Temat interpretacji

P o s t a n o w i e n i e

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz.60) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Grójcu po rozpatrzeniu wniosku w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego,

p o s t a n a w i a:

zawarte we wniosku stanowisko podatnika uznać za prawidłowe

U z a s a d n i e n i e

W rozpatrywanym wniosku podatnik przedstawił następujący stan faktyczny:

W dniu 11 kwietnia 2005r. zapytujący nabył od osoby prowadzącej działalność gospodarczą samochód ciężarowy marki Mercedes o ładowności 1300kg (5 miejsc siedzących), za który uiścił należność wynikającą z faktury wraz z podatkiem VAT. Poprzedni właściciel sprowadził wymieniony pojazd z zagranicy.Wnioskodawca, chcąc skorzystać jako zarejestrowany czynny podatnik VAT z prawa do obniżenia podatku należnego o całość podatku naliczonego wynikającego z faktury i jednocześnie móc w miesiącach późniejszych odliczać VAT od zakupionego paliwa do tego samochodu, zwrócił się do przedstawiciela Mercedesa w Polsce o wydanie świadectwa homologacji na taki typ samochodu.Przedstawiciel Mercedesa odmówił wydania zapytującemu świadectwa powołując się na pismo Ministerstwa Infrastruktury wskazujące, że świadectwo homologacji lub wyciąg ze świadectwa może być wydany wyłącznie przez producenta lub importera pojazdu. Tych warunków nie spełnia osoba sprowadzająca samochód dla potrzeb własnych, czy prowadzenia działalności gospodarczej, (której celem nie jest sprzedaż samochodów). Wobec powyższego podatnik nie ma możliwości udowodnienia, że w świadectwie homologacji na ww. samochód zawarte są dane, które zgodnie z art.86 ust.3 i 5 oraz art.88 ust.1 pkt 3 ustawy o VAT pozwolą mu na odliczenie VAT w całości od nabycia samochodu, a następnie obniżenie VAT należnego o podatek VAT od nabywanych paliw.

Przy tak określonym stanie faktycznym wnioskujący zwraca się z zapytaniem: czy nie będąc w posiadaniu przedmiotowego świadectwa homologacji, a posiadając ocenę techniczną pojazdu i dowód rejestracyjny stwierdzające, że samochód jest ciężarowy, jak również fakt, że ładowność samochodu wynosi 1300kg (a więc jest wyższa niż wskazuje wzór zawarty w ustawie) pozwala mu na skorzystanie z odliczenia w całości zapłaconego przy zakupie podatku VAT, jak również czy przysługuje mu prawo do odliczenia podatku VAT zawartego w cenie paliwa zakupionego do tego samochodu, zgodnie z zasadami ogólnymi dotyczącymi odliczania podatku od towarów i usług?

Zdaniem podatnika z posiadanych przez niego dokumentów niezbicie wynika, iż zakupiony samochód jest bezspornie ciężarowy. Ładowność jego i ilość miejsc przekracza parametry zawarte we wzorze ustawowym, a sam brak świadectwa homologacji lub opisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji nie powoduje uznania tego samochodu za samochód osobowy. Nie wynika to z treści art.86 ust.3 i 5 ustawy.

Zdaniem podatnika nabyty przez niego pojazd spełnia wymogi dla uznania go za samochód ciężarowy, a w związku z tym ma prawo do odliczenia podatku zapłaconego w cenie nabycia, jak również podatku zawartego w cenie paliwa nabywanego do tego samochodu.

Przy tak określonym stanie faktycznym Naczelnik Urzędu Skarbowego w Grójcu stwierdza, co następuje:

Przepis art.86 ust.3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535 ze zm.) stanowi, iż w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona wg wzoru:DŁ = 357kg + n x 68kggdzie:DŁ - oznacza dopuszczalną ładowność,n - oznacza ilość miejsc(siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy,kwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty podatku określonej na fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 5.000 zł.

Zgodnie z art.86 ust.5 ww. ustawy dopuszczalna ładowność pojazdów oraz ilość miejsc(siedzeń),o których mowa w ust. 3, określona jest na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w wyciągu ze świadectwa homologacji lub w odpisie decyzji, o której mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub ilości miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 3. W myśl art.88 ust.1 pkt 3 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5.

Przepis ten, zdaniem Naczelnika, nie ma zastosowania, jeżeli pojazd posiada kryteria konstrukcyjne samochodu bezwzględnie ciężarowego, przeznaczonego wyłącznie do przewozu towarów.

Uwzględniając dane techniczne, będącego przedmiotem zapytania, samochodu ciężarowego marki Mercedes o dopuszczalnej ładowności 1300kg i liczbie miejsc 5, stwierdzić należy, że jego ładowność jest większa niż określona według ww. wzoru. Jednocześnie z powołanego wyżej art.86 ust.5 ustawy nie wynika, iż sam brak świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, jest podstawą do uznania pojazdu za samochód osobowy, o którym mowa w ust.3. Za samochody osobowe, w rozumieniu ww. przepisu, uznaje się bowiem tylko takie pojazdy, które z wyciągu ze świadectwa homologacji lub w odpisie decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji nie mają określonej ładowności lub ilości miejsc, nie zaś takie, w stosunku do których podatnik nie jest w stanie przedłożyć ww. dokumentów

Należy zatem uznać, że jeżeli będący przedmiotem zapytania samochód wykorzystywany jest do wykonywania czynności opodatkowanych, to wnioskujący ma prawo do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej jego nabycie oraz faktur dokumentujących nabycie paliwa do ww. pojazdu.

Mając na uwadze wymienione Naczelnik Urzędu Skarbowego w Grójcu orzekł jak na wstępie.

Niniejsze postanowienie wydano na podstawie stanu faktycznego przedstawionego przez zapytującego oraz w oparciu o stan prawny obowiązujący na dzień jego wydania.

Równocześnie Naczelnik Urzędu Skarbowego informuje, iż ustawa z dnia 21 kwietnia 2005r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług i zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 90, poz.756) wprowadza nowe regulacje w przedmiotowym zakresie.Stosownie do nowego brzmienia art.86 ust.3 ustawy o podatku od towarów i usług (obowiązującego od 22 sierpnia 2005r.) w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Zgodnie z art.86 ust.4 przepis ust. 3 nie dotyczy: 1)pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van; 2)pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50 % długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków; 3)pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków; 4)pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu; 5)pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy; 6)pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie; 7)przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest: a)odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub b)oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Zgodnie z art.86 ust.5 ustawy spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 4 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 Ordynacji podatkowej).Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Grójcu w terminie 7 dni od daty jego doręczenia (art.236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).Zażalenie, zgodnie z art.222 w związku z art.239 Ordynacji podatkowej, powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia.