Interpretacja indywidualna z dnia 22.11.2007, sygn. ILPP1/443-166/07-2/HW, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana M. T. przedstawione we wniosku z dnia 24 sierpnia 2007 r. (data wpływu 27 sierpnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 sierpnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Podatnik wszedł w posiadanie nieruchomości rolnej stanowiącej gospodarstwo rolne, położonej w S., obszar 5,7650 ha, na podstawie umowy przekazania gospodarstwa zawartej w dniu 5 czerwca 1984 r. Gospodarstwo rolne zostało przekazane Wnioskodawcy przez rodziców. Grunty rolne były uprawiane przez Podatnika, a płody rolne wykorzystywane były na potrzeby rodziny. Podatnik nie był i nie jest rolnikiem ryczałtowym. Zgodnie z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obrębu S., zatwierdzonego uchwałą Rady Miejskiej w P. Nr X z dnia 16 września 1999 r. i Nr Y z dnia 28 kwietnia 2005 r. grunty przeznaczone zostały pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. Podatnik wydzielił z gospodarstwa rolnego łącznie 13 działek.

W dniu 3 grudnia 2003 r. Podatnik sprzedał pierwszą niezabudowaną działkę o powierzchni 0,3022 ha.

Dnia 31 maja 2006 r. Wnioskodawca sprzedał drugą niezabudowaną działkę o powierzchni 0,3153 ha. Podatnik zapłacił od tej sprzedaży podatek VAT.

Dnia 26 marca 2007 r. Podatnik darował niezabudowaną działkę o powierzchni 0,2182 ha na rzecz siostry. Z tytułu tej darowizny Podatnik nie odprowadził podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca zamierza sprzedać kolejne niezabudowane działki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy nie jest działalnością gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży. Podatnik uważa, iż sprzedaż nawet wielokrotna, przedmiotów majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie ma charakteru handlowego podlegającego opodatkowaniu. W związku z powyższym zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż ww. działek nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na tle przedstawionych stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, stwierdza się, co następuje.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ustępie 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, ust. 2 powołanego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż w roku 1984 Wnioskodawca stał się właścicielem zabudowanej nieruchomości rolnej stanowiącej gospodarstwo rolne. Gospodarstwo rolne zostało przekazane Podatnikowi przez rodziców. Grunty rolne uprawiane było przez Wnioskodawcę, a płody rolne wykorzystywane były na potrzeby rodziny. Podatnik nie był i nie jest rolnikiem ryczałtowym. Podatnik z gospodarstwa, wydzielił łącznie 13 działek, z tym że 1 sprzedano pod rządami ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.), kiedy grunt nie mieścił się w pojęciu towar.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 aktualnie obowiązującej ustawy o VAT, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3. Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Podatnika wynika, iż dokonał rejestracji w zakresie podatku od towarów i usług, tym samym potwierdzając, że będzie prowadził działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Podatnik w dniu 31 maja 2006 r. dokonał sprzedaży działki przeznaczonej w planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną i od tej sprzedaży odprowadził podatek od towarów i usług, który w cenie zapłacił nabywca.

Przedstawione okoliczności sprawy wskazują, iż Wnioskodawca posiada status podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług, prowadzącego działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

W związku z powyższym sprzedaż kolejnych niezabudowanych działek przeznaczonych pod zabudowę, przez zarejestrowanego podatnika podatku od towarów i usług, prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Dostawa terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu stawką podatku 22%.

Wobec powyższego stanowisko przedstawione przez Podatnika w złożonym wniosku jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.