Interpretacja indywidualna z dnia 08.10.2007, sygn. IBPP1/443-6/07/AW/KAN-6/07/07, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 4 lipca 2007r. uzupełnione pismem z dnia 2 października 2007r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży gruntów jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lipca 2007r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży gruntów. Wniosek ten został uzupełniony przez Wnioskodawcę pismem z dnia 2 października 2007r., w wyniku wezwania tut. organu z dnia 25 września 2007r.


W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest właścicielem dwóch działek budowlanych. Nabył te działki w 2006r., tj. przed datą 1 stycznia 2007r. Działki te stanowią jego odrębny majątek prywatny. Planuje sprzedać jedną z działek w roku 2007, a drugą w 2008r. Z racji wykonywania usług biegłego sądowego, wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, jednakże sprzedaż działek nie jest związana z jakąkolwiek działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od sprzedaży działek Wnioskodawca będzie płacił podatek od towarów i usług nawet w sytuacji, gdy sprzeda jedną działkę i pieniądze przeznaczy w całości na budowę domu jednorodzinnego?

Zdaniem wnioskodawcy od sprzedaży jednej działki nie musi płacić podatku od towarów i usług. Również w przypadku sprzedaży drugiej działki za rok czy dwa lata nie musi on płacić podatku od towarów i usług, ponieważ sprzedaż w tym momencie nie ma charakteru częstotliwego. W ocenie podatnika, częstotliwość to sprzedaż raz za razem (np. w jednym roku podatkowym) drugiej działki. Natomiast w przypadku sprzedaży jednej działki w roku podatkowym 2007, a drugiej w roku podatkowym 2008 czy 2009, zwalnia z płatności podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca powołał się na treść art. 15 i art. 113 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

Pismem z dnia 25 września 2007r., tut. organ wezwał Wnioskodawcę o uzupełnienie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie:

1. z jakim zamiarem zostały nabyte przedmiotowe działki,
   
2. co jest powodem ich planowanej sprzedaży,
   
3. czy posiada Wnioskodawca jeszcze inne nieruchomości gruntowe przeznaczone w przyszłości do sprzedaży
   

W odpowiedzi na powyższe wezwanie Wnioskodawca pismem z dnia 2 października 2007r., uzupełnił wniosek o następujący stan faktyczny:

Dwie działki zostały nabyte przez Wnioskodawcę w 2006r., w celu przekazania ich dzieciom w posagu. Jednak w 2007r. Wnioskodawca zmuszony został sprzedać jedną z działek, a środki uzyskane z tytułu tej sprzedaży przeznaczyć na zakup materiałów budowlanych w celu kontynuacji budowy domu jednorodzinnego dla swojej rodziny. Drugą działkę Wnioskodawca zamierza sprzedać w 2008r. i także przeznaczyć środki finansowe na zakup dalszych materiałów budowlanych. Wnioskodawca podkreślił także, iż nie posiada żadnych innych nieruchomości gruntowych, które zamierzałby sprzedać w przyszłości. Zaznaczył też, iż do sprzedaży ww. działek zmusiła go trudna sytuacja rynku budowlanego (drastyczny wzrost cen materiałów i usług budowlanych). Zaznaczył również, że jest w stanie wykazać, że środki uzyskane ze sprzedaży działek przeznaczył na budowę domu jednorodzinnego dla swojej rodziny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Przy czym, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia częstotliwości, przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie okoliczności będące przyczyną planowanej transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowej, nie wskazują, iż miałaby być czyniona z zamiarem wykonania w sposób częstotliwy. Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca nabył do majątku osobistego dwie działki w 2006r., w celu przekazania ich dzieciom w posagu. W 2007r. Wnioskodawca sprzedał jedną z działek aby środki uzyskane z tytułu tej sprzedaży przeznaczyć na zakup materiałów budowlanych w celu kontynuacji budowy domu jednorodzinnego dla swojej rodziny. Drugą działkę Wnioskodawca zamierza sprzedać w 2008r. i także przeznaczyć środki finansowe na zakup materiałów budowlanych.

Z powyższego wynika, że grunty te nie zostały nabyte z zamiarem ich dalszej odsprzedaży, ale z zamiarem przekazania ich przez Wnioskodawcę swoim dzieciom.
Zatem w ocenie tut. organu nie można uznać planowanej sprzedaży gruntu z majątku osobistego za częstotliwą dostawę gruntów a więc czynność ta w przedstawionym stanie faktycznym nie mieści się w definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, a co za tym idzie sprzedaż przedmiotowej nieruchomości gruntowej nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.