Temat interpretacji

Prawo do odliczenia.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 października 2018 r. (data wpływu 15 października 2018 r.), uzupełnionym pismami: z dnia 12 października 2018 r. (data wpływu 18 października 2018 r.) oraz z dnia 5 listopada 2018 r. (data wpływu 9 listopada 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia VAT w części lub całości od wydatków na realizację zadania inwestycyjnego pn.: Kompleks turystyczno-rekreacyjny (...) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia VAT w części lub całości od wydatków na realizację zadania inwestycyjnego pn.: Kompleks turystyczno-rekreacyjny (...). Wniosek uzupełniono w dniu 9 listopada 2018 r. o informację, że wniosek ORD-IN z dnia 12 października 2018 r., który wpłynął do tutejszego organu dnia 18 października 2018 r. stanowi uzupełnienie wniosku z dnia 12 października 2018 r., złożonego w dniu 15 października 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jednostka samorządu terytorialnego będąca czynnym podatnikiem podatku VAT otrzymała dofinansowanie na realizację zadania inwestycyjnego pn.: Kompleks turystyczno-rekreacyjny (...) ze środków Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 w ramach poddziałania Wsparcie na wdrożenie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność.

Na realizację ww. zadania Gmina G. zawarła w dniu 28 czerwca 2018 r. umowę o przyznanie pomocy z Województwem. Zgodnie z zawartą umową Gmina G. otrzyma dofinansowanie do realizacji ww. zadania w wysokości 96 361 zł, jednak nie więcej niż 61,3142%. Łączny koszt realizacji przedsięwzięcia to 161 000 zł.

Zakres robót będzie polegał na wykonaniu niżej wymienionych robót:

1. wykonanie murków z kamienia naturalnego oraz stopni z kamienia naturalnego,
2. wykonanie nawierzchni utwardzonych (wjazd/miejsca postojowe, ścieżka, utwardzenie wokół i pod wiatą),
3. założenie trawników,
4. nasadzenie drzew, krzewów oraz ziół,
5. montaż wiaty,
6. wykonanie grilla kamiennego,
7. montaż stołów piknikowych 4 szt.,
8. montaż stołu do gry w chińczyka/szachy 1 szt.,
9. montaż ławek parkowych 3 szt.,
10. montaż koszy na śmieci 3 szt.,
11. montaż regulaminu oraz parkingu rowerowego,
12. montaż urządzenia zabawowego ().

Gmina w związku z faktem, że jako Wnioskodawca chce zaliczyć koszty podatku VAT realizacji inwestycji do kosztów kwalifikowanych projektu i tym samym otrzymać do nich dofinansowanie, musi wykazać że podatek VAT nie będzie mógł być przez Wnioskodawcę odzyskany w całości zarówno podczas realizacji inwestycji jak i po jej zakończeniu. Tylko w takiej sytuacji można zaliczyć podatek VAT poniesiony na realizację inwestycji jako wydatek kwalifikowany projektu.

Po zakończeniu zadania inwestycyjnego, wytworzony majątek pozostanie własnością Gminy i nie zmieni swojego pierwotnego przeznaczenia, tzn. że w dalszym ciągu będzie to teren turystyczno-rekreacyjny dla turystów i mieszkańców Gminy.

Projekt związany jest z realizacją zadań własnych gminy, określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2, 10, 12 i 18 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.), tj. w zakresie:

• ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej;
• gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego;
• kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych;
• zieleni gminnej i zadrzewień;
• promocji gminy.

W trakcie realizacji inwestycji oraz po jej zakończeniu, kompleks turystyczno-rekreacyjny nie będzie służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Kompleks będzie ogólnodostępny (bezpłatny) zarówno dla turystów, jak również mieszkańców sołectwa i całej Gminy. Za korzystanie z urządzeń na terenie kompleksu nie będą pobierane żadne opłaty, teren nie będzie również wynajmowany i użyczany innym podmiotom.

W ocenie podatnika, w związku z tym, że kompleks turystyczno-rekreacyjny w miejscowości w całości ani w części nie będzie w trakcie inwestycji, ani po jej zakończeniu służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z poniesionymi nakładami inwestycyjnymi (nie zajdą przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w odniesieniu do realizowanego projektu Gmina będzie miała możliwość odliczenia podatku VAT w części lub całości (tj., czy będzie miała możliwość obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących poniesione wydatki inwestycyjne)?

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do poniesionych nakładów inwestycyjnych na realizację projektu nie będzie mu przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, ponieważ nie zajdą przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów u usług.

W trakcie inwestycji oraz po jej zakończeniu, kompleks turystyczno- nie będzie wykorzystywany przez Gminę G. do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT (cały teren objęty projektem ani jego części nie będzie przedmiotem umów najmu, dzierżaw, itp.) w związku z czym, podatnikowi nie będzie przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony (w związku z poniesionymi nakładami inwestycyjnymi).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby dany podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza według art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyżej przedstawionego stanu prawnego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 powyższej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy). Zadania własne obejmują m.in. sprawy: ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej; gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego; zieleni gminnej i zadrzewień; kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych; promocji gminy (art. 7 ust. 1 pkt 1, 2, 10, 12 i 18 ww. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jednostka samorządu terytorialnego będąca czynnym podatnikiem podatku VAT otrzymała dofinansowanie na realizację zadania inwestycyjnego pn.: Kompleks turystyczno-rekreacyjny (...). Na realizację ww. zadania Gmina zawarła umowę o przyznanie pomocy z Województwem. Zgodnie z zawartą umową Gmina otrzyma dofinansowanie do realizacji ww. zadania. Zakres robót będzie polegał na wykonaniu niżej wymienionych robót:

1. wykonanie murków z kamienia naturalnego oraz stopni z kamienia naturalnego,
2. wykonanie nawierzchni utwardzonych (wjazd/miejsca postojowe, ścieżka, utwardzenie wokół i pod wiatą),
3. założenie trawników,
4. nasadzenie drzew, krzewów oraz ziół,
5. montaż wiaty,
6. wykonanie grilla kamiennego,
7. montaż stołów piknikowych 4 szt.,
8. montaż stołu do gry w chińczyka/szachy 1 szt.,
9. montaż ławek parkowych 3 szt.,
10. montaż koszy na śmieci 3 szt.,
11. montaż regulaminu oraz parkingu rowerowego,
12. montaż urządzenia zabawowego ().

Gmina . w związku z faktem, że jako Wnioskodawca chce zaliczyć koszty podatku VAT realizacji inwestycji do kosztów kwalifikowanych projektu i tym samym otrzymać do nich dofinansowanie, musi wykazać że podatek VAT nie będzie mógł być przez Wnioskodawcę odzyskany w całości zarówno podczas realizacji inwestycji jak i po jej zakończeniu. Tylko w takiej sytuacji można zaliczyć podatek VAT poniesiony na realizację inwestycji jako wydatek kwalifikowany projektu. Po zakończeniu zadania inwestycyjnego, wytworzony majątek pozostanie własnością Gminy i nie zmieni swojego pierwotnego przeznaczenia, tzn. że w dalszym ciągu będzie to teren turystyczno-rekreacyjny dla turystów i mieszkańców Gminy. Projekt związany jest z realizacja zadań własnych gminy, tj. w zakresie: ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej; gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego; kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych; zieleni gminnej i zadrzewień; promocji gminy. W trakcie realizacji inwestycji oraz po jej zakończeniu, kompleks turystyczno-rekreacyjny nie będzie służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Kompleks będzie ogólnodostępny (bezpłatny) zarówno dla turystów, jak również mieszkańców sołectwa i całej Gminy. Za korzystanie z urządzeń na terenie kompleksu nie będą pobierane żadne opłaty, teren nie będzie również wynajmowany i użyczany innym podmiotom. W ocenie podatnika, w związku z tym, że kompleks turystyczno-rekreacyjny w całości ani w części nie będzie w trakcie inwestycji, ani po jej zakończeniu służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z poniesionymi nakładami inwestycyjnymi.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia VAT od wydatków na realizację ww. zadania inwestycyjnego.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie będzie występował, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca, kompleks turystyczno-rekreacyjny nie będzie służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Kompleks będzie ogólnodostępny (bezpłatny) zarówno dla turystów, jak również mieszkańców sołectwa i całej Gminy. Za korzystanie z urządzeń na terenie kompleksu nie będą pobierane żadne opłaty, teren nie będzie również wynajmowany i użyczany innym podmiotom.

Ponadto wskazano również, że Gmina będzie realizowała opisane zadanie w ramach zadań własnych nałożonych na nią ustawą o samorządzie gminnym. Tym samym, w analizowanym przypadku Gmina nie będzie ponosiła wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a więc nabywając towary i usługi nie będzie działała w charakterze podatnika podatku VAT. Zatem, w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione.

Podsumowując, w okolicznościach niniejszej sprawy, w odniesieniu do realizowanego zadania inwestycyjnego pn.: Kompleks turystyczno-rekreacyjny (...) Gminie nie będzie przysługiwać ani w części, ani w całości prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Zainteresowany nie będzie działać jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacją zadania nie będą służyć do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Ponadto tutejszy organ nadmienia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej