Interpretacja indywidualna z dnia 13.02.2019, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.11.2019.1.EWW, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

W zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji polegającej na modernizacji energetycznej budynków użyteczności publicznej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 stycznia 2019 r. (data wpływu 8 stycznia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji pn. Kompleksowa modernizacja energetyczna budynków użyteczności publicznej () jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji pn. Kompleksowa modernizacja energetyczna budynków użyteczności publicznej ().

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Gmina (dalej także: Wnioskodawca) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT i zamierza zrealizować projekt pn. Kompleksowa modernizacja energetyczna budynków użyteczności publicznej () (dalej: projekt lub inwestycja) w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa 2014-2020 współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej, Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

Projekt ten będzie polegał na kompleksowej termomodernizacji (poprzez m.in.: izolację ścian, dachu, wymianę stolarki drzwiowej i okiennej, montaż kotła gazowego, wykonanie nowej instalacji c.o.) dwóch budynków użyteczności publicznej: Domu Kultury oraz świetlicy wiejskiej, które położone są na terenie Parku Krajobrazowego, w tym świetlica na obszarze NATURA 2000.

Ponadto zrealizowane zostaną działania związane z poprawą dostępności osób niepełnosprawnych do obiektów, poprzez:

• w świetlicy środowiskowej i wiejskiej likwidację barier architektonicznych w dostępie do obiektu w formie przebudowy pomieszczeń WC i dostosowanie do korzystania przez osoby niepełnosprawne;
• w Domu Kultury likwidację barier architektonicznych w dostępie do obiektu poprzez wejście główne do budynku, z progiem nie przekraczającym 5 cm wysokości, rozbudowę o węzeł sanitarny w tym toalety dostosowanej do potrzeb osób niepełnosprawnych.

Inwestycja po oddaniu jej do użytku ma:

• realizować zadania publiczne Gminy, polegające na zaspokajaniu zbiorowych potrzeb społeczności lokalnej m.in. w zakresie edukacji, kultury, sportu i rekreacji, imprez okolicznościowych;
• ma być ogólnodostępna, bezpłatnie udostępniania mieszkańcom.

Po oddaniu inwestycji do użytku:

• operatorem Domu Kultury będzie Centrum Edukacyjno-Turystyczno-Sportowe będące gminną instytucją kultury oraz odrębnym od Gminy podatnikiem VAT;
• operatorem świetlicy wiejskiej ma być Gmina.

Gmina nie będzie osiągać jakichkolwiek przychodów związanych z tym projektem, tj. nie będzie pobierać opłat za korzystanie z wytworzonej infrastruktury, nie będzie wynajmować, wydzierżawiać obiektu, nie będzie też odpłatnie udostępniać powierzchni lub sprzętu związanego z realizowanym projektem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie miał on prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją projektu.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Przepisy ustawy o VAT określają w art. 5 ust. 1 pkt 1, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy edukacji publicznej, kultury, kultury fizycznej i turystyki oraz promocji gminy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że:

• po zakończeniu inwestycji pełnić ona będzie m.in. funkcję społeczną i kulturalną,
• obiekt udostępniany będzie bezpłatnie na rzecz mieszkańców,
• Gmina nie będzie pobierać opłat za korzystanie z wytworzonej infrastruktury.

Sposób wykorzystania inwestycji przez Gminę tj.:

• realizacja zadań publicznych poprzez:
• bezpłatne udostępnianie,
• brak osiągania dochodów związanych z inwestycją

warunkuje brak wystąpienia po stronie Gminy realizacji czynności opodatkowanych związanych z inwestycją.

Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego jest związane z działalnością opodatkowaną. W celu odliczenia podatku VAT konkretnych towarów i usług konieczne jest, aby były one związane z czynnościami opodatkowanymi (mającymi służyć czynnościom opodatkowanym). Wobec czego brak realizacji działalności opodatkowanej związanej w jakikolwiek sposób z realizowaną inwestycją skutkuje brakiem prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego, co ma miejsce w przedstawionej sprawie.

Powyższe potwierdzają liczne interpretacje podatkowe, przykładowo:

• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 26 listopada 2018 r. o sygn. 0112-KDIL1-2.4012.669.2018.1.ISN: W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie zostaną spełnione, gdyż jak wskazał Wnioskodawca realizowany projekt należy do zadań własnych gminy. Tym samym, Gmina nie będzie działać w charakterze podatnika VAT. Ponadto zakupy dokonywane w ramach projektu nie będą związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Zatem Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na ww. projekt. Podsumowując, Gmina nie ma prawa do odliczenia VAT od wydatków na projekt pn. Budowa Domu Ludowego w x jako centrum kulturalno-rekreacyjne w trakcie, jak i po zakończeniu realizacji inwestycji;
• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 5 listopada 2018 r. o sygn. 0112-KDIL1-1.4012.699.2018.1.SJ: Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Z informacji zawartych we wniosku wynika, że wybudowany budynek świetlicy będzie udostępniany nieodpłatnie świetlica pełni funkcję publiczną zaspokajającą potrzeby lokalnej społeczności, prowadzone tu będą spotkania, warsztaty, imprezy okolicznościowe, zebrania na potrzeby lokalnej wspólnoty. Przedmiotowa inwestycja nie służy czynnościom opodatkowanym, Gmina nie uzyskuje żadnych przychodów związanych z wykonanym projektem oraz prowadzi wyłącznie działalność w zakresie zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami. Tym samym Wnioskodawca nie ma na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakup towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowego projektu.

Podsumowując, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowego projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z przedstawionego wyżej przepisu wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy ().

Z przedstawionych informacji wynika, że Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT i zamierza zrealizować inwestycję pn. Kompleksowa modernizacja energetyczna budynków użyteczności publicznej () w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa 2014-2020 współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej, Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Inwestycja ta będzie polegała na kompleksowej termomodernizacji (poprzez m.in.: izolację ścian, dachu, wymianę stolarki drzwiowej i okiennej, montaż kotła gazowego, wykonanie nowej instalacji c.o.) dwóch budynków użyteczności publicznej: Domu Kultury oraz świetlicy wiejskiej. Ponadto zrealizowane zostaną działania związane z poprawą dostępności osób niepełnosprawnych do ww. obiektów.

Inwestycja po oddaniu jej do użytku ma realizować zadania publiczne Gminy, polegające na zaspokajaniu zbiorowych potrzeb społeczności lokalnej m.in. w zakresie edukacji, kultury, sportu i rekreacji, imprez okolicznościowych oraz ma być ogólnodostępna, bezpłatnie udostępniania mieszkańcom.

Gmina nie będzie osiągać jakichkolwiek przychodów związanych z przedmiotową inwestycją, tj. nie będzie pobierać opłat za korzystanie z wytworzonej infrastruktury, nie będzie wynajmować, wydzierżawiać obiektu, nie będzie też odpłatnie udostępniać powierzchni lub sprzętu związanego z realizowanym projektem. Sposób wykorzystania inwestycji przez Gminę tj.: realizacja zadań publicznych poprzez bezpłatne udostępnianie oraz brak osiągania dochodów związanych z inwestycją, warunkuje brak wystąpienia po stronie Gminy realizacji czynności opodatkowanych związanych z inwestycją.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Realizacja przedmiotowej inwestycji odbywać się będzie w ramach władztwa publicznego i Gmina realizując tą inwestycję działać będzie jako organ administracji publicznej i będzie mogła korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym. W takim ujęciu Gmina bez wątpienia nie może być uznana za podatnika, gdyż zrealizuje ona w tym zakresie zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie wystąpi. Z okoliczności sprawy wynika bowiem, że Gmina zrealizuje opisaną inwestycję w ramach zadań własnych nałożonych na nią ustawą o samorządzie gminnym, zatem w tym zakresie działać będzie w ramach reżimu publicznoprawnego. Tym samym w analizowanym przypadku Gmina nie ponosi wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym nabywając towary i usługi nie działa w charakterze podatnika podatku VAT. Zatem, w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku nie są spełnione.

Reasumując należy stwierdzić, że Gmina nie ma/nie będzie miała prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją inwestycji pn. Kompleksowa modernizacja energetyczna budynków użyteczności publicznej (). Powyższe wynika z tego, że w analizowanym przypadku nie są/nie będą spełnione wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Gmina nie działa/nie będzie działała jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją tej inwestycji nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

Tym samym stanowisko Gminy jest prawidłowe.

Jednocześnie tutejszy organ informuje, że zgodnie z przepisem art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Zatem, interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Gminę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej