Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 09.08.2004, sygn. D-2/415/26/2004, Trzeci Urząd Skarbowy w Lublinie
Temat interpretacji
Na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) w odpowiedzi na pismo z dnia 23.07.2004 roku (uzupełnione dnia 04.08.2004 roku) informuję, że w świetle art. 59 § 1 pkt 3 ustawy Ordynacja podatkowa zobowiązanie podatkowe wygasa w całości lub w części wskutek potrącenie (kompensaty). W świetle art. 498 Kodeksu cywilnego w sytuacji, gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym.
Zgodnie z przedstawionym przez Pana stanem faktycznym spółka cywilna, której do dnia 31.01.2004 roku był Pan wspólnikiem wykazała w złożonej deklaracji VAT-7K za IV kwartał 2003 roku nadwyżkę podatku naliczonego VAT nad należnym (do przeniesienia na następne okresy) w kwocie 21.079,00 zł. Jednocześnie w podatku dochodowym od osób fizycznych wystąpiła u Pana zaległość z tytułu rozliczenia za m-c styczeń 2004 roku wg deklaracji PIT-5 w kwocie 1.647,10 zł oraz rozliczenia rocznego za 2003 rok wg PIT-36 w wysokości 1.831,50 zł. W/w wniosku prosi Pan o zajęcie stanowiska w sprawie możliwości kompensaty powyższych kwot.
Stan faktyczny sprawy (pomijając fakt możliwości dysponowania wierzytelnościami spółki przez jednego wspólnika) nie wypełnia przesłanek do kompensaty.
W wyniku analizy będących w posiadaniu urzędu deklaracji VAT-7K złożonych przez s.c. za IV kwartał 2003 roku nie wynika nadwyżka podatku naliczonego nad należnym do zwrotu bezpośredniego. W tym okresie Spółka wykazała tylko sprzedaż zwolnioną od podatku VAT oraz sprzedaż opodatkowaną stawką podstawową. Art. 21 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 roku o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11. poz. 50 z późn. zm.) określał szczegółowo przypadki, w których przysługiwał podatnikowi zwrot bezpośredni nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Struktura sprzedaży za okres IV kwartału 2003 roku oraz brak zakupów, które na podstawie odrębnych przepisów zaliczane są przez Spółkę do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji pozbawiały Spółkę możliwości uzyskania zwrotu bezpośredniego za ten okres.
W związku z tym po stronie Spółki nie istniała wierzytelność względem budżetu państwa z tytułu zwrotu podatku VAT, tj. prawo do żądania zwrotu bezpośredniego z urzędu skarbowego. Możliwe było tylko rozliczanie nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w ramach zwrotu pośredniego, tj. pomniejszania podatku należnego w kolejnych okresach rozliczeniowych podatku VAT.
Biorąc pod uwagę powyższe, przedstawione przez Pana stanowisko dotyczące możliwości kompensaty zaległości w podatku dochodowym od osób fizycznych wspólnika spółki cywilnej z nadwyżką podatku naliczonego VAT do przeniesienia na następne okresy wykazaną przez tę spółkę jest błędna.