Interpretacja indywidualna z dnia 15.10.2018, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.545.2018.2.KB, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Brak możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na realizację projektu pn. Budowa lub przebudowa ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury ().

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 sierpnia 2018 r. (data wpływu 28 sierpnia 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 3 października 2018 r. (data wpływu 5 października 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na realizację projektu pn. Budowa lub przebudowa ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury () jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na realizację projektu pn. Budowa lub przebudowa ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury (). Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 3 października 2018 r. (data wpływu 5 października 2018 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i jako beneficjent złożyła wniosek o dofinansowanie ze środków Unii Europejskiej w ramach programu PROW na lata 2014-2020 w zakresie Budowa lub przebudowa ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury (). Celem tegoż działania będzie Modernizacja Kompleksu Sportowo-Rekreacyjnego w celu poszerzania ogólnodostępnych usług dla ludności w zakresie szeroko rozumianej rekreacji w oparciu o lokalne zasoby.

Koszt całkowity realizowanego zadania wynosi 365.522,78 zł z czego pomoc stanowi kwota 232.582,00 zł (kwota nie przekraczająca 63,63% kosztów całkowitych). Koszty kwalifikowalne (łącznie z kosztem podatku VAT) ustalone zostały na poziomie 365.522,78 zł. Inwestycja realizowana jest w 2018 r., a jej zakończenie nastąpić powinno w listopadzie 2018 r.

W wyniku realizacji operacji osiągnięty zostanie cel: poszerzenie ogólnodostępnych usług dla ludności w zakresie szeroko rozumianej rekreacji. Projekt realizowany jest przez Gminę w celu wykonywania nałożonych na nią obowiązków, zadań publicznych, własnych, określonych ustawą o samorządzie terytorialnym. Grunty, na których realizowana jest inwestycja stanowią własność Gminy.

Zatem w przedmiotowej sprawie nie znajduje zastosowania art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, brak związku z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi i brak jest możliwości dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Podatek VAT będzie więc zaliczany do kosztów kwalifikowalnych. Gmina nie będzie mogła odzyskać w całości lub części zarówno na etapie realizowania inwestycji ani po jej zakończeniu.

Gmina jako beneficjent pomocy unijnej występując z wnioskiem o dofinansowanie do instytucji zarządzającej funduszami, złożyła oświadczenie o kwalifikowalności podatku VAT Urzędowi Marszałkowskiemu.

Jednocześnie Gmina jako beneficjent pomocy unijnej zobowiązana jest dołączyć do wniosku o płatność końcową inwestycji interpretację indywidualną dotyczącą możliwości odliczenia podatku VAT. Jest to warunek programowy, aby móc zaliczyć kwotę podatku VAT realizowanej inwestycji do kosztów kwalifikowalnych projektu i otrzymać do nich dofinansowanie.

W złożonym uzupełnieniu Gmina wskazała, że w związku z inwestycją wyłoniono wykonawcę. Gmina nabywa od wykonawcy fakturę ogólną dokumentującą usługi budowlane i inne czynności związane z wykonaniem inwestycji. Faktura od wykonawcy w ramach przedmiotowej inwestycji będzie wystawiona na Gminę. Wszelkie pozostałe faktury dokumentujące zakup materiałów czy też usług niezbędnych do realizacji zadania obciążać będą wykonawcę i na niego będą wystawiane.

Celem projektu jest poszerzenie ogólnodostępnych usług dla ludności w zakresie szeroko rozumianej rekreacji. Projekt realizowany jest przez Gminę w celu wykonywania nałożonych na nią obowiązków, zadań publicznych, własnych, określonych ustawą o samorządzie terytorialnym. Dostęp do obiektów będzie bezpłatny służący społeczeństwu nie będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w odniesieniu do planowanej inwestycji Gmina będzie miała możliwość odzyskania podatku naliczonego w całości lub części zarówno w trakcie realizowania inwestycji, jak i po jej zakończeniu, w związku z wydatkami poniesionymi na realizację projektu pn.: Budowa lub przebudowa ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury () Modernizacja Kompleksu Sportowo-Rekreacyjnego w celu poszerzania ogólnodostępnych usług dla ludności w zakresie szeroko rozumianej rekreacji w oparciu o lokalne zasoby?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z ww. inwestycją nie będzie miał on możliwości odzyskania podatku naliczonego w całości lub części zarówno w trakcie realizowania inwestycji, jak i po jej zakończeniu. Planowana inwestycja mieści się w zakresie zadań własnych. Gmina nie będzie pobierała opłat za korzystanie z Kompleksu Sportowego, a zatem nie będzie osiągała dochodów z tego tytułu.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Powołany wyżej art. 86 ust. 1 ustawy wskazuje, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy).

Wobec powyższego, Gmina nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione z tytułu realizacji przedmiotowego projektu. Tym samym, Gmina nie ma możliwości odzyskania podatku VAT naliczonego w związku z realizacją ww. zadania na zasadach określonych przepisami ustawy (w drodze odliczenia lub zwrotu).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z przedstawionego wyżej przepisu wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np.: czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina, czynny podatnik podatku od towarów i usług, złożyła wniosek o dofinansowanie ze środków Unii Europejskiej w ramach programu PROW na lata 2014-2020 w zakresie Budowa lub przebudowa ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury (). Celem tego działania będzie Modernizacja Kompleksu Sportowo-Rekreacyjnego w celu poszerzania ogólnodostępnych usług dla ludności w zakresie szeroko rozumianej rekreacji w oparciu o lokalne zasoby. Inwestycja realizowana jest w 2018 r., a jej zakończenie nastąpić powinno w listopadzie 2018 r.

W wyniku realizacji operacji osiągnięty zostanie cel: poszerzenie ogólnodostępnych usług dla ludności w zakresie szeroko rozumianej rekreacji. Projekt realizowany jest przez Gminę w celu wykonywania nałożonych na nią obowiązków, zadań publicznych, własnych, określonych ustawą o samorządzie terytorialnym. Grunty na których realizowana jest inwestycja stanowią własność Gminy. Dostęp do obiektów będzie bezpłatny służący społeczeństwu nie będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z inwestycją wyłoniono wykonawcę, od którego Gmina nabywa fakturę ogólną dokumentującą usługi budowlane i inne czynności związane z wykonaniem inwestycji. Faktura od wykonawcy w ramach przedmiotowej inwestycji będzie wystawiona na Gminę. Wszelkie pozostałe faktury dokumentujące zakup materiałów czy też usług niezbędnych do realizacji zadania obciążać będą wykonawcę i na niego będą wystawiane.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Realizacja ww. projektu odbywa się w ramach władztwa publicznego i Gmina wykonując to zadanie działa jako organ administracji publicznej i może korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym. W takim ujęciu Gmina bez wątpienia nie może być uznana za podatnika, gdyż realizuje ona w tym zakresie zadania publiczne o znaczeniu lokalnym.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Z okoliczności sprawy wynika bowiem, że Gmina realizuje opisany projekt w ramach zadań własnych nałożonych na nią ustawą o samorządzie gminnym, zatem w tym zakresie działa w ramach reżimu publicznoprawnego. Tym samym w analizowanym przypadku Gmina nie ponosi wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a nabywając towary i usługi nie działa w charakterze podatnika podatku VAT. Zatem, w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione, a Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku w związku z realizacją przedmiotowego projektu.

W związku z wydatkami poniesionymi na realizację opisanego projektu, Gmina nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Gmina w stosunku do przedmiotowego projektu nie działa jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, nie ma zastosowania regulacja powołanego wyżej rozporządzenia.

W konsekwencji mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w odniesieniu do planowanej inwestycji Gmina nie ma możliwość odzyskania podatku naliczonego w całości lub części zarówno w trakcie realizowania inwestycji, jak i po jej zakończeniu, w związku z wydatkami poniesionymi na realizację projektu pn.: Budowa lub przebudowa ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury () Modernizacja Kompleksu Sportowo -Rekreacyjnego w celu poszerzania ogólnodostępnych usług dla ludności w zakresie szeroko rozumianej rekreacji w oparciu o lokalne zasoby. Powyższe wynika z tego, że w analizowanym przypadku nie są spełnione wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Gmina nie działa jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją zadania nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej