Interpretacja indywidualna z dnia 07.07.2011, sygn. ITPP2/443-726/11/EB, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy
Temat interpretacji
Stawka podatku od towarów i usług dla opłat z tytułu użytkowania wieczystego gruntu ustanowionego w 2009 r. wynosi 22%.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2011 r. (data wpływu 23 maja 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej w odniesieniu do opłat rocznych wnoszonych po 1 stycznia 2011 r. za użytkowanie wieczyste gruntu ustanowione w 2009 r. jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 23 maja 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej w odniesieniu do opłat rocznych wnoszonych po 1 stycznia 2011 r. za użytkowanie wieczyste gruntu ustanowione w 2009 r.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
W dniu 20 października 2009 r. została sporządzona umowa oddania gruntu w użytkowanie wieczyste (działka gruntu) pomiędzy Gminą a małżeństwem M. Umowa została zawarta w formie aktu notarialnego, w której określono wysokość pierwszej opłaty w wysokości 25% ceny działki gruntu (w wysokości: 278.160,00 zł, łącznie z 22% podatkiem od towarów i usług) oraz zobowiązano nabywcę do uiszczania opłat rocznych - łącznie z 22% podatkiem - w wysokości 33.379,20 zł, przez cały okres użytkowania wieczystego, czyli przez 99 lat (opłaty roczne należy uiszczać do 31 marca każdego roku). Umowa została wpisana do Księgi Wieczystej w dniu 16 listopada 2009 r.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
W związku z tym, iż od 1 stycznia 2011 r. nastąpił wzrost podstawowej stawki podatku od towarów i usług z 22% do 23%, czy należy podwyższyć wysokość opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego za 2011 r. i zastosować stawkę podatku w wysokości 23%, a tym samym czy należy zmienić zapis w akcie notarialnym określając wartość netto opłaty rocznej wraz ze stawką podatku, obowiązującą w danym okresie rozliczeniowym...
Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, iż ustanowienie użytkowania wieczystego gruntu budowlanego miało miejsce w dniu 16 listopada 2009 r., opłatę roczną za 2011 r., płatną do 31 marca 2011 r., należy opodatkować taką samą stawką podatku, jaka miała zastosowanie w momencie ustanowienia tego prawa, czyli 22% stawką podatku, z uwagi na wprowadzony z dniem 1 grudnia 2008 r. przepis art. 7 ust.1 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym ustawodawca zaklasyfikował dla celów podatku od towarów i usług ustanowienie prawa wieczystego użytkowania gruntu do kategorii dostawy towarów". W ocenie Gminy, w opisanym przypadku będzie miał zastosowanie przepis art. 41 ust. 14a ustawy o podatku od towarów i usług, wprowadzony ustawą z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. nr 238, poz.1578). Stwierdziła, iż w związku z tym, iż powyższe prawo zostało ustanowione w dniu 16 listopada 2009 r. i była zastosowana 22% stawka podatku, taką samą stawkę należy stosować w 2011 r. i w latach następnych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy