Interpretacja indywidualna z dnia 14.05.2012, sygn. IPPP1/443-146/12-8/AP, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Temat interpretacji

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że w przypadku skorzystania z opcji opodatkowania zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, sprzedaż Nieruchomości 2 będzie podlegać opodatkowaniu według podstawowej stawki VAT?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku złożonym w dniu 9 lutego 2012 r. (data wpływu 13 lutego 2012 r.), uzupełnionym na wezwanie tut. Organu z dnia 12 marca 2012 r. (doręczone w dniu 15 marca 2012 r.) poprzez uiszczenie dodatkowej opłaty w dniu 19 marca 2012 r., oraz uzupełnionym na wezwanie tut. Organu z dnia 19 kwietnia 2012 r. (doręczone w dniu 25 kwietnia 2012 r.) pismem z dnia 27 kwietnia 2012 r., złożonym w dniu 30 kwietnia 2012 r. (data wpływu 2 maja 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży Nieruchomości 2 jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lutego 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży Nieruchomości 2.

Przedmiotowy wniosek uzupełniony został na wezwanie tut. Organu z dnia 12 marca 2012 r. nr IPPP1/443-146/12-2/AP (doręczone w dniu 15 marca 2012 r.) poprzez uiszczenie dodatkowej opłaty w dniu 19 marca 2012 r.

Przedmiotowy wniosek uzupełniony został również na wezwanie tut. Organu z dnia 19 kwietnia 2012 r. nr IPPP1/443-146/12-4/AP (doręczone w dniu 25 kwietnia 2012 r.) pismem z dnia 27 kwietnia 2012 r. złożonym w dniu 30 kwietnia 2012 r. (data wpływu 2 maja 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Przed dniem 1 września 2012 roku Sp. z o.o. (dalej: Spółka) zamierza dokonać sprzedaży nieruchomości, na którą składają się dwie działki o numerach A oraz B. Pierwsza nieruchomość obejmuje prawo użytkowania wieczystego działki o numerze ewidencyjnym A, zabudowanej budowlami w postaci parkingu i infrastruktury towarzyszącej (ogrodzenie, latarnie) (dalej: Nieruchomość 1). Druga nieruchomość obejmuje prawo użytkowania wieczystego działki o numerze ewidencyjnym B, zabudowanej budynkiem biurowo-magazynowym oraz budowlami w postaci infrastruktury towarzyszącej (ogrodzenie, pas zieleni, chodnik, latarnie) (dalej: Nieruchomość 2).

Zarówno Spółka, jak też nabywca nieruchomości są czynnymi podatnikami VAT, zarejestrowanymi dla potrzeb tego podatku w Polsce.

Nieruchomość 1

Prawo użytkowania wieczystego działki A zostało nabyte przez Spółkę w dniu 30 czerwca 1998 r. Przedmiotowa działka została nabyta od osoby fizycznej i nie podlegała opodatkowaniu VAT.

Już po nabyciu działki A w 1998 r. Spółka poniosła na nią nakłady budując na działce parking. Dodatkowo oprócz prac związanych z budową parkingu, Spółka wykonała ogrodzenie działki, zamontowała latarnie oraz instalację nawadniającą teren zieleni.

Powyższe wydatki na stworzenie parkingu na działce A związane były z prowadzoną przez Spółkę działalnością opodatkowaną. W związku z tym Spółka odliczyła podatek naliczony na nabyciu towarów i usług związanych z realizacją tej inwestycji. Parking wybudowany przez Spółkę na wyżej wymienionej działce został ujęty w ewidencji środków trwałych Spółki jako odrębny środek trwały, zakwalifikowany jako obiekt inżynierii lądowej.

Parking zlokalizowany na działce A, od momentu jego stworzenia w 1998 r., był wykorzystywany przez Spółkę dla potrzeb prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. Część parkingu została wydana dla celów najmu pierwszemu najemcy 1 września 2010 r.

Nieruchomość 2

Na drugiej z działek, które Spółka zamierza zbyć (działka B) posadowiony jest budynek biurowo-magazynowy. Przedmiotowa nieruchomość, przed jej nabyciem przez Spółkę, była dzierżawiona przez Spółkę od osoby fizycznej. W trakcie dzierżawy, która trwała od 1996 r. do 31 grudnia 2004 r., Spółka poniosła w 1998 r. nakłady na:

• wykonanie ogrodzenia działki, chodnika oraz zainstalowanie latarni i instalacji nawadniającej teren zieleni;

oraz

• modernizację budynku biurowo-magazynowego.

Przedmiotowe nakłady związane były z prowadzoną przez Spółkę działalnością opodatkowaną, w związku z czym Spółka odliczyła podatek naliczony na nabyciu towarów i usług związanych ze wskazanymi inwestycjami. Dla celów podatku dochodowego od osób prawnych przedmiotowe nakłady były traktowane przez Spółkę jako inwestycja w obcym środku trwałym.

Od momentu poniesienia nakładów w 1998 r. do 31 grudnia 2004 r. przedmiotowa działka B wraz z posadowionymi na niej budynkami i budowlami była użytkowana przez Spółkę dla celów prowadzenia działalności podlegającej opodatkowaniu VAT. W okresie od 1 stycznia 2005 r. do 18 lutego 2006 r. nastąpiła przerwa w dzierżawie działki B. Dzierżawa działki B wraz ze znajdującymi się na niej obiektami została wznowiona przez Spółkę począwszy od 18 lutego 2006 r. Dzierżawa była kontynuowana aż do momentu nabycia tej działki przez Spółkę. Czynsz z tytułu dzierżawy Nieruchomości 2 podlegał opodatkowaniu VAT i był rozliczany na podstawie faktur VAT wystawianych przez właściciela zgodnie z podstawową stawką podatku VAT.

W dniu 7 lutego 2008 r. Spółka nabyła przedmiotową Nieruchomość 2 (tj. prawo użytkowania wieczystego działki B oraz prawo własności posadowionych na niej budynku biurowo magazynowego oraz budowli) od jej dotychczasowego właściciela będącego osobą fizyczną. Przedmiotowa transakcja sprzedaży nie była objęta opodatkowaniem VAT.

Parking oraz budynek zlokalizowany na działce B, po ich nabyciu przez Spółkę, są wykorzystywane dla potrzeb działalności gospodarczej Spółki, tj. są częściowo wykorzystywane bezpośrednio przez Spółkę, dla jej własnych potrzeb, a w części były i są przedmiotem najmu na rzecz podmiotów trzecich. Najem budynku i infrastruktury towarzyszącej jest objęty opodatkowaniem VAT i dokumentowany przez zbywcę fakturami VAT uwzględniającymi podstawową stawkę tego podatku.

Po zakupie działki B (tj. po 7 lutego 2008 r.), Spółka nie ponosiła nakładów na ulepszenie budynków oraz budowli znajdujących się na przedmiotowej działce.

W nadesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca sprecyzował przedstawione zdarzenie przyszłe i wskazał, że umowa dzierżawy budynku biurowo-magazynowego znajdującego się na opisanej nieruchomości (Nieruchomość 2), która została zawarta z osobą fizyczną i obowiązywała od 1996 r. do końca 2004 r., podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wydatki poniesione w 1998 roku na modernizację budynku biurowo-magazynowego znajdującego się na Nieruchomości 2 wynosiły 2 416 747,97 zł. Wydatki te były poczynione na nieruchomości, która nie była w tym okresie własnością Spółki. Tym samym, wydatki te były traktowane jako inwestycje w obcym środku trwałym a Spółka nie posiada informacji na temat wartości początkowej tej nieruchomości w momencie kiedy były ponoszone przedmiotowe nakłady. W konsekwencji, Spółka nie jest w stanie określić czy poniesione wydatki przekroczyły w ówczesnym momencie 30% wartości początkowej nieruchomości. Spółka nabyła Nieruchomość 2 w dniu 7 lutego 2008 r. za kwotę 4 620 000,00 zł. Tym samym, Spółka nabyła nieruchomość już po dacie dokonania przedmiotowych ulepszeń.

Jednocześnie, zdaniem Spółki analiza przesłanek zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług nie wydaje się w tym przypadku konieczna z uwagi na fakt, iż zwolnienie z opodatkowania określone w tym przepisie ma zastosowanie jedynie do budynków i budowli nieobjętych zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przedmiotowa nieruchomość objęta jest, zdaniem Spółki, zwolnieniem określonym w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. W konsekwencji, nie jest zasadne weryfikowanie przesłanek zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10a.

Spółka wskazała, iż transakcja nabycia nieruchomości w dniu 7 lutego 2008 r. korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca jednoznacznie wskazał również, iż w przedmiotowej transakcji występuje w roli zbywcy nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że w przypadku skorzystania z opcji opodatkowania zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, sprzedaż Nieruchomości 2 będzie podlegać opodatkowaniu według podstawowej stawki VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy

Spółka stoi na stanowisku, że w przypadku skorzystania z opcji opodatkowania zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, sprzedaż Nieruchomości 2 będzie podlegać opodatkowaniu według podstawowej stawki VAT.

W przedmiotowym przypadku, sprzedaż Nieruchomości 2 będzie podlegać zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Wynika to z faktu, że od momentu zasiedlenia

1. sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działki B dla potrzeb VAT będzie dzielić los posadowionych na niej obiektów (budynku biurowo-magazynowego);
2. w stosunku do całego budynku biurowo-magazynowego doszło do jego pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT w 1996 r. w wyniku oddania go Spółce w dzierżawę podlegającą opodatkowaniu VAT, a z pewnością nie później niż w 1998 r., kiedy to po dokonaniu ulepszenia budynku przez Spółkę, Spółka kontynuowała jego dzierżawę podlegającą opodatkowaniu VAT i dokumentowaną fakturami VAT przez wydzierżawiającego;
3. od momentu pierwszego zasiedlenia budynku (tj. najpóźniej od 1998 r.), upłynęły ponad dwa lata;
4. w stosunku do wszystkich budowli (ogrodzenie, latarnie) zlokalizowanych na działce B, najpóźniej w dniu 18 lutego 2006 r. doszło do ich pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, kiedy to Spółka wznowiła po kilkuletniej przerwie dzierżawę całej Nieruchomości 2 (w tym budynku), podlegającą opodatkowaniu VAT i dokumentowaną fakturami VAT przez wydzierżawiającego;
5. od momentu pierwszego zasiedlenia wszystkich budowli i budynku (tj. najpóźniej od 18 lutego 2006 r.), upłynęły ponad dwa lata.

W konsekwencji zarówno budynek, jak też pozostałe budowle, spełniają w całości przesłanki do zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT. W rezultacie sprzedaż całej Nieruchomości 2 przez zbywcę na rzecz Spółki będzie w ocenie Spółki korzystać ze zwolnienia z VAT na wskazanej powyżej podstawie.

Z uwagi, że podstawą do zastosowania zwolnienia z opodatkowania VAT będzie art. 43 ust. 1 punkt 10 ustawy o VAT, strony będą uprawnione do wyboru opcji opodatkowania transakcji zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT. W przypadku wyboru tej opcji planowana sprzedaż Nieruchomości 2 będzie w całości podlegać opodatkowaniu VAT według stawki podstawowej.

W związku z powyższym Spółka wnosi jak na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności sformułowany został odpowiednio w art. 7 i art. 8 ww. ustawy. I tak, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (). Przy czym przez towary stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 () art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Jednakże, zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie ich od podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 powołanej ustawy. Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt, lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało natomiast miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, najem. Zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa, czy najem są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Podkreślić przy tym należy, iż ustawodawca w przepisie art. 2 pkt 14 ustawy wyraźnie rozróżnił jego zastosowanie do budynków, budowli lub ich części. Zatem intencją ustawodawcy było celowe rozróżnienie zastosowania zwolnienia do całych budynków, budowli lub ich części, dopuszczając możliwość objęcia zwolnieniem jedynie część nieruchomości (budynków, budowli). Oddanie do użytkowania części budynków czy budowli w wykonaniu czynności opodatkowanych nie stanowi o tym, że cały budynek lub budowla zostały zasiedlone.

Analiza ww. przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, regulującego prawo do zwolnienia od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, iż istotne jest każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów.

Z przedstawionego w złożonym wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka zamierza dokonać sprzedaży nieruchomości obejmującej prawo użytkowania wieczystego działki o numerze ewidencyjnym B, zabudowanej budynkiem biurowo-magazynowym oraz budowlami w postaci infrastruktury towarzyszącej (ogrodzenie, pas zieleni, chodnik, latarnie). Wnioskodawca dzierżawił ww. nieruchomość od 1996 r. do końca 2004 r., umowa dzierżawy zawarta z osobą fizyczną podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W 1998 r. Spółka poniosła nakłady na wykonanie ogrodzenia działki, chodnika oraz zainstalowanie latarni i instalacji nawadniającej teren zieleni oraz modernizację budynku biurowo-magazynowego. Nakłady te związane były z prowadzoną przez Spółkę działalnością opodatkowaną, w związku z czym odliczyła Ona podatek naliczony na nabyciu towarów i usług związanych ze wskazanymi inwestycjami. W okresie od 1 stycznia 2005 r. do 18 lutego 2006 r. nastąpiła przerwa w dzierżawie ww. działki. Dzierżawa działki B wraz ze znajdującymi się na niej obiektami została wznowiona przez Spółkę począwszy od 18 lutego 2006 r. i była kontynuowana aż do momentu nabycia tej działki przez Spółkę w dniu 7 lutego 2008 r. Czynsz z tytułu dzierżawy ww. nieruchomości podlegał opodatkowaniu VAT i był rozliczany na podstawie faktur VAT wystawianych przez właściciela zgodnie z podstawową stawką podatku VAT. Nieruchomość powyższa jest wykorzystywana dla potrzeb działalności gospodarczej Spółki, tj. są częściowo dla własnych potrzeb Spółki, a w części była i jest przedmiotem najmu na rzecz podmiotów trzecich. Ponadto, Spółka wskazała, iż transakcja nabycia nieruchomości w dniu 7 lutego 2008 r. korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Konfrontacja przedstawionego zdarzenia przyszłego z powołanymi przepisami mającymi zastosowanie w niniejszej sprawie prowadzi do wniosku, iż w opisanej sytuacji do pierwszego zasiedlenia doszło w 1996 r., w związku z wykonaniem czynności podlegających opodatkowaniu, tj. w chwili oddania Spółce w dzierżawę przedmiotowej nieruchomości. Wnioskodawca co prawda ponosił nakłady na modernizację budynku biurowo-magazynowego znajdującego się na ww. nieruchomości, lecz tylko jako dzierżawca, zatem jako inwestycja w obcym środku trwałym, nie mają one wpływu na ustalenie daty pierwszego zasiedlenia.

W związku z tym, że planowana przez Spółkę sprzedaż Nieruchomości 2 nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim (do pierwszego zasiedlenia doszło bowiem w 1996 r.), a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą nieruchomości z pewnością upłynie okres dłuższy niż 2 lata, Wnioskodawca będzie miał prawo do zastosowania zwolnienia od podatku do transakcji sprzedaży Nieruchomości 2 na podstawie ww. art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W tym miejscu przywołać należy art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, zgodnie z którym podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

W myśl ust. 11 powołanego artykułu, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

Z uwagi na fakt, iż zarówno Wnioskodawca jak i nabywca są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku VAT, a planowana transakcja spełnia warunki dla uznania jej za czynność zwolnioną z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy, Podatnicy będą uprawnieni, na podstawie ww. art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy o VAT, do rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania dostawy tej części nieruchomości podatkiem VAT na zasadach ogólnych.

Podkreślić należy, iż w przypadku, gdy strony transakcji, na podstawie art. 43 ust. 10 i ust. 11 cyt. ustawy, wybiorą opcję opodatkowania przedmiotowej części transakcji, podstawowa stawka podatku od towarów i usług będzie miała zastosowanie do całości sprzedawanej przez Spółkę nieruchomości, tj. do prawa wieczystego użytkowania gruntu oraz posadowionego na nim budynku oraz budowli w postaci infrastruktury towarzyszącej (ogrodzenie, pas zieleni, chodnik, latarnie).

Zgodnie bowiem z przepisem art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Stosownie zaś do § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73 poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Reasumując powyższe stwierdzić należy, iż w przypadku dokonania sprzedaży opisanej w złożonym wniosku Nieruchomości 2, transakcja ta będzie korzystać ze zwolnienia od podatku określonego w cyt. wyżej art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. W przypadku jednak wyboru opcji opodatkowania w stosunku do tej nieruchomości przez obie strony transakcji przedmiotowa dostawa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według zasad ogólnych. Zwrócić należy w tym miejscu uwagę, iż powyższe zasady dotyczą również prawa wieczystego użytkowania gruntu.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie nadmienić należy, iż niniejsza interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego jedynie w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży Nieruchomości 2. W zakresie pozostałych pytań Wnioskodawcy, tj. w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży Nieruchomości 1 przed dniem 1 września 2012 r., w tym dniu lub po tej dacie, wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Referencje

IPPP1/443-146/12-5/AP, interpretacja indywidualna
IPPP1/443-146/12-6/AP, interpretacja indywidualna

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 820 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie