prawo do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją inwestycji - Interpretacja - 0113-KDIPT1-1.4012.628.2018.2.RG

shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 21.09.2018, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.628.2018.2.RG, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

prawo do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją inwestycji

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 08 sierpnia 2018 r. (wg daty wpływu), uzupełnionym pismem z dnia 30 sierpnia 2018 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. .

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 30 sierpnia 2018r. (data wpływu) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku).

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina będzie realizowała inwestycję polegającą na budowie instalacji fotowoltaicznych.

Dnia 19 października 2016 r. Gmina złożyła w Wojewódzkim Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w wniosek o dofinansowanie ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego projektu pn.: w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020. Gmina wyłoniła wykonawcę i jest przed podpisaniem umowy na wybudowanie instalacji fotowoltaicznych. Dokonywane przez Gminę wydatki w ramach Projektu zostaną udokumentowane fakturami VAT, wystawionymi przez podmiot realizujący zadanie w ramach Projektu na Gminę z jej numerem NIP.

Przedmiotem projektu jest budowa 6 instalacji fotowoltaicznych na budynkach użyteczności publicznej.

Inwestycją zostaną objęte następujące budynki:

  • Szkoła Podstawowa w B,
  • Szkoła Podstawowa w T,
  • Zespół Szkół w K,
  • Szkoła Podstawowa w M,
  • Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej,
  • Urząd Gminy w K.

Głównym celem projektu jest poprawa efektywności energetycznej Gminy K oraz redukcja emisji C02 do atmosfery. Budowa instalacji fotowoltaicznych spowoduje zmniejszenie zapotrzebowania na energię elektryczną dostarczaną przez sieć zewnętrzną oraz zwiększy wykorzystanie odnawialnych źródeł energii. W budynkach użyteczności publicznej takich jak Szkoła Podstawowa w B, Szkoła Podstawowa w T, Zespół Szkół w K, Zespół Szkól w M, Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej nie prowadzi się i nie będzie prowadzona działalność gospodarcza opodatkowana, a czynności dokonywane w ramach tych budynków będą czynnościami zwolnionymi z podatku lub czynnościami niepodlegającymi sprzedaży opodatkowanej (m.in. świadczenie usługi stołówkowej na rzecz uczniów i nauczycieli, wystawianie duplikatów świadectw i legitymacji szkolnych oraz działalności statutowej szkoły), jedynie w budynku Urzędu Gminy występuje i będzie występować sprzedaż opodatkowana, zwolniona i niemająca charakteru gospodarczego w szczególności działalność publiczna, których nie można bezpośrednio przypisać wyżej wymienionej inwestycji.

Sprzedaż opodatkowana i zwolniona wynika z zawieranych umów cywilnoprawnych takich jak sprzedaż gruntów, dzierżaw, najmu, użytkowania wieczystego i wynajmu mieszkań w odrębnych budynkach mieszkalnych. W budynku Urzędu Gminy mieści się oddział banku z niezależnym oddzielnym podłączeniem energetycznym.

Instalacja elektryczna, która jest w lokalu banku niezostanie objęta ww. inwestycją.

Urząd Gminy wyliczył prewspółczynnik z 2017 r. który wynosi 1,39% zgodnie z art. 86.

Planowany termin zakończenia zadania to 04 września 2018 r.

Dnia 28 grudnia 2017 r. została zawarta umowa o dofinansowanie 85% poniesionych kosztów kwalifikowanych ww. operacji. Pozostałą część wydatków stanowią środki własne gminy. Gmina jako koszt kwalifikowany wskazuje również podatek VAT od zrealizowanej inwestycji. Zgodnie z wytycznymi w zakresie kwalifikowalności wydatków w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności na lata 2014-2020, podatek VAT może być uznany za wydatek kwalifikowalny tylko wtedy, gdy brak jest prawnej możliwości odzyskania go na mocy prawodawstwa krajowego.

Konieczność interpretacji w przedmiotowej sprawie wymagana jest jako załącznik do wniosku o płatność końcową w celu uznania podatku VAT za koszt kwalifikowany. Po zakończeniu budowy instalacji, zostaną one przekazane nieodpłatnie w trwały zarząd jednostkom gminy, na których zostały wybudowane.

Faktury VAT dokumentujące wydatki poniesione na realizację przedmiotowego projektu wystawione będą na Gminę K z jej numerem NIP jako nabywcę, a płatnikiem dla całego przedsięwzięcia będzie Urząd Gminy K. Po zakończeniu budowy instalacji to Urząd Gminy K przekaże nieodpłatnie w trwały zarząd instalacje odpowiednio pozostałym jednostkom wskazanym w wniosku.

Ponadto Wnioskodawca podkreślił, iż jednostki:

  • Szkoła Podstawowa w B,
  • Szkoła Podstawowa w T,
  • Zespół Szkół w K,
  • Szkoła Podstawowa w M,
  • Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej,
  • Urząd Gminy w K,

objęte zostały centralizacji rozliczeń podatku od towarów i usług, a Urząd Gminy K obsługuje Gminę K

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

Poszczególne obiekty w jednostkach, których dotyczy budowa instalacji fotowoltaicznej:

Budynek jednostki Szkoły Podstawowej w B - efekt realizowanego projektu będzie służył działalności statutowej niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów oraz zwolnionej z opodatkowania (wystawianie duplikatów świadectw i legitymacji szkolnych). Efekt realizacji projektu nie będzie wykorzystywany do działalności opodatkowanej.

Budynek jednostki Szkoły Podstawowej w T - efekt realizowanego projektu będzie służył działalności statutowej niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów oraz zwolnionej z opodatkowania (wystawianie duplikatów świadectw i legitymacji szkolnych, świadczenie usługi stołówkowej na rzecz uczniów i nauczycieli). Efekt realizacji projektu nie będzie wykorzystywany do działalności opodatkowanej.

Budynek jednostki Zespołu Szkół w K - efekt realizowanego projektu będzie służył działalności statutowej niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów oraz zwolnionej z opodatkowania (wystawianie duplikatów świadectw i legitymacji szkolnych, świadczenie usługi stołówkowej na rzecz uczniów i nauczycieli). Efekt realizacji projektu nie będzie wykorzystywany do działalności opodatkowanej.

Budynek jednostki Zespołu Szkół w K - efekt realizowanego projektu będzie służył działalności statutowej niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów oraz zwolnionej z opodatkowania (wystawianie duplikatów świadectw i legitymacji szkolnych, świadczenie usługi stołówkowej na rzecz uczniów i nauczycieli). Efekt realizacji projektu nie będzie wykorzystywany do działalności opodatkowanej.

Budynek jednostki Szkoły Podstawowej w M - efekt realizowanego projektu będzie służył działalności statutowej niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów oraz zwolnionej z opodatkowania (wystawianie duplikatów świadectw i legitymacji szkolnych, świadczenie usługi stołówkowej na rzecz uczniów i nauczycieli). Efekt realizacji projektu nie będzie wykorzystywany do działalności opodatkowanej.

Na pytania Organu nr 4 i 5

4.W sytuacji, gdy towary i usługi nabywane do realizacji przedmiotowego projektu wykorzystywane są przez Gminę wraz z jej jednostkami organizacyjnymi zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, czy istnieje możliwość przyporządkowania wydatków w całości do celów wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług?

5.W sytuacji, gdy efekty do realizacji ww. projektu są wykorzystywane przez Gminę wraz z jej jednostkami organizacyjnymi do czynności opodatkowanych i zwolnionych, czy istnieje możliwość przyporządkowania całości lub części kwot podatku naliczonego do poszczególnych rodzajów czynności?

odnośnie budynku Urzędu Gminy K obsługujący Gminę - efekt realizowanego projektu będzie służył czynnościom zarówno opodatkowanym podatkiem od towarów i usług, czynnościom zwolnionym jak i niepodlegającym opodatkowaniu. Urząd będzie wykorzystywał efekty realizacji projektu do celów prowadzonej działalności w rozumieniu art. 15 ust. 2, lecz nie jest w stanie przyporządkować w części do działalności opodatkowanej i zwolnionej konkretnym czynnościom, a tym bardziej przyporządkować ich w całości z uwagi na charakter prowadzenia działalności mieszanej.

Prewspółczynnik dla Gminy wynosi 1,39%, w obecnej sytuacji Wnioskodawca uznaje, iż wynosi 0%, a proporcja wynosi 70%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma prawo do odliczenia podatku od towarów i usług (VAT) poniesionego w związku z realizacją projektu pn. w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie nie przysługuje prawo odzyskania podatku VAT poniesionego na pokrycie kosztów zadania pn. dla jednostek podległych takich jak:

  • Szkoła Podstawowa w B,
  • Szkoła Podstawowa w T,
  • Zespół Szkół w K,
  • Szkoła Podstawowa w M,
  • Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej.

W związku z niespełnieniem podstawowych zasad dotyczących odliczenia podatku naliczonego art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Gmina nie ma możliwości odliczenia podatku, gdyż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy towary i usługi zakupione przez podatnika będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych. W przypadku wyżej wymienionych jednostek Gminy nie zaistniał związek zakupu z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Natomiast w przypadku Urzędu Gminy K z uwagi na fakt prowadzenia działalności niepodlegającej jak i sprzedaży opodatkowanej, zwolnionej Urząd Gminy ustalił prewspółczynnik, zgodnie z zapisami art. 86 ust. 2a-2h w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w ust. 2, odlicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej sposobem określenia proporcji. Uwzględniając również zapis art. 86 ust. 2g proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym stosując zapis art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 który stanowi, że gdy proporcja nie przekracza 2%, a w Urzędzie Gminy wynosi 1,39% podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

Stosując się do zapisów zarówno art. 86 ust. 2a-2h oraz zapisów art. 90 ust. 10 Gmina K uważa, że proporcja wynosi 0% i nie ma prawa do odliczenia podatku z faktur VAT wystawionych przez podmiot realizujący inwestycje w ramach projektu pn. na Gminę z jej numerem NIP.

W związku z powyższym VAT powinien być kosztem kwalifikowanym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

  1. nabycia towarów i usług,
  2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej sposobem określenia proporcji. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

  1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
  2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

W myśl art. 86 ust. 2c ustawy, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

  1. średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
  2. średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
  3. roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
  4. średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

Według art. 86 ust. 2d ustawy, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

Podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu (art. 86 ust. 2e ustawy).

Stosownie do art. 86 ust. 2f ustawy, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Zgodnie z art. 86 ust. 2g ustawy, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji art. 86 ust. 2h ustawy.

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r. poz. 2193), zwanego dalej sposobem określenia proporcji, ustawodawca w § 3 ust. 1 wskazał, że w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego. W przepisie § 3 ust. 2, ust. 3 i ust. 4 powołanego rozporządzenia wskazano dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji przez urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, jednostkę budżetową i zakład budżetowy.

Powołany wyżej art. 86 ust. 2a ustawy, wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania VAT. Towarzyszą one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT. Natomiast przez cele inne, rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

Ponadto należy zauważyć, że w przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to na mocy art. 90 ust. 2 ustawy podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w cyt. wyżej ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Przepis art. 90 ust. 4 ustawy stanowi, że proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Stosownie do art. 90 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 28:

  1. przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
  2. nie przekroczyła 2% podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje zatem, że na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy, występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Należy jednak podkreślić, że przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ustawy, znajdują zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. A zatem dotyczą czynności podlegających opodatkowaniu (opodatkowanych i zwolnionych).

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Gmina będzie realizowała inwestycję polegającą na budowie sześciu instalacji fotowoltaicznych na budynkach użyteczności publicznej. Inwestycją zostaną objęte następujące budynki:

  • Szkoła Podstawowa w B,
  • Szkoła Podstawowa w T,
  • Zespół Szkół w K,
  • Szkoła Podstawowa w M,
  • Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej,
  • Urząd Gminy w K.

Jak wskazał Zainteresowany w odniesieniu do budynków: Szkoły Podstawowej w B, Szkoły Podstawowej w T, Zespołu Szkół w K oraz Szkoły Podstawowej w M efekty realizowanego projektu będą służyły Wnioskodawcy do działalności statutowej niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów oraz zwolnionej z opodatkowania i nie będą wykorzystywane do działalności opodatkowanej.

Efekty realizowanego projektu w budynku Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej będą służyły działalności statutowej niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów oraz zwolnionej z opodatkowania i nie będą wykorzystywane do działalności opodatkowanej.

Efekty realizowanego projektu w budynku Urzędu Gminy K obsługujący Gminę będą służyły czynnościom zarówno opodatkowanym podatkiem od towarów i usług, czynnościom zwolnionym jak i niepodlegającym opodatkowaniu. Urząd nie jest w stanie przyporządkować w części do działalności opodatkowanej i zwolnionej konkretnym czynnościom oraz przyporządkować ich w całości z uwagi na charakter prowadzenia działalności mieszanej. Prewspółczynnik dla Gminy wynosi 1,39%, w obecnej sytuacji Wnioskodawca uznaje, iż wynosi 0%, a proporcja wynosi 70%.

Faktury VAT dokumentujące wydatki poniesione na realizację przedmiotowego projektu wystawione będą na Gminę K z jej numerem NIP jako nabywcę, a płatnikiem dla całego przedsięwzięcia będzie Urząd Gminy K. Po zakończeniu budowy instalacji Urząd Gminy K przekaże nieodpłatnie w trwały zarząd instalacje odpowiednio pozostałym jednostkom wskazanym w wniosku. Jednostki objęte zakresem wniosku objęte zostały centralizacją rozliczeń podatku od towarów i usług, a Urząd Gminy K obsługuje Gminę K.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. .

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

Powyższy warunek w przypadku ponoszenia wydatków, które dotyczą budynków: Szkoły Podstawowej w B, Szkoły Podstawowej w T, Zespołu Szkół w K, Szkoły Podstawowej w M oraz Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej, nie zostanie spełniony, gdyż, jak wynika z opisu sprawy efekty realizowanego projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem w stosunku do tych wydatków Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Powyższe oznacza, że Wnioskodawcy nie będzie również przysługiwało prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy w odniesieniu do ww. wydatków.

Odnośnie wydatków w ramach projektu dotyczących budynku Urzędu Gminy K, Wnioskodawca wskazał, że efekty projektu będą służyły czynnościom zarówno opodatkowanym podatkiem od towarów i usług, czynnościom zwolnionym jak i niepodlegającym opodatkowaniu a Wnioskodawca nie ma możliwości przyporządkowania podatku naliczonego w całości do działalności gospodarczej oraz do czynności w stosunku, do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Zatem, w przypadku towarów i usług nabytych w ramach realizowanego ww. projektu, wykorzystywanych przez Wnioskodawcę zarówno do działalności gospodarczej, jak również do celów innych niż działalność gospodarcza, których Gmina nie ma możliwości przyporządkowania w całości do działalności gospodarczej, Wnioskodawca winien dokonać wyliczenia kwoty podatku naliczonego przypisanego do działalności gospodarczej, zgodnie z art. 86 ust. 2a i następne ustawy oraz z rozporządzeniem w sprawie proporcji. Dodatkowo w związku z wykorzystywaniem efektów projektu do czynności opodatkowanych i zwolnionych z opodatkowania Wnioskodawca jest obowiązany do proporcjonalnego odliczenia podatku, zgodnie z art. 90 ust. 2 i 3 ustawy.

Wnioskodawca wskazał, że prewspółczynnik dla Gminy wynosi 1,39% i Wnioskodawca uznaje, iż wynosi on 0%.

W tej sytuacji Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją projektu w części dotyczącej budynku Urzędu Gminy K. W związku z powyższym, Wnioskodawcy nie będzie również przysługiwało prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy w odniesieniu do ww. wydatków.

Reasumując Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. .

Zatem, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, niniejsza interpretacja traci swą aktualność.

Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Ponadto należy podkreślić, że pojęcie kosztu kwalifikowalnego nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej