Temat interpretacji

Opodatkowanie sprzedaży nieruchomości zabudowanej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2012 r. (data wpływu 13 lutego 2012 r.), uzupełnionym w dniu 16 kwietnia 2012 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lutego 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 16 kwietnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W dniu 17 lipca 2008 r. dokonała zakupu prawa użytkowania wieczystego działki oznaczonej numerem ewidencyjnym 8, o powierzchni 6.022 m², która w momencie nabycia zabudowana była:

• jednokondygnacyjnym, niepodpiwniczonym, murowanym budynkiem administracyjno- szkoleniowym, o powierzchni użytkowej 305,88 m²,
• jednokondygnacyjnym, niepodpiwniczonym, drewnianym budynkiem szkoleniowym, o powierzchni użytkowej 83,98 m²,
• garażem blaszanym, wielostanowiskowym, o powierzchni użytkowej 170 m².

Prawo użytkowania gruntu oraz prawo własności budynków stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności, Spółka nabyła za kwotę 500.000 zł. Do umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego dnia 18 lipca 2008 r., sprzedający wystawił fakturę VAT, w której określono: sprzedaż gruntu zw działka nr 8, budynku - ilość 1, cena netto 500.000,00 zł, stawka VAT % - zwoln., podając jako podstawę prawną art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. Określenie ilość 1 oznacza, że przeprowadzono jedną operację gospodarczą, która dotyczyła całości sprzedawanego kompleksu użytkowego. Określenie to nie ma żadnego związku z liczbą budynków, które wchodziły w skład całego kompleksu.

Zakup został zaewidencjonowany w prowadzonych przez Spółkę księgach rachunkowych. Składnik majątku wprowadzony z dniem zakupu do ewidencji środków trwałych był wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej. Spółka nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie zakupionej nieruchomości. Spółka uzyskiwała przychody z tytułu wynajmu nabytej nieruchomości. W pierwszych miesiącach po zakupie wynajmowana była całość nieruchomości, w okresach późniejszych ograniczono i zmniejszono zakres wynajmu ze względu na problemy niezależne od Spółki, leżące po stronie najemców. Zarząd rozważa sprzedaż opisanej nieruchomości w 2012 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w przypadku sprzedaży nieruchomości Spółka będzie miała prawo do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług...
2. Czy w przypadku sprzedaży nieruchomości Spółka będzie miała prawo do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, powołującego treść art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz 10a ustawy o podatku od towarów i usług, spełnia warunki opisane w tych przepisach i ma prawo do zastosowania zwolnienia od podatku zarówno na podstawie jednego, jak i drugiego przepisu (może dokonać wyboru podstawy zwolnienia).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Według art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie, zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do wydania budynku (budowli) lub jego części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie ma miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem, bowiem zarówno sprzedaż, jak i najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Stosownie do art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Ustęp 11 powyższego artykułu stanowi, że oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Artykuł 29 ust. 5 ustawy stanowi, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka będąca czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, w dniu 17 lipca 2008 r. dokonała zakupu prawa użytkowania wieczystego działki zabudowanej dwoma budynkami i garażem blaszanym. Sprzedawca określił ww. transakcję jako zwolnioną od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Nieruchomość była wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej. Spółka nie ponosiła wydatków na jej ulepszenie. Uzyskiwała przychody z tytułu wynajmu przedmiotowej nieruchomości. W pierwszych miesiącach po zakupie wynajmowana była całość nieruchomości, w okresach późniejszych ograniczono zakres wynajmu.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że o ile strony transakcji nie wybiorą opcji opodatkowania, o której mowa w art. 43 ust. 10 ustawy, przy założeniu, że wymienione we wniosku obiekty budowlane stanowią budynki/budowle w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, przy ich sprzedaży zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 tego artykułu, gdyż będzie dokonywana po pierwszym zasiedleniu w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy i po upływie 2 lat od pierwszego zasiedlenia. Sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu wchodzącego w skład przedmiotowej nieruchomości również będzie podlegała zwolnieniu od podatku w oparciu o § 13 ust. 1 pkt 11 powołanego wyżej rozporządzenia.

Należy jednocześnie wyjaśnić, że możliwość zastosowania zwolnienia na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy rozważa się w przypadku, gdy nie są spełnione warunki do skorzystania ze zwolnienia na podstawie ust. 1 pkt 10 tego artykułu. Zatem - wbrew stanowisku Spółki - nie można dokonać wyboru przepisu, w oparciu o który skorzysta się ze zwolnienia. Wobec powyższego stanowisko przedstawione we wniosku należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy