Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 roz... - Interpretacja - ILPP1/443-21/07-4/IN

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 12.10.2007, sygn. ILPP1/443-21/07-4/IN, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani K. S. przedstawione we wniosku z dnia 18 lipca 2007 r. (data wpływu 20 lipca 2007 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 września 2007 r. (data wpływu 20 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania sprzedaży działek - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 20 lipca 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania sprzedaży działek.


W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca 24 lipca 2001 r. zakupił wspólnie z małżonkiem prawo własności nieruchomości rolnych bez zabudowań, oznaczonych geodezyjnie jako działki nr X i Y, o łącznej powierzchni 1,59 ha. Nieruchomość została nabyta z zamiarem spożytkowania na własne potrzeby. Wnioskodawca wiedząc, iż Gmina przystąpiła do opracowywania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zawnioskował o uznanie posiadanego gruntu jako przeznaczonego pod budownictwo mieszkaniowe. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, zatwierdzonym w roku 2002 grunty te zostały przeznaczone pod budownictwo mieszkaniowe.

Późniejsze okoliczności spowodowały, iż Wnioskodawca zdecydował o podziale gruntu na działki budowlane. W dniu 9 września 2004 r. otrzymał decyzję zatwierdzającą podział działki nr Y na 5 mniejszych.

Po dokonaniu podziału Zainteresowany jedną działkę sprzedał, a jedną przekazał w drodze darowizny dzieciom. Obecnie nosi się z zamiarem sprzedaży kolejnej działki.

W ewidencji gruntów nieruchomość nadal stanowi grunt rolny, natomiast w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego przeznaczona jest pod zabudowę mieszkaniową.

Wnioskodawca oświadczył, iż działki nie zostały zakupione w celu dalszej odsprzedaży. Nie były również wykorzystywane w działalności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż działek powinna podlegać zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt. 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Uzasadniając swoje stanowisko Wnioskodawca powołuje się na definicję działalności gospodarczej zawartą w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy oraz definicję towaru zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy. W oparciu o nie Wnioskodawca twierdzi, iż opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności wykonywane w ramach tzw. obrotu profesjonalnego. Jednocześnie powołując się na treść art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy stwierdza, iż zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę, czyli tereny rolne, leśne i pod stawami. Nieruchomość będąca przedmiotem zamierzonej sprzedaży, na podstawie ewidencji gruntów stanowi grunt rolny, zatem zdaniem Wnioskodawcy jej sprzedaż powinna zostać zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.


Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdza się, co następuje.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza ust. 2 powołanego artykułu obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Pojęcie częstotliwości należy rozumieć jako zakładające powtarzalność czynności tego samego rodzaju. Przesłanki wskazujące na zamiar wykonywania pewnej czynności w sposób częstotliwy muszą istnieć w chwili wykonania usługi lub sprzedaży towaru.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu wynika, iż grunt nabyty wcześniej na własne potrzeby podzielony został na 5 działek. Dwie działki zostały już zbyte: jedna odpłatnie, druga nieodpłatnie (darowizna). Wnioskodawca nosi się obecnie z zamiarem zbycia następnej działki.

Okoliczności sprawy wskazują, iż podział nieruchomości na działki, dokonany został z zamiarem częstotliwego, powtarzalnego wykonywania czynności sprzedaży. Zaznaczyć przy tym należy, że o kwestii częstotliwości wykonywanej czynności nie decyduje czasookres jej wykonywania (tydzień, miesiąc, rok), ani też ilość dokonanych transakcji, tylko fakt powtarzalności określonej czynności.

W tej sprawie istotna jest również okoliczność wystąpienia do Gminy z wnioskiem o uznanie posiadanego gruntu jako przeznaczonego pod budownictwo mieszkaniowe oraz podział nabytej nieruchomości gruntowej na mniejsze działki. Działania te wskazują na zamiar sprzedaży działek w sposób częstotliwy, w przeciwnym bowiem razie dzielenie gruntów byłoby niecelowe i ekonomicznie nieuzasadnione.

Zgodnie z przedstawionymi wyżej przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, dokonywanie przedmiotowych dostaw w sposób ciągły i w celach zarobkowych spełnia definicję działalności gospodarczej, a przedmiot tych dostaw grunt, jest towarem w pojęciu ustawy.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że sprzedaż przedmiotowych działek nosi znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a dokonujący dostawy tych działek Wnioskodawca, wykonywać będzie czynności, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Dostawa działek, które zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczone są pod zabudowę nie może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ zwolnieniem tym objęta jest tylko dostawa terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane i przeznaczone pod zabudowę.

Stosownie zatem do art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług dostawa działek, podlegać będzie opodatkowaniu 22% stawką podatku.

Należy podkreślić, iż zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d ustawy o podatku od towarów i usług, do podatników dokonujących dostaw terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę niezależnie od wielkości obrotów - nie stosuje się zwolnień podmiotowych, o których mowa w art. 113 ust. 1 i 9.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdza się, że stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu