Interpretacja indywidualna z dnia 22.07.2009, sygn. ITPP1/443-425/09/BJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy
Temat interpretacji
Opodatkowanie sprzedaży dwóch działek z majątku prywatnego.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2009 r. (data wpływu 8 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży 2 działek z majątku prywatnego - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 8 maja 2009 r. został złożony wniosek udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży 2 działek z majątku prywatnego.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.
Jest Pan osobą fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej, w tym rolniczej. Nie posiada Pan statusu rolnika ryczałtowego. Nie był Pan, ani nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT. W 2004 roku nabył Pan w gminie działkę z zamiarem wybudowania na niej domu. Z uwagi na duże bezrobocie w rejonie Pana zamieszkania, w poszukiwaniu pracy wyjechał Pan do W., gdzie znalazł pracę i postanowił się osiedlić. W tym celu w 2007 r. zakupił Pan od Agencji Nieruchomości Rolnych działkę o pow. 1300 m2 z zamiarem wybudowania na niej domu. W związku z faktem zaistnienia pewnych zdarzeń w Pana życiu osobistym (założył Pan rodzinę, zmiana miejsca pracy, trudności finansowe) nastąpiła zmiana planów co do budowy domu na zakupionej działce. Działka została przez Pana sprzedana pod koniec 2008 r. w takim stanie, w jakim została zakupiona od ANR, czyli jako nieużytki (jednakże cena sprzedaży była ceną niższą od ceny zakupu). Obecnie rozważa Pan odsprzedanie działki, zakupionej w 2004 r., a środki uzyskane ze sprzedaży chciałby Pan przeznaczyć na zakup (wkład własny) mieszkania dla siebie i swojej rodziny.
Działka przeznaczona do sprzedaży posiada status działki rolnej. W planach zagospodarowania przestrzennego przeznaczona jest pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. Poinformował Pan, że przedmiotowe działki nigdy nie były przedmiotem dzierżawy, ani w żaden inny sposób nie były i nie są przez Pana wykorzystywane. Obie działki były niezabudowane.
Oświadczył Pan, iż nie jest i nie był Pan właścicielem innych działek, opisane nieruchomości nabył Pan do majątku osobistego, wyłącznie w celu zaspokojenia swoich potrzeb mieszkaniowych.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy, gdy zdecyduje się Pan na sprzedaż działki, będzie zobowiązany do zapłaty podatku od towarów i usług oraz czy będzie Pan zobowiązany do zapłaty podatku od towarów i usług od sprzedanej już działki...
Pana zdaniem sprzedaż ww. działek nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż nabycie ich nastąpiło tylko i wyłącznie do majątku osobistego, w celu zaspokojenia swoich potrzeb mieszkaniowych.
W związku z powyższym nie ma żadnych przesłanek i podstaw do zapłaty podatku od towarów i usług. Pana stanowisko, zostało potwierdzone ustną informacją zarówno z urzędu skarbowego w O., jak i urzędu skarbowego w W.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na podstawie art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.
Art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.
W myśl art. 15 ust. 1 cyt. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2).
W związku z powyższym, aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.
Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Biorąc powyższe pod uwagę osoba fizyczna dokonująca jednorazowych lub okazjonalnych transakcji oraz nieprowadząca regularnej, zorganizowanej czy też zarejestrowanej działalności gospodarczej nie jest podatnikiem od towarów i usług. Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego działki, gruntu przeznaczonego pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, to czynność taka nie oznacza prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.
Ze złożonego wniosku wynika, że okoliczności będące przyczyną planowanej transakcji sprzedaży działki, jak i sprzedaż wcześniejszej działki gruntu nie wskazują na zamiar wykonania ich w sposób częstotliwy i w celach zarobkowych.
Nabył Pan do majątku osobistego dwie działki gruntu w celu wybudowania domu. Wcześniejsza sprzedaż jednej działki oraz planowana sprzedaż drugiej działki spowodowana jest, jak Pan wskazał przyczynami niezależnymi od Pana i nieznanymi w chwili zakupu. Środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży działki zamierza Pan przeznaczyć na zakup mieszkania dla siebie i rodziny. Oznacza to zatem działanie Strony w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.
Reasumując sprzedaż opisanych we wniosku działek gruntu nie daje podstaw do uznania tych czynności za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług i w konsekwencji nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy