Temat interpretacji

opodatkowanie czynności wniesienia przez Gminę aportem do spółki z. o.o. sieci wodociągowej i udokumentowanie tej czynności fakturą VAT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 2.10.2011 r. (data wpływu 11.10.2011r.), uzupełnione pismem z dnia 2.11.2011r. (data wpływu 4.11.2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wniesienia aportem sieci wodociągowej i udokumentowania tej czynności fakturą VAT jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11.10.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wniesienia aportem sieci wodociągowej i udokumentowania tej czynności fakturą VAT. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2.11.2011r. (data wpływu 4.11.2011r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 25.10.2011r. znak IPPP2/443-1178/11-2/KOM (skutecznie doręczone dnia 28.10.2011r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego działającą na podstawie obowiązujących przepisów prawa a w szczególności ustawy z dnia 08 marca 1990r. o samorządzie gminnym (tj. Dz. U z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm). Zakres działań i zadania gminy zostały określone w w/w ustawie. Do zakresu działań gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zadania własne gminy obejmują m.in. sprawy:

• ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej,
• kanalizacji,
-usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych,
• utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń, sanitarnych,
• ochrona zdrowia.

Gmina w latach 2004-2007 realizowała inwestycję pn. . Po zakończeniu inwestycji majątek został wpisany do księgi środków trwałych w dniu 27.10.2006 r. i uzupełniony 09.10.2008r. (dokumenty OT). Gminie w związku z wykonywaniem zadania inwestycyjnego nie przysługiwało odliczenie podatku naliczonego. Brak możliwości odliczenia podatku VAT wynika z art. 15 ust. 6, art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 .03.2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm. ) oraz § 13 ust. 1 pkt 11 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U z 2008r. Nr 212, poz. 1336) w wersji obowiązującej do dnia 31.12.2009 r., natomiast w obecnie obowiązującym Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 04.04.2011 r. § 13 ust. 1 pkt 12 (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm) oraz Statutu Gminy, powyższa sieć na podstawie umowy użyczenia z dnia 02.01.2009r została nieodpłatnie oddana do używania Spółce z o.o., której 100 % udziałowcem jest Gmina.

Spółka świadczy usługi komunalne w zakresie:

• dostawy wody i jej uzdatnianiem,
• odbioru ścieków z ich oczyszczaniem,
• wywozu ścieków komunalnych oraz komunalnych odpadów stałych,
• kompleksowej gospodarki odpadami stałymi i płynnymi, Spółka w ramach umowy użyczenia zobowiązała się do ponoszenia wszelkich kosztów związanych z eksploatacją kanalizacji sanitarnej, m.in. do:
  1. ponoszenia kosztów z tytułu umieszczenia w pasie drogowym urządzeń infrastruktury technicznej,
  2. wykonywania pełnego zakresu napraw i remontów na własny koszt.

Opłaty pobierane przez Spółkę z o.o. od użytkowników kanalizacji w ramach zasady zanieczyszczający płaci będą przeznaczone na sfinansowanie eksploatacji sieci, natomiast bieżące konserwacje sieci są wykonywane przez użytkownika tj. Spółkę.

W uzupełnieniu z dnia 02.11.2011r. (data wpływu 04.11.2011r.) Wnioskodawca wskazał, iż jest czynnym podatnikiem podatku VAT. W skład sieci wodociągowej (kanalizacyjnej) wchodzą elementy określone w załączniku nr 1 do dokumentu OT z dnia 27.10.2006 r. (w załączeniu). Wnioskodawca w okresie od przyjęcia na stan przedmiotowej inwestycji (zaliczonej do środków trwałych) do chwili obecnej tj. do 02.11.2011 r. nie ponosił i nie ponosi wydatków na jej ulepszenie. W okresie od przyjęcia obiektu do środków trwałych do dnia 02.01.2009r. Gmina nie dokonywała sprzedaży usług polegających na dostawie wody i odprowadzania ścieków, z wykorzystaniem wybudowanej sieci wodociągowo-kanalizacyjnej. Gmina w ramach swojej działalności nie ma możliwości świadczenia usług komunalnych i pobierania opłat z tego tytułu. W celu wykonywania usług komunalnych powołała spółkę prawa handlowego, której 100% udziałowcem jest Gmina. Spółka wybudowaną sieć eksploatowała i eksploatuje jak własną sieć, czerpiąc z niej dochody opodatkowane.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Gmina powinna naliczyć podatek VAT w wysokości 23% i wystawić fakturę VAT od wartości przekazanego aportu...

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 43 ust.1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług wniesienie aportem sieci wodociągowej do Spółki z o.o. będzie zwolnione od podatku od towarów i usług.

Gmina nie miała i nie ma możliwości odliczenia w żaden sposób poniesionego podatku VAT w związku z realizacją zadania inwestycyjnego pn. . z powodu braku związku zakupionych usług dotyczących realizacji zadania z wykonywanymi przez gminę czynnościami opodatkowanymi (art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług - Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) oraz Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28.11.2008r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U z 2008r. Nr 212, poz. 1336 z późn. zm.). Za brakiem możliwości odliczenia podatku przemawia fakt, iż gmina zgodnie z ustawą z dnia 08.03.1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. z 2001r. Dz. U Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 61 ust. 1 powołanej ustawy do zakresu zadań gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty w tym m.in. zadania dotyczące wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizację, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych - art. 7 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy. Zatem Gmina realizując w/w inwestycje, realizowała jedno z zadań własnych gminy. Gmina w ramach swojej działalności nie ma możliwości świadczenia usług komunalnych i pobierania opłat z tego tytułu. W celu wykonywania usług komunalnych powołała spółkę prawa handlowego, której 100% udziałowcem jest Gmina. Po wybudowaniu sieci kanalizacyjnej (POKB 2223) została ona nieodpłatnie oddana do używania Spółce z o. o., która to czynność nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Natomiast w momencie przekazania w formie aportu nastąpi oddanie do użytkowania i będzie podlegała opodatkowaniu na zasadach ogólnych, pierwszemu nabywcy budowli po wybudowaniu kanalizacji.

W związku z brakiem możliwości odliczenia podatku naliczonego, oraz z uwagi na fakt, iż zostały spełnione przesłanki wynikające z art. 43 ust.1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług, wniesienie przez Gminę jako aport sieci kanalizacji sanitarnej powinno korzystać ze zwolnienia od podatku. Ponadto Gmina uważa, iż jest zobowiązana potwierdzić fakt przekazania aportem sieci kanalizacyjnej fakturą VAT i zastosować stawkę zwolnioną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn.zm), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy, stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Według art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W sytuacji zatem, gdy przedmiotem aportu są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Udziały lub akcje w spółkach kapitałowych mogą być obejmowane między innymi w zamian za wkład niepieniężny (aport). Przedmiotem aportu mogą być wszystkie przedmioty majątkowe (prawa i rzeczy), o ile są zbywalne i mogą jako aktywa wejść do bilansu spółki, przy czym muszą być one wymienione w umowie ze wskazaniem osoby wnoszącej i przeznaczonych za ten aport udziałów.

Przedmiotem wkładu niepieniężnego do spółki prawa handlowego mogą być zatem przedmioty majątkowe takie jak m.in. nieruchomości, rzeczy ruchome (wyposażenie). Zgodnie z tą regulacją z chwilą objęcia udziałów (akcji) w spółce kapitałowej podmiot wnoszący aport w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część uzyskuje przychód w wysokości wartości nominalnej udziałów objętych w zamian za wkład niepieniężny.

Na podstawie § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powyższego wynika, iż zwolnienie od podatku VAT jednostek samorządu terytorialnego jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji samorządowych (publicznych) i tylko w odniesieniu do tych czynności, które nie są wykonywane na podstawie zawartych przez gminę umów cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza na mocy ust. 2 powołanego artykułu obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z cytowanego powyżej § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia, zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powołany wyżej przepis jednoznacznie wskazuje, iż zwolnieniem od podatku nie są objęte czynności realizowane przez jednostki samorządu terytorialnego, wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, że wniesienie aportem sieci kanalizacji sanitarnej wraz z przyłączami będzie niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie zaś publicznoprawną), dla zamierzonej czynności Gmina będzie występowała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, natomiast powyższa czynność w świetle ustawy będzie traktowana jako odpłatna dostawa towarów. Sposób opodatkowania wnoszonego aportu (właściwa stawka podatku VAT, zwolnienie lub wyłączenie) zależy od tego, co jest jego przedmiotem.

Z opisu sprawy wynika, iż przedmiotem aportu będzie sieć kanalizacji sanitarnej wraz z przyłączami. W związku z powyższym istotne jest ustalenie, czy wybudowane przez Gminę instalacje są budowlami. Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych, wprowadzona do stosowania rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), dokonuje klasyfikacji obiektów budowlanych rozumianych jako konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. Natomiast przez budynki rozumie się zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

W tym miejscu należy wskazać, iż zgodnie z definicją zawartą w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.), przez obiekt budowlany należy rozumieć:

1. budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
2. budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
3. obiekt małej architektury.

Budynkiem jest natomiast taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 ust. 2 ww. ustawy).

Z kolei przez budowlę rozumiemy każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową (art. 3 pkt 3 cyt. ustawy).

Natomiast przez urządzenia budowlane, zgodnie z art. 3 pkt 9 Prawa budowlanego należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki. Z przytoczonych wyżej definicji wynika, iż sieć kanalizacyjna wraz z przyłączami stanowi obiekt budowlany.

Wobec powyższego w rozpatrywanej sprawie, w celu ustalenia, czy dostawa przedmiotowych budowli będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania należy odwołać się do niżej przedstawionych regulacji.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na podstawie obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku, a nawet zwolnień od podatku.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z treści ww. przepisu wynika, iż dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku lub budowli kluczowym jest ustalenie, czy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ustawodawca umożliwia podatnikom po spełnieniu określonych warunków skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku również dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w 43 ust. 1 pkt 10a lit. b stosownie do art. 43 ust. 7a nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, iż w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z dwóch podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, iż stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu warunkującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, iż Gmina realizowała w latach 2004-2007 inwestycję polegającą na budowie kanalizacji sanitarnej wraz z przyłączami, która to sieć została wpisana do księgi środków trwałych w dniu 27.10.2006 r. W dniu 2.01.2009r. natomiast, Gmina oddała inwestycję nieodpłatnie do używania Spółce z o.o., w której jest 100% udziałowcem. Gmina w związku z wykonywaniem zadania inwestycyjnego nie odliczała podatku naliczonego od podatku należnego, nie ponosiła i nie ponosi wydatków na jej ulepszenie. W okresie od przyjęcia obiektu do środków trwałych do dnia 02.01.2009r. Gmina nie dokonywała sprzedaży usług polegających na dostawie wody i odprowadzania ścieków, z wykorzystaniem wybudowanej sieci wodociągowo-kanalizacyjnej. Gmina zamierza wnieść aportem do Spółki z o. o. sieć kanalizacji sanitarnej.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że składniki majątkowe aportu po wybudowaniu, a przed ich wniesieniem do Spółki z o.o. stanowiły przedmiot nieodpłatnego użytkowania przez tę Spółkę, tak więc nie można mówić o pierwszym zasiedleniu w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, bowiem pierwsze zasiedlenie zachodzi wówczas, gdy oddanie do użytkowania następuje w ramach czynności podlegających opodatkowaniu. Oddanie sieci kanalizacyjnej nieodpłatnie w używanie jest natomiast czynnością nie podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, także sama Gmina nie wykorzystywała wybudowanej inwestycji do działalności opodatkowanej. Należy zatem przyjąć, że dopiero aport stanowił będzie dostawę dokonywaną w ramach pierwszego zasiedlenia.

W związku z powyższym przedmiotowy aport nie będzie korzystał ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Jednakże, z uwagi na fakt, iż Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jak również nie ponosiła ona wydatków na ulepszenie przedmiotowej inwestycji, to w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 nr 68 poz. 360) zwane dalej rozporządzeniem.

Stosownie do regulacji § 4 ust. 1 rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami FAKTURA VAT.

Elementy, jakie co najmniej powinna zawierać faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży, zostały określone w § 5 ust. 1 rozporządzenia i są to:

• imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
• numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
• numer kolejny faktury oznaczonej jako FAKTURA VAT;
• dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
• nazwa (rodzaj) towaru lub usługi;
• miara i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
• cena jednostkowa towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
• wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
• stawki podatku;
• kwota podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
• kwota należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

W myśl § 5 ust. 7 rozporządzenia, w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy, poza danymi określonymi w ust. 1 pkt 5, wskazuje się również:

1. symbol towaru lub usługi, określony w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli ustawa lub przepisy wykonawcze do ustawy powołują ten symbol lub
2. przepisy ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienia od podatku, lub
3. przepis dyrektywy, który zwalnia od podatku tę dostawę lub to świadczenie.

W świetle powyższego, Wnioskodawca dokonując wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci składników majątkowych, tj. sieci kanalizacyjnej wraz z przyłączami, jest zobowiązany do udokumentowania tej czynności za pomocą faktury VAT, uwzględniając wymogi wynikające z § 5 rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r.

Mając na uwadze treść powołanych przepisów prawa podatkowego oraz opis sprawy stwierdzić należy, iż czynność wniesienia przez Gminę do Spółki z o.o. w ramach aportu przedmiotowej inwestycji, korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy i winno być udokumentowane fakturą VAT z wykazanym zwolnieniem od podatku. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 412 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie