Interpretacja indywidualna z dnia 21.09.2018, sygn. 0115-KDIT1-3.4012.530.2018.1.EB, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej
Temat interpretacji
Brak możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 sierpnia 2018 r. (data wpływu 16 sierpnia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku z tytułu realizacji projektu pn. B jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 16 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku z tytułu realizacji projektu pn. B.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Gmina przystępuje do realizacji zadań inwestycyjnych, tj.: B. W celu sfinansowania ww. zadań inwestycyjnych Gmina aplikuje o przyznanie pomocy na operacje typu Inwestycje w obiekty pełniące funkcje kulturalne, w ramach działania Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich, objętego programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich.
Obecnie Gmina jest na etapie składania wniosku o dofinansowanie na wykonanie wymienionego zadania inwestycyjnego. Zadania wymienione na wstępie realizowane będą na mieniu stanowiącym własność Gminy. Świetlica w miejscowości W. będzie nowo wybudowanym obiektem ogólnodostępnym, w którym nie będzie prowadzona działalność opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Realizacja zadania związanego z przebudową istniejącego budynku świetlicy wiejskiej i remizy strażackiej w miejscowości K. odbywać się będzie odrębnie dla etapu I dotyczącego wyłącznie budynku świetlicy i osobno w części dotyczącej etapu II, tj. części dotyczącej remizy OSP. Świetlica jest ogólnodostępna, nie jest prowadzona w niej działalność opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Podobnie po zakończeniu przebudowy budynku świetlicy będzie ona wykorzystywana w celu szerzenia ogólnodostępnej działalności kulturalnej, nie będzie w niej prowadzona działalność opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Zarówno obecnie, jak i po realizacji wymienionych zadań inwestycyjnych, działalność prowadzona w opisanych świetlicach nie będzie generować żadnych przychodów właścicielowi, czyli Gminie.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy Gmina - będąca właścicielem nowo wybudowanego obiektu świetlicy w W. oraz przebudowanej świetlicy w K., będących ogólnodostępnymi obiektami użyteczności publicznej, które nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług - nie ma możliwości [stosownie do treści art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.)] pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z opisanymi inwestycjami?
Zdaniem Wnioskodawcy, jako jednostka samorządu terytorialnego posiada osobowość prawną i działa na podstawie ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.). Zgodnie z art. 2 ww. ustawy, Gmina jest organem władzy publicznej, do zakresu działania którego - zgodnie z art. 6 ust. 1 wspomnianej ustawy - należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 9 i 15 ustawy o samorządzie gminnym - do zadań własnych gminy należą sprawy związane z realizacją zadań dotyczących kultury i utrzymania obiektów użyteczności publicznej. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) rozliczenie podatku naliczonego uwarunkowane jest tym, że nabywane towary i usługi będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych. W sytuacji opisanej w niniejszym wniosku warunek uprawniający do odliczenia nie zostanie spełniony, ponieważ nabywane podczas realizacji opisanych dwóch zadań inwestycyjnych towary i usługi będą służyły do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniem podatku od towarów i usług. W związku z powyższym Gmina nie będzie miała prawa do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach dotyczących wymienionych zadań inwestycyjnych. Tym samym Gmina aplikując o środki z programu PROW może uznać podatek od towarów i usług zawarty we wniosku jako koszt kwalifikowany.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Końcowo wskazać należy, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, bowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej