Interpretacja indywidualna z dnia 05.12.2016, sygn. 1061-IPTPP1.4512.602.2016.1.RG, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi
Temat interpretacji
zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu realizacji operacji podejmowanie działalności gospodarczej w ramach przedsięwzięcia 1.1.1: wsparcie zakładania działalności gospodarczej
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 listopada 2016 r. (data wpływu 16 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu realizacji operacji podejmowanie działalności gospodarczej w ramach przedsięwzięcia 1.1.1: wsparcie zakładania działalności gospodarczej jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 16 listopada 2016 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu realizacji operacji podejmowanie działalności gospodarczej w ramach przedsięwzięcia 1.1.1: wsparcie zakładania działalności gospodarczej.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca w związku z ogłoszeniem konkursu przez Lokalną Grupę Działania . z siedzibą . o naborze wniosków w 2016 roku, będzie ubiegał się o przyznanie pomocy finansowej na podstawie poddziałania 19.2 Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 na następującą operację: podejmowanie działalności gospodarczej w ramach przedsięwzięcia 1.1.1: wsparcie zakładania działalności gospodarczej.
Planowane przedsięwzięcie ma na celu utworzenie jednoosobowej działalności gospodarczej zajmującej się oferowaniem usług o charakterze innowacyjnym, a mianowicie . Stacjonarne Biuro Rachunkowe. Branża, w której Wnioskodawca planuje rozpocząć własną działalność to branża rachunkowa określona według Polskiej Klasyfikacji Działalności 2007 zgodnie z kodem 69.20.Z.
Do rozpoczęcia działalności konieczne jest dokonanie zakupów inwestycyjnych. Wnioskodawca nie posiada wystarczającego kapitału na pokrycie wszystkich niezbędnych wydatków, na zrealizowanie tego pomysłu. W chwili obecnej Wnioskodawca nie posiada wyposażonego biura, oprogramowań oraz odpowiednio dostosowanego lokalu do prowadzenie tego typu usług. Wnioskodawca planuje adaptację lokalu do prowadzenia biura i przechowywania dokumentów, które powinno zapewnić bezpieczne i higieniczne warunki pracy. Wnioskodawca skupi się głównie na obsłudze księgowo rachunkowej małych i średnich przedsiębiorstw.
Wnioskodawca będzie zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, korzystał ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.
Z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca nie będzie czynnym podatnikiem VAT i nie będzie składał deklaracji VAT, może we wniosku o dofinansowanie zaliczyć poniesione wydatki w kwotach brutto jako koszt kwalifikowany. Koszt ten będzie podlegał w całości zwrotowi. Brak stosownego dokumentu z Izby Skarbowej uniemożliwi zaliczenie poniesionych wydatków brutto, jako koszt kwalifikowany.
Aby prawidłowo przeprowadzić formułę wniosku i realizację projektu, Wnioskodawca zwraca się z prośbą o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej braku możliwości odliczenia podatku VAT od towarów i usług dla wydatków ponoszonych w ramach wyżej wymienionej operacji.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.
Czy istnieje możliwość odliczenia podatku VAT przez Wnioskodawcę dla wydatków ponoszonych w związku z realizacją operacji w ramach poddziałania 19.2 Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 na operację: podejmowanie działalności gospodarczej w ramach przedsięwzięcia 1.1.1: wsparcie zakładania działalności gospodarczej?
Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionej sytuacji brak jest związku nabywanych towarów i usług ze sprzedażą opodatkowaną, zatem nie zachodzą przesłanki wymienione w art. 86 ust. 1 o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego lub zwrotu różnicy podatku. Realizacja zadań objętych rozporządzeniem Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność jest związane z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca wyraża więc stanowisko, iż w powyższym zdarzeniu nie ma możliwości odzyskania podatku VAT płaconego w cenie nabywanych towarów i usług przy realizacji operacji w ramach poddziałania 19.2 Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 na operację: podejmowanie działalności gospodarczej w ramach przedsięwzięcia 1.1.1: wsparcie zakładania działalności gospodarczej.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.
Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Stosownie do treści art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.
Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Należy również podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.
W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
W myśl art. 96 ust. 1 ustawy podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.
Jak stanowi art. 96 ust. 3 ustawy podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.
Zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika jako podatnika VAT czynnego, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 jako podatnika VAT zwolnionego, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.
Jak stanowi art. 96 ust. 5 pkt 4 ustawy, jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminie: przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9.
Na podstawie art. 96 ust. 6 ustawy jeżeli podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT zaprzestał wykonywania czynności podlegającej opodatkowaniu, jest on zobowiązany zgłosić zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego; zgłoszenie to stanowi dla naczelnika urzędu skarbowego podstawę do wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika VAT.
Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Na podstawie art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia z tym, że w przypadku, o którym mowa w ust. 9, zawiadomienie musi nastąpić przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5.
Art. 113 ust. 5 ustawy stanowi, że jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę.
Z przedstawionego opisu wynika, iż Wnioskodawca będzie zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT korzystał ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Wnioskodawca będzie realizował operację: podejmowanie działalności gospodarczej w ramach przedsięwzięcia 1.1.1: wsparcie zakładania działalności gospodarczej. Planowane przedsięwzięcie ma na celu utworzenie jednoosobowej działalności gospodarczej zajmującej się oferowaniem usług o charakterze innowacyjnym, a mianowicie . Stacjonarne Biuro Rachunkowe. Branża w której planuje rozpocząć własną działalność to branża rachunkowa określona według Polskiej Klasyfikacji Działalności 2007 zgodnie z kodem 69.20.Z. Do rozpoczęcia działalności konieczne jest dokonanie zakupów inwestycyjnych.
Jak wskazano na wstępie, warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Zrealizowanie tego prawa możliwe jest wyłącznie przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni, przez złożenie deklaracji VAT.
Mając zatem na uwadze wskazane wyżej przepisy, w tym art. 86 ust. 1 ustawy stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie nie zostaną spełnione podstawowe warunki uprawniające do odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dokumentujących nabywane towary i usługi poniesione w związku z realizacją operacji w ramach poddziałania 19.2 Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 na operację: podejmowanie działalności gospodarczej w ramach przedsięwzięcia 1.1.1: wsparcie zakładania działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, a zatem towary i usługi zakupione w związku z realizacją ww. operacji nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W konsekwencji, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w cenie towarów i usług nabywanych w związku z realizacją przedmiotowej operacji.
Mając na względzie obowiązujące przepisy oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją operacji podejmowanie działalności gospodarczej w ramach przedsięwzięcia 1.1.1: wsparcie zakładania działalności gospodarczej, ponieważ nabyte przez Wnioskodawcę - podatnika korzystającego ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy - towary i usługi w związku z realizacją ww. projektu nie będą służyły do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być zgodnie z art. 14 b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.
W związku z powyższym niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii możliwości skorzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż kwestia ta nie była przedmiotem wniosku (nie przedstawiono w tym zakresie pytania), a fakt, że Wnioskodawca będzie zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT korzystał ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przyjęto jako element zdarzenia przyszłego.
Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi