Prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu. - Interpretacja - 0112-KDIL1-1.4012.544.2018.1.RW

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 20.09.2018, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.544.2018.1.RW, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 lipca 2018 r. (data wpływu 27 lipca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Uniwersytet został utworzony na mocy ustawy z dnia 9 lipca 1999 r. (Dz. U. Nr 69, poz.762), jest publiczną uczelnią akademicką. Podstawowym kierunkiem działalności Uniwersytetu jest kształcenie oraz prowadzenie badań naukowych, a także upowszechnianie osiągnięć nauki, sztuki i kultury.

Uniwersytet jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Podstawowa działalność Uniwersytetu usługi edukacyjne oraz prowadzenie badań naukowych służących rozwojowi nauki, finansowane dotacją Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego jest poza VAT. Usługi edukacyjne realizowane odpłatnie (studia zaoczne, studia podyplomowe, kursy, konferencje) podlegają zwolnieniu z VAT. Badania naukowe mające na celu komercjalizację, badania zlecone opodatkowane są podstawową stawką VAT. Uczelnia osiąga również przychody z wynajmu pomieszczeń, posiada stacje Dydaktyczno-Badawcze prowadzące działalność zwolnioną, opodatkowaną i poza VAT.

W okresie od 28 marca 2011 r. do 30 września 2013 r. w Uniwersytecie był realizowany projekt pn. współfinansowany z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013, Osi Priorytetowej 1 Przedsiębiorczość, Działanie 1.1 Wzrost konkurencyjności przedsiębiorstw, Poddziałanie 1.1.1 Inwestycje w infrastrukturę badawczą instytucji B+RT oraz specjalistyczne ośrodki kompetencji badawczych.

Nr projektu: (), koszty całkowite projektu: 3.893.806,77 zł, w tym dofinansowanie: 3.288.577,96 zł.

Przedmiotem projektu był zakup specjalistycznej aparatury naukowo-badawczej na potrzeby realizacji badań w zakresie analiz strukturalnych i projektowania materiałów budowlanych w budownictwie ogólnym i drogowym. W ramach projektu zakupiono 38 szt. aparatury naukowo-badawczej.

Celem ogólnym projektu było przygotowanie Uniwersytetu do aktywnego pełnienia roli regionalnego ośrodka działalności B+R w zakresie nowoczesnych technologii i materiałów w budownictwie. Inwestycja uzupełniła kompleks laboratoryjny, stworzyła nowe możliwości prowadzenia badań.

Rozszerzono zakres badań prowadzonych w Uniwersytecie w obszarach nowych technologii w budownictwie ogólnym i drogowym, ze szczególnym uwzględnieniem analizy strukturalnej i projektowania nowoczesnych materiałów budowlanych z zastosowaniem materiałów miejscowych (w tym odpadowych). Zakupione wyposażenie aparaturowe pozwoliło wprowadzić nową jakość badań, przyspieszyło prace badawcze i pozyskiwanie nowej wiedzy w zakresie przedmiotowej specjalizacji budownictwa.

W laboratoriach prowadzone są badania przez pracowników naukowo-dydaktycznych, inżynieryjno-technicznych oraz studentów przygotowujących prace dyplomowe, wykonywane przy wykorzystaniu sprzętu zakupionego w ramach projektu.

Dokonane zakupy inwestycyjne unowocześniły zaplecze badawcze 2 laboratoriów WNT Uniwersytetu, tj. Laboratorium Materiałów Budowlanych i Laboratorium Materiałów i Nawierzchni Drogowych. Zakup aparatury pozwolił na pogłębienie i rozszerzenie zakresu prowadzonych badań kompatybilności domieszek i dodatków w ujęciu termokinetycznym oraz zastosowania metod matematycznego modelowania i optymalizacji składu i właściwości materiałów budowlanych, wykorzystania mineralnych surowców naturalnych i odpadów w przemyśle materiałów budowlanych, badania cech fizycznych i wytrzymałościowych kruszyw, zapraw, betonów itp.

Dostęp do usług realizowanych w oparciu o zakupioną aparaturę jest otwarty dla wszystkich zainteresowanych podmiotów zewnętrznych (publicznych i prywatnych). W okresie trwałości projektu i w okresie referencyjnym dostęp ten był niekomercyjny (bez opłat). Wyniki prac B+R zrealizowanych przy wsparciu zakupionej aparatury są ogólnodostępne. Opublikowane zostały w powszechnie dostępnej literaturze krajowej i zagranicznej, upowszechniane poprzez artykuły w prasie specjalistycznej, prezentację wyników na konferencjach i szkoleniach.

Przy wykorzystaniu sprzętu zakupionego w ramach projektu powstało szereg prac dyplomowych i doktorskich.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Uniwersytet miał prawo do odliczenia podatku VAT realizując projekt pn.: ...?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Podstawową zasadą do realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego jest istnienie związku tegoż podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów Uniwersytet uważa, że realizując projekt pn. nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług gdyż zakupy dokonane w ramach realizacji projektu nie służyły wykonywaniu czynności opodatkowanych.

Zapytanie w powyższej sprawie zostało złożone do Izby Skarbowej w Bydgoszczy w grudniu 2011 r. Pismem z dnia 7 marca 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej działając w imieniu Ministra Finansów potwierdził prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z warunkami umowy o dofinansowanie ww. projektu przedmiotowa interpretacja prawa podatkowego jest ponownie niezbędna do końcowego rozliczenia projektu po zakończeniu okresu trwałości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Powołany wyżej art. 86 ust. 1 ustawy wskazuje, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza według art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W konsekwencji, skoro w niniejszych okolicznościach nabyte towary i usługi w ramach realizacji przedmiotowego projektu nie będą związane z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, to w przedmiotowej sprawie nie został spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług brak związku dokonanych zakupów ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT.

Reasumując, Wnioskodawca nie ma możliwości odliczenia podatku od towarów i usług realizując projekt.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej