Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację inwestycji polegającej na budowie strefy rekr... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 28.02.2019, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.77.2019.1.ISK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację inwestycji polegającej na budowie strefy rekreacyjnej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2019 r. (data wpływu 20 lutego 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację inwestycji polegającej na budowie strefy rekreacyjnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację inwestycji polegającej na budowie strefy rekreacyjnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina jest zarejestrowanym czynnym płatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług zwanej dalej ustawą o VAT (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.), wykonuje założone odrębnymi przepisami na nią zadania, dla realizacji których została powołana, spoza zakresu VAT, jak również czynności podlegające VAT na podstawie umów cywilnoprawnych, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Gmina w 2019 r. zamierza zrealizować inwestycję polegającą na budowie strefy rekreacyjnej w ramach Centrum Integracji Społecznej Wsi. Gmina ubiega się o dofinansowanie inwestycji ze środków Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego na podstawie § 2 ust. 1 pkt 6 Rozporządzenia Ministra Rozwoju i Rolnictwa Wsi z dnia 24 września 2015 r. (Dz. U. z 2017 r. poz. 772 z późn. zm.). W ramach wniosku o dofinansowanie Gmina planuje kwalifikować podatek VAT do kosztów kwalifikowalnych, z uwagi na brak możliwości odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących zakupione towary i usługi wykorzystywane do przedmiotowej inwestycji.

Gmina z tytułu realizowanej inwestycji poniesie wydatki na budowę strefy rekreacyjnej składającej się m.in. z placu zabaw dla dzieci, siłowni zewnętrznej, strefy ćwiczeń, sceny letniej terenowej, wielofunkcyjnego placu, obiektów małej architektury, utwardzenia terenu oraz ogrodzenia.

W ramach operacji zaplanowano wykonanie:

siłowni zewnętrznej otwartej tj. zestaw podwójny koła tai czi duże-pylon-orbiterek, zestaw podwójny twister-pylon-wioślarz, zestaw podwójny jeździec-pylon-odwodziciel, zestaw podwójny wyciskanie siedząc-pylon-rowerek;

urządzeń zabawowych tj. bujak na sprężynie samochód jednoosobowy typu motocykl, zestaw zabawowy ze zjeżdżalnią lokomotywa Julian złożona m.in. ze zjeżdżalni, wejścia spiralnego, wejścia łukowego, zwężki, dachu lokomotywy, zabezpieczenia ażurowego, układu stopni i podestów sugerujących formę lokomotywy, pomostu linowego, pomostu linowego ruchomego, pomostu tunelowego oraz 11 podestów, karuzela metalowa tarczowa z kierownicą i siedziskami, bujak na czterech sprężynach samochód czteroosobowy, huśtawka ważka na podstawie metalowej, huśtawka wahadłowa z koszykiem bocianie gniazdo, huśtawka podwójna drewniana z belką stalową z siedziskiem płaskim oraz siedziskiem kubełkowym, koło-autko; tematyczny plac zabaw będzie połączony z komunikacją na terenie wykonaną jako ścieżka edukacyjna Ścieżka drogowa mini miasteczko ruchu drogowego;

małej architektury tj.: 3 x domek handlowy drewniany o wymiarach 2 x 3 m, scena letnia wraz ze schodami i barierką oraz z widownią amfiteatru wykonaną w formie trzech ciągów siedzisk w formie łuków;

dodatkowo strefa rekreacyjna wyposażona zostanie w tablicę informacyjną połączoną ze stojakiem rowerowym i ławką bez oparcia, ławki parkowe bez oparcia, ławki z oparciem połączone z elementami rekreacji dla osób starszych typu Active Senior tj. zestaw podwójny ławka z młynkiem i zestaw podwójny ławka z rowerkiem, ławki z siedziskiem i oparciem drewnianym, kosze na śmieci z nakrywką, tablice informacyjne z regulaminem dla siłowni i placu zabaw oraz dwie ozdobne pergole, pod którymi znajdą się ławki z oparciem oraz jeden zestaw do gier (stół do szachów oraz dwa siedziska);

ogrodzenie wewnętrzne panelowe zabezpieczające.

Realizując ww. zadanie Gmina zamierza wyłonić wykonawcę w oparciu o przepisy ustawy Prawo zamówień publicznych.

Inwestycja w zakresie budowy strefy rekreacyjnej jest dokonywana w ramach realizacji zadań własnych Gminy, do których zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym należy w szczególności zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty strefa rekreacyjna będzie miejscem ogólnie dostępnym. Majątek powstały w wyniku realizacji Inwestycji będzie służył zaspokojeniu zbiorowych potrzeb wspólnoty, w szczególności nie będzie on wykorzystywany przez Gminę do prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem VAT, Gmina nie będzie pobierała od użytkowników żadnych opłat z tytułu korzystania ze strefy rekreacyjnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina po realizacji przedsięwzięcia polegającego na budowie strefy rekreacyjnej ma prawo do odliczenia sumy kwot podatku VAT wynikających z faktur zapłaconych z tytułu nabycia towarów i usług związanych z przedmiotową inwestycją?

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.), Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków związanych z budową strefy rekreacyjnej, gdyż obiekt ten nie będzie wykorzystywany przez Gminę do czynności podlegających opodatkowaniu. Strefa rekreacyjna będzie służyła wyłącznie zaspokojeniu zbiorowych potrzeb wspólnoty, a więc wyłącznie realizacji zadań własnych Gminy. Z tytułu jej użytkowania, Gmina nie będzie pobierała żadnych opłat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z treści cytowanych powyżej przepisów ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przy czym, na mocy art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994 z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. W świetle art. 6 ust. 1 tej ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). W tym tylko zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Oznacza to, że w pozostałym zakresie np. w zakresie zadań własnych nałożonych na gminę na podstawie odrębnych przepisów, jednostki samorządu terytorialnego nie występują jako podatnicy podatku VAT.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Gmina, w 2019 r. zamierza zrealizować inwestycję polegającą na budowie strefy rekreacyjnej w ramach Centrum Integracji Społecznej Wsi. Gmina ubiega się o dofinansowanie inwestycji ze środków Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego na podstawie § 2 ust. 1 pkt 6 Rozporządzenia Ministra Rozwoju i Rolnictwa Wsi z dnia 24 września 2015 r.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację inwestycji polegającej na budowie strefy rekreacyjnej.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie zostanie spełniony, ponieważ jak wskazano w okolicznościach sprawy majątek powstały w wyniku realizacji inwestycji nie będzie wykorzystywany do prowadzenia przez Gminę działalności opodatkowanej podatkiem VAT, Gmina nie będzie pobierała od użytkowników żadnych opłat z tytułu korzystania ze strefy rekreacyjnej. Ponadto realizowana inwestycja należy do zadań własnych Gminy, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym. Oznacza to, że w odniesieniu do tych czynności Gmina będzie występować jako organ władzy publicznej i na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy nie będzie uznawana za podatnika.

W konsekwencji, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją inwestycji polegającej na budowie strefy rekreacyjnej, ponieważ towary i usługi nabywane w związku z realizacją ww. inwestycji nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie