Czy stanowisko Wnioskodawcy o braku możliwości odliczenia podatku VAT w związku z tym, że planowana inwestycja w przyszłości będzie służyła wyłączni... - Interpretacja - 0115-KDIT1-1.4012.279.2017.1.AJ

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 25.07.2017, sygn. 0115-KDIT1-1.4012.279.2017.1.AJ, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Czy stanowisko Wnioskodawcy o braku możliwości odliczenia podatku VAT w związku z tym, że planowana inwestycja w przyszłości będzie służyła wyłącznie czynnościom nieopodatkowanym, jest prawidłowe?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2017 r. (data wpływu), uzupełnionym w dniach 19 i 20 lipca 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizowaniem projektu pn. jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniach 19 i 20 lipca 2017 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizowaniem projektu pn. .

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina G w celu realizacji zadań własnych w zakresie poprawy życia jakości mieszkańców zamierza w 2017 roku realizować projekt pn. z dofinansowaniem 63,63% ze środków unijnych w ramach PROW na lata 2014-2020. Podatek VAT również jest kosztem kwalifikowalnym. Celem projektu jest zwiększenie dostępności mieszkańców Gminy do infrastruktury społecznej, kulturalnej, sportowej i turystycznej. Urząd Miejski w G, który realizuje inwestycję w imieniu Gminy, planuje ją rozpocząć i zakończyć w 2017 roku. W trakcie realizacji inwestycji Urząd Miejski w G... nie ma prawa do pełnego lub częściowego odliczenia i zwrotu podatku naliczonego VAT z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne związane z realizacją wskazanego wyżej projektu. W wyniku ustalenia proporcji zarówno z art. 86 i art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług nie osiąga poziomu 2% w związku z ustawą z dnia 5 września 2016 r. (Dz. U. z 2016 r., poz. 1454). Grunt, na którym będzie realizowana inwestycja oddany jest w trwały zarząd jednostce organizacyjnej Gminy G . Po zakończeniu inwestycji Gmina G w 2018 r. przekaże w nieodpłatne użytkowanie poniesione nakłady związane z przebudową i urządzaniem plaży na terenie stanicy wodnej jednostce organizacyjnej, tj. Miejskiemu Ośrodkowi Wypoczynku i Rekreacji w G na cele statutowe. W związku z tym poniesione nakłady zwiększą wartość nieruchomości przekazanej w trwały zarząd.

Planowana inwestycja w przyszłości będzie służyła wyłącznie czynnościom nieopodatkowanym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy stanowisko Wnioskodawcy o braku możliwości odliczenia podatku VAT w związku z tym, że planowana inwestycja w przyszłości będzie służyła wyłącznie czynnościom nieopodatkowanym, jest prawidłowe?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma możliwości odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z realizacją inwestycji zgodnie z art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług.

Brak możliwości odzyskania podatku VAT wynika z faktu, że planowana inwestycja w przyszłości będzie służyła wyłącznie czynnościom nieopodatkowanym.

Brak powyższej możliwości odzyskania podatku VAT wynika z art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług oraz art. 7 ust.1 ustawy z dnia 5 września 2016 roku o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizacji projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez Jednostki samorządu terytorialnego oraz Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Generalna zasada określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego wyrażona jest w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221). Zgodnie z tym przepisem w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług oraz niepodlegających temu podatkowi.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że skoro jak wynika z wniosku planowana inwestycja będzie wykorzystywana wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu, to w świetle brzmienia art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na realizację projektu pn. P..

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo należy wskazać, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej