Interpretacja indywidualna z dnia 20.09.2017, sygn. 0115-KDIT1-2.4012.540.2017.1.DM, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Brak prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2017 r. (data wpływu 9 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. .

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Urząd Marszałkowski Województwa na podstawie uchwały o dofinansowanie nr z dnia 21 kwietnia 2009 r. w partnerstwie z powiatami () w ramach priorytetu, Działanie, Poddziałanie realizuje projekt dofinansowany ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego na lata . Projekt został dofinansowany w 85% z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Realizowany jest w latach 2009-2012.

W ramach podjętej uchwały podatek VAT był kosztem kwalifikowanym projektu.

Ww. projekt jest projektem promocyjnym.

Podstawowym zadaniem projektu jest rozbudowa infrastruktury turystycznej poprzez zainstalowanie na trenie województwa turystycznych znaków drogowych w efekcie czego polepszy się dostęp do obiektów i zasobów atrakcyjnych turystycznie.

Aby osiągnąć zakładane rezultaty wykonano:

1. wykorzystując regionalną infrastrukturę drogową (krajową, wojewódzką i powiatową) zainstalowano 710 turystycznych znaków drogowych typu E-22a, E22b, E22c w układzie punkt do punkt, a więc wskazujących konkretne obiekty turystyczne znajdujące się w bezpośrednim zasięgu komunikacji drogowej,
2. zainstalowano 51 informacyjnych tablic wielkogabarytowych (tablice-mapy). Znalazły się one przy wytypowanych ciągach/szlakach komunikacyjnych. Funkcją tablic wielkogabarytowych jest kompleksowy opis obszaru i znajdujących się tam lokalnych zasobów turystycznych ułatwiających nawigację w ruchu turystycznym.

Miejsca lokalizacji turystycznych tablic drogowych zostały wskazane przez partnerów projektu.

Przed przystąpieniem do realizacji kluczowych spraw w projekcie (znaki turystyczne, tablice wielkogabarytowe) należało wykonać:

1. projekty organizacji ruchu wraz z planem sytuacyjnym dla 710 turystycznych znaków drogowych,
2. ekspertyzy polegające na wykonaniu dokumentacji techniczno-projektowej, w tym dokumentacji geotechnicznej do zainstalowania 51 tablic wielkogabarytowych,
3. wzornictwo tablic wielkogabarytowych,
4. wzornictwo tablic drogowych (E22a, E22b, E-22c).

Faktury VAT z tytułu nabywanych towarów i usług wystawiane były na Urząd Marszałkowski Województwa. Urząd Marszałkowski był płatnikiem faktur. Do tego celu Urząd, jako beneficjent otworzył wyodrębniony rachunek bankowy, na który partnerzy projektu wpłacali corocznie swój wkład własny w realizację projektu. Z końcem każdego roku Beneficjent rozliczał środki zwracając niewykorzystany wkład partnerom projektu.

Tablice wielkogabarytowe zostały przekazane partnerom projektu nieodpłatnie na podstawie protokołu przekazania.

Znaki turystyczne typu E22a, E22b, E22c zostały własnością Województwa, jednak na okres trwałości projektu (5 lat od zakończenia projektu) zostaną one przekazane Partnerom na podstawie umów użyczenia. Przez 5 lat partnerzy zobowiązani będą do utrzymania znaków. Po zakończeniu okresu trwałości znaki zostaną przekazane bezpłatnie partnerom na podstawie protokołów przekazania.

Województwo, jako Lider realizując ww. projekt nie mogło w żaden sposób odzyskać podatku VAT. Poczynione w ramach projektu zakupy nie będą służyły czynnościom opodatkowanym.

Zgodnie z zapisami uchwały nr Zarządu Województwa z dnia 25 lutego 2013 r. w sprawie zmiany uchwały nr z późn. zm. Zarządu Województwa z dnia 21 kwietnia 2009 r. w sprawie dofinansowania projektu nr , Beneficjent obowiązany jest do dostarczenia w przypadku gdy oświadczył, iż podatek VAT jest kwalifikowalny, pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego stwierdzającej brak możliwości odzyskania podatku VAT w zakresie realizowanego projektu z właściwej Izby Skarbowej, składanej na zakończenie realizacji projektu oraz na koniec okresu trwałości projektu.

W związku ze zbliżającym się zakończeniem okresu trwałości Województwo występuje o interpretację.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Województwo, jako Beneficjent, które zrealizowało projekt pod nazwą w ramach priorytetu, Działanie, Poddziałanie ma możliwość odzyskania podatku VAT w jakikolwiek sposób?

Zdaniem Wnioskodawcy, jako Lider realizując ww. projekt nie może w żaden sposób odzyskać podatku VAT, nie mógł skorzystać z odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z brzmienia art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W rozdziale 9, obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określały katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku.

Powyższa kwestia w analogiczny sposób uregulowana była:

• od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 5 kwietnia 2011 r. w rozdziale 9 i § 8 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649, z późn. zm.),
• od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. w rozdziale 9 i § 7 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799, z późn. zm.).

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że warunek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, nie został spełniony, ponieważ jak wynika z treści wniosku tablice wielkogabarytowe zostały nieodpłatnie przekazane partnerom projektu na podstawie protokołów, natomiast znaki turystyczne zostaną przekazane nieodpłatnie w formie umów użyczenia partnerom projektu. Zatem Wnioskodawca nie wykorzystuje ich do czynności podlegających opodatkowaniu.

W konsekwencji Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją przedmiotowego projektu.

Nie przysługuje również prawo do zwrotu podatku naliczonego, bowiem dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w powołanych rozporządzeniach.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie informuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii kwalifikowalności podatku od towarów i usług, gdyż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, bowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej