Interpretacja indywidualna z dnia 29.03.2012, sygn. ITPP2/443-91/12/AP, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Stawki podatku obowiązujące dla usług polegających na uruchomieniu układu automatyki kotłowni.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 stycznia 2012 r. (data wpływu 23 stycznia 2012 r.), uzupełnionym w dniach 5 i 12 marca 2012 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla usług polegających na uruchomieniu układu automatyki kotłowni - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 stycznia 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 5 i 12 marca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla usług polegających na uruchomieniu układu automatyki kotłowni.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniach, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wykonał Pan, dla polskiej spółki nieposiadającej miejsca prowadzenia działalności w innym kraju, układ automatyki kotłowni, który został odebrany przez tę spółkę z siedziby Pana firmy. Sprzedaż układu automatyki została udokumentowana fakturą z 23% stawką podatku. Obecnie będzie Pan wykonywał dla tej spółki usługę polegającą na uruchomieniu ww. układu w kotłowni na terenie Francji. Układ automatyki kotłowni składa się z rozdzielnic sterowniczych, których zadaniem jest wysterowanie (wyregulowanie) pracy kotłów i układów współpracujących, aby uzyskać prawidłową wartość temperatury wody potrzebnej do ogrzewania. Do rozdzielnic podłączone są przewodami różnego rodzaju czujniki (temperatury wody, ciśnienia wody, itp.). Z rozdzielnicami współpracuje układ komputerowy, dzięki któremu na ekranie monitora komputera widać jak pracuje cała kotłownia. Uruchomienie całego układu polega na zainstalowaniu oprogramowania, uruchomieniu i odpowiednim jego skonfigurowaniu, aby kotłownia pracowała w sposób umożliwiający uzyskanie prawidłowej temperatury wody. Z tym związane jest sprawdzenie prawidłowego działania czujników, zabezpieczeń, sygnalizacji alarmowej. Rozdzielnice sterownicze mocowane są na podłożu (posadzce) za pomocą śrub, natomiast czujniki są wkręcone lub przykręcone w miejscach do tego przeznaczonych (zbiornikach, rurach, przyłączach na kotle). Zdemontowanie całego układu spowoduje, że praca kotłowni nie będzie mogła się odbywać i wytwarzanie ciepłej wody będzie niemożliwe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawkę winien Pan zastosować dla usługi uruchomienia:

• 23% zgodnie z art. 28b
• NP zgodnie z art. 28e...

Zdaniem Wnioskodawcy, należy zastosować stawkę NP., gdyż biorąc pod uwagę art. 28e ustawy o podatku od towarów i usług, ze względu na to, iż czynność uruchomienia zostanie wykonana na nieruchomości we Francji (w murowanym budynku kotłowni), miejscem świadczenia usługi będzie Francja.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług, jest określenie miejsca ich świadczenia. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Stosownie do ust. 2 tego artykułu, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności.

Na potrzeby stosowania regulacji dotyczących miejsca świadczenia usług, ustawodawca zdefiniował pojęcie podatnika.

Zgodnie z art. 28a ust. 1 ustawy, ilekroć jest mowa o podatniku, rozumie się przez to:

1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej.

Od ogólnej zasady dotyczącej miejsca świadczenia usług, ustawodawca przewidział szereg wyjątków.

Zgodnie z art. 28e ustawy, w przypadku usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach i obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347 ze zm.) w art. 47 przewiduje, że miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomością, w tym usług rzeczoznawców i agentów nieruchomości, usług zakwaterowania w sektorze hotelarskim lub sektorach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub w miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, przyznawanie prawa użytkowania nieruchomości oraz usług związanych z przygotowywaniem i koordynacją prac budowlanych, takich jak usługi architektów i biur nadzoru budowlanego, jest miejsce, w którym znajduje się dana nieruchomość.

Powyższe brzmienie ww. przepisu z dniem 1 stycznia 2010 r. zostało wprowadzone art. 2 Dyrektywy Rady 2008/8/WE z dnia 12 lutego 2008 r. zmieniającej dyrektywę 2006/112/WE w odniesieniu do miejsca świadczenia usług (Dz. U. UE L 44).

Z powyższych regulacji wynika, że katalog usług związanych z nieruchomościami jest otwarty. W przypadku, gdy usługa może mieć jakikolwiek związek z nieruchomością, należy dokonać analizy tego powiązania w świetle ww. przepisów. W przepisach tych przyjęto, że usługi związane z nieruchomościami są zawsze opodatkowane w kraju położenia nieruchomości, niezależnie od tego na czyją rzecz są wykonywane oraz gdzie mają siedzibę usługodawca i usługobiorca. Zasada ta ma zastosowanie wówczas, gdy usługę można przyporządkować do konkretnej nieruchomości, która jest możliwa do zlokalizowania, co do miejsca jej położenia.

W polskim systemie prawnym definicję nieruchomości określa ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), normując ją w art. 46 § 1, zgodnie z którym, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej, stanowiące odrębny przedmiot własności, jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Jednocześnie art. 191 tego aktu stanowi, że własność nieruchomości rozciąga się na rzecz ruchomą, która została połączona z nieruchomością w taki sposób, że stała się jej częścią składową.

Ze złożonego wniosku wynika, że będzie Pan wykonywał, na rzecz polskiego kontrahenta z siedzibą w Polsce i nie posiadającego miejsca prowadzenia działalności w innym kraju, usługę polegającą na uruchomieniu układu automatyki w budynku kotłowni znajdującym się we Francji. Układ automatyki kotłowni składa się m.in. z rozdzielnic sterowniczych, które przymocowane są do podłoża (posadzki) za pomocą śrub oraz czujników wkręconych/przykręconych w zbiornikach, rurach, przyłączach na kotle. Zdemontowanie układu spowoduje, że praca kotłowni nie będzie mogła się odbywać i wytwarzanie ciepłej wody będzie niemożliwe. Uruchomienie całego układu polega na zainstalowaniu oprogramowania, uruchomieniu i odpowiednim jego skonfigurowaniu, aby kotłownia pracowała w sposób umożliwiający uzyskanie prawidłowej temperatury wody.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że usługa uruchomienia układu automatyki nie będzie usługą związaną z nieruchomością, gdyż nie można uznać, aby czynności zainstalowania oprogramowania, uruchomienia i skonfigurowania układu automatyki, bezpośrednio dotyczyły nieruchomości, jaką jest budynek kotłowni. Z wniosku wynika, że czynności, które ma Pan wykonać, będą polegały jedynie na uruchomieniu elektroniki sterującej pracą kotła. Nie będą więc polegały na montażu i instalacji przedmiotowego układu automatyki w systemie hydraulicznym kotłowni (a tylko prace montażowe można by uznać za związane z nieruchomością). Wobec powyższego podatek z tytułu wykonanej usługi winien zostać rozliczony w oparciu o zasadę ogólną wynikającą z art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem w Polsce. W konsekwencji usługa będzie opodatkowana 23% stawką podatku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku. Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy