Temat interpretacji

Czy opisane usługi świadczone, na mocy umowy przez Spółkę, pełniącej rolę agenta transferowego na rzecz Funduszy, są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie obowiązujących od dnia 1 stycznia 2011 r. znowelizowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 21 listopada 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 1370/11 stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 24 stycznia 2011 r. (data wpływu 31 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług świadczonych przez agenta transferowego na rzecz funduszy jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług świadczonych przez agenta transferowego na rzecz funduszy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

S.A. (Spółka) na podstawie umowy o świadczenie usług agenta transferowego, świadczy na rzecz Funduszy, usługi obejmujące między innymi obsługę zleceń i rejestru uczestników Funduszy, przyjmowanie i weryfikację zleceń, rozpatrywanie zleceń błędnych, obsługę wpłat bezpośrednich, obsługę rejestru dystrybutorów, informowanie i przyjmowanie reklamacji, rozpatrywanie i przekazywanie reklamacji, raportowanie dotyczące obsługi rejestru uczestników, wysyłkę dokumentów związanych z prowadzeniem rejestru uczestników, prowadzenie i obsługę rejestru transakcji oraz rejestru uczestników funduszu, archiwizację dokumentów, prowadzenie repozytorium danych, dostarczanie oprogramowania lub dostępu do oprogramowania dla Funduszy i udostępnianie środowiska wsparcia produkcji oraz współpraca w rozwoju oprogramowania, podejmowanie innych czynności, które są niezbędne dla prawidłowego wykonania obowiązków wynikających z umowy.

Ponadto Spółka, na mocy powyższej umowy, pełniąc rolę agenta transferowego, świadczy usługi polegające na prowadzeniu rejestru transakcji przeciwdziałanie praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, a także usługi analizy rejestru uczestników w celu spełnienia wymogów wynikających z nowelizacji ustawy z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 46, poz. 276 ze zm.).

Wynagrodzenie Spółki z tytułu świadczenia powyższych usług związanych z pełnieniem roli usług agenta transferowego jest ustalane w oparciu o wartość aktywów netto funduszy. Ponadto, Spółka ma prawo do wynagrodzenia z tytułu wykonywanych czynności pobocznych kalkulowane w oparciu o ustalone mierniki (np. liczba rozmów, liczba aktywnych rejestrów, liczba paczek, liczba pudeł archiwizacyjnych, godzina robocza), w tym z tytułu:

• obsługi telefonicznej,
• obsługi korespondencji,
• archiwizacji,
• rozwoju i modyfikacji oprogramowania na wniosek Funduszy,
• prowadzenia rejestru transakcji przeciwdziałanie praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu,
• analizy rejestru uczestników w celu spełnienia wymogów wynikających z nowelizacji ustawy z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu.

Spółka będzie również otrzymywać zwrot kosztów między innymi druków, kopert, opłat pocztowych i kurierskich, opłat telekomunikacyjnych, usług prawniczych, telemarketingu, niszczenia dokumentów czy zakupu pudeł archiwizacyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wyżej opisane usługi świadczone, na mocy umowy przez Spółkę, pełniącej rolę agenta transferowego na rzecz Funduszy, są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie obowiązujących od dnia 1 stycznia 2011 r. znowelizowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, wyżej opisane usługi świadczone na mocy umowy przez S. A., pełniącego rolę agenta transferowego na rzecz Funduszy, są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie obowiązujących od dnia 1 stycznia 2011 r., znowelizowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W ocenie Zainteresowanego usługi agenta transferowego świadczone przez Spółkę na rzecz Funduszy, podobnie jak usługi pośrednictwa w zbywaniu i odkupywaniu jednostek uczestnictwa funduszy inwestycyjnych, uznawać należy za zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a w związku z art. 43 ust. 8 pkt 3 ustawy o VAT, jako usługi zarządzania funduszami inwestycyjnymi i zbiorczymi portfelami papierów wartościowych w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych.

Wnioskodawca zwraca uwagę na fakt, że przepis art. 43 ust. 8 definiuje zarządzanie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT, jako: (1) zarządzanie aktywami, (2) dystrybucję tytułów uczestnictwa, (3) tworzenie rejestrów uczestników i administrowanie nimi, (4) prowadzenie rachunków i rejestrów aktywów oraz (5) przechowywanie aktywów.

Jak wynika z ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 146, poz. 1546 ze zm.), prowadzenie rejestru uczestników funduszu inwestycyjnego może zostać powierzone przez fundusz innemu podmiotowi niż towarzystwu funduszy inwestycyjnych zarządzającemu tym funduszem (wskazują na to pośrednio m. in. art. 31 ust. 2 pkt 3 oraz art. 65 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o funduszach inwestycyjnych). Oznacza to, że czynności polegające na prowadzeniu rejestru uczestników nie muszą być wykonywane wyłącznie przez towarzystwo zarządzające funduszem.

W analizowanym przypadku czynności te zostały przez Fundusze powierzone Spółce. Prowadzenie rejestru uczestników Funduszy obejmuje szereg usług, w tym nie tylko rejestrowanie uczestników Funduszy, lecz także czynności polegające na obsłudze, przyjmowaniu i weryfikacji zleceń, w tym zleceń błędnych, obsłudze wpłat bezpośrednich, obsłudze rejestru dystrybutorów i rejestru transakcji, informowaniu, przyjmowaniu, rozpatrywaniu i przekazywaniu reklamacji, raportowaniu dotyczącym obsługi rejestru, wysyłce i archiwizacji dokumentów, prowadzeniu repozytorium danych, dostarczaniu oprogramowania/dostępu do oprogramowania, udostępnianiu środowiska wsparcia produkcji oraz współpracy w rozwoju oprogramowania (Wnioskodawca rozumie, że oprogramowanie to służy bezpośrednio prowadzeniu rejestru).

Pełnienie roli agenta transferowego jest ponadto ściśle powiązane z obowiązkiem prowadzenia rejestru transakcji przeciwdziałanie praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, a także usługi analizy rejestru uczestników w celu spełnienia wymogów wynikających z nowelizacji ustawy z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu.

W ocenie Spółki czynności wykonywane przez Spółkę na rzecz Funduszy, na podstawie umowy o świadczenie usług agenta transferowego, wskazują, że czynności te mogłyby zostać, co do zasady, zaklasyfikowane do wskazanych w art. 43 ust. 8 pkt 3 ustawy o VAT, jako czynności tworzenia rejestrów uczestników i administrowania nimi, potraktowane jako kompleksowa usługa zwolniona od podatku VAT.

Na tej podstawie należałoby uznać, że również usługi obsługi telefonicznej, obsługi korespondencji, archiwizacji oraz rozwoju i modyfikacji oprogramowania na wniosek Funduszy, a także zwrot kosztów między innymi druków, kopert, opłat pocztowych i kurierskich, opłat telekomunikacyjnych, usług prawniczych, telemarketingu, niszczenia dokumentów czy zakupu pudeł archiwizacyjnych, za które należne jest Spółce oddzielne wynagrodzenie, jako niemające celu samego w sobie, powinny stanowić usługi pomocnicze do usługi głównej, tj. prowadzenia rejestru uczestników i administrowania nim oraz podlegać opodatkowaniu według zasad właściwych dla usługi głównej (być zwolnione od podatku VAT).

W ocenie Wnioskodawcy, świadczenie obejmujące z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę nie powinno być sztucznie dzielone, co mogłoby prowadzić do nieprawidłowości w funkcjonowaniu systemu podatku VAT (co podkreśla nie tylko ETS, ale i zauważają polskie organy podatkowe, np. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, interpretacja z dnia 31 sierpnia 2010 r., sygn. IPPP1-443-513/10-4/EK). W przypadku świadczeń złożonych o zasadach opodatkowania usług pomocniczych decyduje zawsze charakter usługi zasadniczej. Niemniej jednak, aby określone usługi stanowiły pewną całość, gdzie opodatkowanie tej całości zależy od opodatkowania usługi, koniecznym jest, aby usługi te nie miały samodzielnego bytu i nie mogły one stanowić dla klienta wartości samej w sobie.

Warto w tym miejscu bowiem wskazać, iż dla ustalenia czy mamy do czynienia z jedną usługą, czy też z szeregiem usług, nie ma znaczenia czy w umowie/na fakturze ustalona jest jedna cena, czy też są ustalone odrębne ceny za poszczególne czynności wykonywane na podstawie danej umowy (co ma miejsce w analizowanym przypadku). Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w orzecznictwie ETS: okoliczność, że w dokumentach stanowiących część umowy i na fakturach wystawianych klientom wyróżniona jest odrębna cena za rzekomą usługę finansową nie jest sama w sobie decydująca. Zgodnie bowiem z orzecznictwem Trybunału okoliczność, że zafakturowana została jedna cena lub że umowa przewiduje odrębne ceny nie ma decydującego znaczenia przy określaniu, czy w danym przypadku występuje kilka odrębnych i niezależnych czynności, czy też jedna czynność pod względem gospodarczym (ETS w wyroku z dnia 2 grudnia 2010 r. w sprawie C-276/09 Everything Everywhere oraz z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen). Również w wyroku z dnia 5 czerwca 1997 r. w sprawie C-2/95 Sparekassernes Datacenter (SDC) ETS wskazał, że sposób w jaki poszczególne elementy usługi są fakturowane, jest nieistotny z punktu widzenia ich kwalifikacji dla celów VAT.

W dniu 29 kwietnia 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał interpretację indywidualną nr ILPP1/443-168/11-2/AW stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 stycznia 2011 r. (data wpływu 31 stycznia 2011 r.) jest nieprawidłowe.

Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wniesiono w dniu 20 maja 2011 r., zaś odpowiedzi na ww. wezwanie udzielono pismem z dnia 10 czerwca 2011 r., nr ILPP1/443/W-43/11-3/HMW (skutecznie doręczonym w dniu 27 czerwca 2011 r.), w której stwierdzono brak podstawy do zmiany ww. interpretacji.

W dniu 25 lipca 2011 r. wpłynęła skarga na ww. interpretację, w której wniesiono o uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej z dnia 29 kwietnia 2011r.

Wyrokiem z dnia 21 listopada 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 1370/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił zaskarżoną interpretację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 21 listopada 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 1370/11 stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z cytowanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy określonym zachowaniu mieści się w tak sformułowanej definicji usługi.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Ponadto, zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. przepisem art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie na podstawie obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku, a nawet zwolnień od podatku.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., w myśl art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, zwolnione od podatku były usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy, jednakże przepis ten został uchylony.

W konsekwencji zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy zwalnia się od podatku usługi zarządzania:

1. funduszami inwestycyjnymi i zbiorczymi portfelami papierów wartościowych w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych,
2. portfelami inwestycyjnymi funduszy inwestycyjnych, o których mowa w lit. a, lub ich częścią,
3. ubezpieczeniowymi funduszami kapitałowymi w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej,
4. otwartymi funduszami emerytalnymi w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, a także Funduszem Gwarancyjnym utworzonym na podstawie tych przepisów,
5. pracowniczymi programami emerytalnymi w rozumieniu przepisów o pracowniczych programach emerytalnych,
6. obowiązkowym systemem rekompensat oraz funduszem rozliczeniowym utworzonymi na podstawie przepisów prawa o publicznym obrocie papierami wartościowymi, a także innymi środkami i funduszami, które są gromadzone lub tworzone w celu zabezpieczenia prawidłowego rozliczenia transakcji zawartych w obrocie na rynku regulowanym w rozumieniu tych przepisów albo w obrocie na giełdach towarowych w rozumieniu przepisów o giełdach towarowych, przez partnera centralnego, agenta rozrachunkowego lub izbę rozliczeniową w rozumieniu przepisów o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami.

Na podstawie art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

1. czynności ściągania długów, w tym factoringu;
2. usług doradztwa;
3. usług w zakresie leasingu.

Stosownie do art. 43 ust. 8 ustawy, przez zarządzanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 12, rozumie się:

1. zarządzanie aktywami;
2. dystrybucję tytułów uczestnictwa;
3. tworzenie rejestrów uczestników i administrowanie nimi;
4. prowadzenie rachunków i rejestrów aktywów;
5. przechowywanie aktywów.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów. Powyższe jest konsekwencją wprowadzenia do ustawy cyt. art. 5a, zgodnie z którym od dnia 1 stycznia 2011 r., jeżeli przepisy ustawy nie powołują symbolu statystycznego dla danego towaru bądź usługi, nie identyfikuje się ich za pomocą klasyfikacji statystycznych.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.).

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy winny być interpretowane w sposób ścisły, gdyż zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika. Zwolnienia stanowią pojęcia autonomiczne prawa wspólnotowego, które mają na celu uniknięcie rozbieżności pomiędzy państwami członkowskimi w stosowaniu systemu podatku VAT i które należy sytuować w ogólnym kontekście wspólnego systemu podatku VAT.

Zaznacza się, iż w myśl przepisu art. 13B (6) (d) Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG) (Dz. Urz. WE L Nr 145, str. 1 ze zm.), obowiązującej do dnia 31 grudnia 2006 r., państwa członkowskie zwalniają transakcje, nie naruszając innych przepisów Wspólnoty, na warunkach, które ustalają w celu zapewnienia właściwego i prostego zastosowania zwolnień od podatku i zapobieżenia oszustwom podatkowym, unikaniu opodatkowania lub nadużyciom, transakcje, zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez państwa członkowskie.

Ponadto, zgodnie z treścią przepisu art. 135 (1) (g) Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2007 r., państwa członkowskie zwalniają transakcje, zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez państwa członkowskie.

Analizując przedstawione powyżej regulacje zauważyć należy, że użyte w art. 43 ust. 1 pkt 12, ustawy, pojęcie usługi zarządzania funduszami inwestycyjnymi i zbiorczymi portfelami papierów wartościowych w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych odpowiada określeniom wskazanym w art. 135 (1) (g) Dyrektywy 2006/112/WE transakcje, zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez państwa członkowskie. Odpowiednikiem powyższego przepisu był w VI Dyrektywie art. 13 część B lit d.

W analizowanej sprawie Sąd wskazał, iż pojęcie zarządzanie, o którym mowa w art. 13B (6) (d) Szóstej Dyrektywy (obecnie art. 135 (1) (g) Dyrektywy 2006/112/WE Rady) zdefiniował TSUE w orzeczeniu z dnia 21 października 2004 r. w sprawie C-8/03 (Banque Bruxelles Lambert S.A. (BBL) v. państwo belgijskie), w którym Rzecznik Generalny podkreślił: Otóż cel ten wymaga takiego zakreślenia zwolnienia, aby nie naruszało ono zasady powszechności podatku, bez czynienia go jednak bezprzedmiotowym. Z tego punktu widzenia dopuszczalne jest objęcie zwolnieniem wszystkich transakcji bezpośrednio związanych z systemem zarządzania funduszami powierniczymi. Tym samym nie można ograniczać zwolnienia tylko do podejmowania decyzji. Niemniej jednak nie można rozciągać go na wszystkie usługi świadczone na rzecz przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania, które znajdują się w takiej sytuacji, jak fundusze powiernicze. Moim zdaniem, transakcje, które obejmują zwolnienie, winny ograniczać się do tych, które są ściśle związane z prowadzeniem funduszu, to znaczy da określania polityki inwestycyjnej, kupna i sprzedaży aktywów. O ile zwolnione transakcje nie ograniczają się do podejmowania decyzji, o tyle jednak muszą one bezpośrednio dotyczyć transakcji handlowych papierami wartościowymi. Aby móc zastosować zwolnienie, należy ustalić, że dane świadczenia są nierozerwalnie związane z transakcjami bezpośrednio zwolnionymi przez szóstą dyrektywę. Z kolei świadczenia, które można łatwo oddzielić od zarządzania funduszem w ścisłym tego słowa znaczeniu, należy uznać za podlegające podatkowi.

Natomiast, doprecyzowania powyższej definicji dokonał TSUE w orzeczeniu z dnia 4 maja 2006 r. w sprawie C-169/04 (Abeby National plc Inscape Investment Fund v. Commissioners of Customs Excise), w którym Trybunał podkreślił, że pojęcie zarządzania funduszami powierniczymi jest autonomicznym pojęciem prawa wspólnotowego, którego treść nie może być zmieniona przez państwa członkowskie. Zarządzanie funduszami powierniczymi obejmuje usługę w zakresie administracyjnego zarządzania i prowadzenia rachunkowości funduszy świadczone przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią, jeżeli tworzą one odrębną całość i wypełniają funkcję specyficzną i istotną dla zarządzania tymi funduszami. Natomiast pojęcie to nie obejmuje świadczenia usług odpowiadających obowiązkom wypełnianym przez depozytariusza, takim jak wymienione w art. 7 ust. 1 i 3 oraz art. 14 ust. 1 i 3 Dyrektywy Rady 85/611/EWG z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS).

Ze względu na fakt, iż pojęcie zarządzania funduszami inwestycyjnymi przewidziane w powołanym powyżej art. 135 Dyrektywy 2006/112/WE stanowi autonomiczne pojęcie prawa wspólnotowego, powinno więc być zdefiniowane z punktu widzenia prawa wspólnotowego, a jego treści nie można zmienić.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka, na podstawie umowy o świadczenie usług agenta transferowego, świadczy na rzecz Funduszy, usługi obejmujące między innymi obsługę zleceń i rejestru uczestników Funduszy, przyjmowanie i weryfikację zleceń, rozpatrywanie zleceń błędnych, obsługę wpłat bezpośrednich, obsługę rejestru dystrybutorów, informowanie i przyjmowanie reklamacji, rozpatrywanie i przekazywanie reklamacji, raportowanie dotyczące obsługi rejestru uczestników, wysyłkę dokumentów związanych z prowadzeniem rejestru uczestników, prowadzenie i obsługę rejestru transakcji oraz rejestru uczestników funduszu, archiwizację dokumentów, prowadzenie repozytorium danych, dostarczanie oprogramowania lub dostępu do oprogramowania dla Funduszy i udostępnianie środowiska wsparcia produkcji oraz współpraca w rozwoju oprogramowania, podejmowanie innych czynności, które są niezbędne dla prawidłowego wykonania obowiązków wynikających z umowy.

Ponadto Spółka, na mocy powyższej umowy, świadczy usługi polegające na prowadzeniu rejestru transakcji przeciwdziałanie praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, a także usługi analizy rejestru uczestników w celu spełnienia wymogów wynikających z nowelizacji ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu.

Wynagrodzenie Spółki z tytułu świadczenia powyższych usług związanych z pełnieniem roli usług agenta transferowego jest ustalane w oparciu o wartość aktywów netto funduszy. Ponadto, Spółka ma prawo do wynagrodzenia z tytułu wykonywanych czynności pobocznych (np. liczba rozmów, liczba aktywnych rejestrów, liczba paczek, liczba pudeł archiwizacyjnych, godzina robocza), w tym z tytułu obsługi telefonicznej, obsługi korespondencji, archiwizacji, rozwoju i modyfikacji oprogramowania na wniosek Funduszy, prowadzenia rejestru transakcji przeciwdziałanie praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, analizy rejestru uczestników w celu spełnienia wymogów wynikających z nowelizacji ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu.

Ponadto, Spółka będzie również otrzymywać zwrot kosztów między innymi druków, kopert, opłat pocztowych i kurierskich, opłat telekomunikacyjnych, usług prawniczych, telemarketingu, niszczenia dokumentów czy zakupu pudeł archiwizacyjnych.

Z powyższego wynika, iż agent transferowy świadczy usługi polegające między innymi na obsłudze zleceń i rejestru uczestników Funduszy, przyjmowaniu i weryfikacji zleceń, rozpatrywaniu zleceń błędnych, obsłudze wpłat bezpośrednich, obsłudze rejestru dystrybutorów, informowaniu i przyjmowaniu reklamacji, rozpatrywaniu i przekazywaniu reklamacji, raportowaniu dotyczącego obsługi rejestru uczestników, wysyłce dokumentów związanych z prowadzeniem rejestru uczestników, prowadzeniu i obsłudze rejestru transakcji oraz rejestru uczestników funduszu, archiwizacji dokumentów, prowadzeniu repozytorium danych, dostarczaniu oprogramowania lub dostępu do oprogramowania dla Funduszy i udostępnianiu środowiska wsparcia produkcji oraz współpracy w rozwoju oprogramowania, podejmowaniu innych czynności, które są niezbędne dla prawidłowego wykonania obowiązków wynikających z umowy, a także na prowadzeniu rejestru transakcji przeciwdziałanie praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, a także usługi analizy rejestru uczestników.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż ww. czynności wykonywane przez agenta transferowego Wnioskodawcę, zgodnie z cyt. wyżej art. 43 ust. 8 pkt 3 ustawy, stanowią usługi zarządzania, które wykonywane w sytuacjach określonych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy determinują zwolnienie od podatku od towarów i usług. Skoro zatem Wnioskodawca świadczy usługi polegające na zarządzaniu funduszami inwestycyjnymi, które to usługi sprowadzają się do prowadzenia rejestrów i administrowania nimi, należy stwierdzić, że wykonywanie tych usług korzysta ze zwolnienia od podatku VAT.

Reasumując, usługi świadczone na mocy przedmiotowej umowy przez Wnioskodawcę, pełniącego rolę agenta transferowego na rzecz Funduszy, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a w związku z art. 43 ust. 8 ustawy oraz art. 135 (1) (g) Dyrektywy 2006/112/WE.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 816 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu