Interpretacja indywidualna z dnia 24.08.2009, sygn. IPPP2/443-617/09-2/SAP, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Temat interpretacji

1) Czy podatnikiem VAT jest polski oddział Spółki niemieckiej, czy też bezpośrednio niemiecka Spółka, która powinna dokonać rejestracji dla potrzeb podatku VAT w Polsce?2) Czy oddział jest zobowiązany do naliczania podatku VAT na fakturach dokumentujących sprzedaż towarów dostarczonych de facto przez niemiecka spółkę bezpośrednio polskiemu odbiorcy? Czy też może mamy tu do czynienia z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów miedzy niemiecką spółką macierzystą a polskim odbiorca towarów?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r., Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 08 czerwca 2009 r. (data wpływu 12.06.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokonania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz obowiązku dokonania rejestracji dla celów podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 czerwca 2009 r. został złożony w/w wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokonania przez Spółkę wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka z siedzibą w Berlinie prowadzi działalność w Polsce za pośrednictwem założonego tu oddziału. Oddział posiada, nadany decyzją, polski nr NIP. Oddział w Polsce dokonuje sprzedaży towarów na rzecz polskich odbiorców. Firma matka (Berlin) wystawia rachunki z terminem płatności na rzecz Oddziału Spółki w Polsce za towary i transport towarów do polskich odbiorców. Towary te są wysyłane bezpośrednio z magazynu w Berlinie do polskich odbiorców, ponieważ Oddział w Polsce nie posiada własnego magazynu - Firma matka (Berlin) podpisała umowę centralnie o świadczenie usług transportowych z firmą spedycyjną. Spółka z siedzibą w Niemczech nie jest zarejestrowana w Polsce jako podatnik podatku VAT R/UE. Jak juz wspomniano, towary są przesyłane bezpośrednio z Niemiec do polskiego odbiorcy, bez udziału polskiego oddziału niemieckiej Spółki. Jednak faktury VAT na rzecz polskich odbiorców wystawiane są nie przez spółkę niemiecką, ale przez polski oddział tej spółki. Na fakturach tych naliczany jest podatek VAT. Oprócz tego, sporządzana jest faktura wewnętrzna miedzy niemiecką spółką a oddziałem, traktowana jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów w rozumieniu art. 22 ustawy o podatku od towarów i usług (bez podatku VAT).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy podatnikiem VAT jest polski oddział Spółki niemieckiej, czy też bezpośrednio niemiecka Spółka, która powinna dokonać rejestracji dla potrzeb podatku VAT w Polsce...

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż oddział niemieckiej spółki nie powinien być podatnikiem VAT i w konsekwencji nie ma obowiązku naliczania tego podatku na fakturach dokumentujących sprzedaż dokonywaną bezpośrednio przez niemiecką spółkę macierzystą. Dotychczasowa praktyka oddziału wynika z interpretacji Ministerstwa Finansów z 28 marca 2007 r., znak: PT5-033-4/2006/IN/665, które mówiło, że w przypadku gdy przedsiębiorca zagraniczny za pośrednictwem oddziału wykonuje na terytorium Polski czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, to w zakresie w jakim te czynności wykonywane są na terytorium Polski oddział staje się podatnikiem podatku VAT w Polsce. Ze względu jednak na to, ze dostawa towarów odbywa się bezpośrednio z niemieckiej spółki macierzystej do polskiego odbiorcy, bez uczestnictwa oddziału spółki, to wydaje się, ze nie można zastosować tu powołanej interpretacji.

Na tle opisanego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r., Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem podlega:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
2. eksport towarów,
3. import towarów,
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 15 ust. 1 w/w ustawy podatnikami podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2).

W piśmie z dnia 28 marca 2007 r. znak PT5-033-4/2006/IN/665 Minister Finansów wskazał, iż W przypadku, gdy przedsiębiorca zagraniczny wykonuje na terytorium Polski czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to w zakresie w jakim te czynności wykonywane są na terytorium Polski (miejsce ich świadczenia jest na terytorium Polski) - staje się on podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce. Jeżeli zatem przedsiębiorca zagraniczny, np. spółka utworzy oddział zgodnie z przepisami ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807, ze. zm.), za pośrednictwem którego będzie prowadzona na terytorium Polski działalność spółki, to będzie on w takim zakresie podatnikiem podatku od towarów i usług. Utworzenie na terytorium Polski przez przedsiębiorcę zagranicznego następnego oddziału lub rozpoczęcie wykonywania czynności bez pośrednictwa oddziału nie powoduje powstania na terytorium Polski nowego podatnika podatku od towarów i usług. Zmienia się jedynie zakres wykonywanych czynności i struktura organizacyjna tego podatnika. Nie ma zatem podstaw do odrębnej rejestracji dla podatku od towarów i usług. Sytuacja taka powoduje jedynie konieczność aktualizacji zgłoszeń identyfikacyjnych (NIP) i rejestracyjnych (VAT-R), w oparciu o nadany wcześniej numer identyfikacji podatkowej.

W konsekwencji powyższego nie może istnieć żaden stosunek prawny pomiędzy przedsiębiorcą zagranicznym a jego oddziałem. Należy bowiem uznać je za jednego i tego samego podatnika, a oddział jedynie za część składową przedsiębiorcy zagranicznego. Powyższe stanowisko jest zgodne z orzecznictwem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. ETS w wyroku z dnia 23 marca 2006 r. w sprawie C-210/04 wskazał, że stały zakład mający siedzibę w innym państwie członkowskim, niebędący pod względem prawnym odrębnym do spółki, do której należy, nie może być uznany za podatnika ze względu na obciążenie go kosztami z tytułu świadczenia tych usług. W związku z powyższym ETS stwierdził, ze oddział spółki będącej nierezydentem pozbawiony jest niezależności i stanowi jedynie część składową spółki. Zatem zarówno spółkę jak i jej oddział należy uznać za jednego i tego samego podatnika w rozumieniu art. 4 ust. 1 Szóstej Dyrektywy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Oddział w Polsce prowadzi działalność gospodarczą, jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, a jedynie transport towarów sprzedanych za pośrednictwem Oddziału jest zapewniany przez Spółkę-matkę z terytorium Niemiec (bez udziału Oddziału). Tym samym Spółka-matka (Spółka z siedzibą w Niemczech) jest już zarejestrowana na terytorium Polski jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

Przepis art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług brzmi: Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz, natomiast przepis art. 11 ust. 1 w/w ustawy brzmi: Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

W przedstawionym stanie faktycznym Oddział w Polsce wyszukuje kontrahentów i zawiera z nimi umowy sprzedaży towarów, następnie wystawia na ich rzecz faktury VAT dokumentujące daną transakcję, zawierające polski nr NIP Oddziału (a tym samym polski nr NIP Spółki-matki). W przedstawionej sytuacji bez znaczenia pozostaje stwierdzenie Wnioskodawcy, iż transport przedmiotowych towarów jest zapewniany bezpośrednio przez Spółkę-matkę z terytorium Niemiec (bez udziału Oddziału). Zgodnie z powyższym Spółka-matka oraz jej oddział są tym samym podatnikiem zatem firma spedycyjna świadcząca usługi na rzecz Spółki-matki, świadczy również usługi na rzecz Oddziału. Zatem w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której Oddział w Polsce (a tym samym Spółka-matka) dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 w/w ustawy, a następnie dostawy towarów za wynagrodzeniem na rzecz podmiotu krajowego, o której mowa w art. 7 ust. 1 w/w ustawy. Zatem dotychczasowa praktyka Oddziału polegająca na wystawianiu kontrahentom faktur VAT zawierających stawkę i kwotę podatku od towarów i usług jest prawidłowa.

W związku z powyższym stanowisko Spółki przedstawione we wniosku, zgodnie z którym Oddział w Polsce (a tym samym Spółka-matka) nie powinien być podatnikiem i nie ma obowiązku naliczania podatku VAT na fakturach dokumentujących przedmiotową sprzedaż, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 w/w ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 w/w ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 w/w ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie