Interpretacja indywidualna z dnia 22.01.2015, sygn. IBPP2/443-993/14/WN, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

- prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących raty leasingowe dotyczące samochodu,
- prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego z faktur dotyczących wydatków na eksploatację ww. samochodu, w tym również paliwo.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku 1 października 2014r. (data wpływu 7 października 2014r.), uzupełnionym pismem z 2 stycznia 2015r. (data wpływu 7 stycznia 2015r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

• nieprawidłowe - w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących raty leasingowe dotyczące samochodu,
• prawidłowe w zakresie prawa do odliczenia 50% podatku naliczonego z faktur dotyczących wydatków na eksploatację ww. samochodu, w tym również paliwo.

UZASADNIENIE

W dniu 7 października 2014r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących raty leasingowe dotyczące samochodu oraz prawa do odliczenia 50% podatku naliczonego z faktur dotyczących wydatków na eksploatację ww. samochodu, w tym również paliwo.

Wniosek ten został uzupełniony pismem z 2 stycznia 2015r. (data wpływu 7 stycznia 2015r.), w związku z wezwaniem tut. organu z 22 grudnia 2014r. znak: IBPP2/443-993/14/WN, IBPBI/I/415-1206/14/ESZ oraz pismem z 2 stycznia 2015r. (data wpływu 19 stycznia 2015r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Dnia 21 lutego 2014r. zawarto umowę leasingu operacyjnego niekonsumpcyjnego, której przedmiotem jest samochód SKODA YETI. Przedmiot leasingu został zarejestrowany jako samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej 3.850 kg. Umowę leasingu zarejestrowano w Urzędzie Skarbowym dnia 10 marca 2014r. Pojazd wykorzystywany jest zarówno w firmie jak i prywatnie.

Wydatki eksploatacyjne to: paliwo, zakup bagażnika oraz relingów mocujących (niezbędny do przewozu towaru), koszty przeglądu samochodu wraz z wymianą olejów, filtrów i innych części stwierdzonych w trakcie przeglądu.

Dodatkowo Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy o następujące informacje:

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Działalność gospodarcza prowadzona jest w zakresie sprzedaży detalicznej prowadzonej przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet, jak również w zakresie sklasyfikowanym wg PKD 2007: 4799Z, 4778Z, 4765Z, 9609Z, 4789Z, 2612Z, 3240Z.

Użytkowany samochód wykorzystywany jest do wykonywania czynności opodatkowanych stawką 23%, ale również wykorzystywany jest do celów prywatnych.

Ponadto Wnioskodawca wskazał:

1. Umowa leasingu operacyjnego niekonsumenckiego została zawarta dnia 21 lutego 2014r. Opłatę wstępną uiszczono w oparciu o fakturę z dn. 25 lutego 2014r. W deklaracji VAT-7 za miesiąc II 2014r. VAT należny pomniejszono o VAT naliczony m.in. z tytułu opłaty wstępnej (w kwocie 7.068,29 zł). W ślad za tym, dnia 31 marca 2014r. Urząd Skarbowy w Jastrzębiu Zdroju przeprowadził czynności sprawdzające w zakresie ustalenia zasadności wykazanego nabycia towarów i usług zaliczanych do środków trwałych w złożonej deklaracji. Z tego tytułu otrzymano zwrot podatku naliczonego. Z powyższego wynika, iż Wnioskodawcy przysługiwało nieograniczone 100% prawo do odliczenia podatku od rat leasingowych od pojazdu będącego przedmiotem umowy zawartej przed dniem wejścia w życie ustawy zmieniającej od dnia 1 kwietnia 2014r.
2. Umowa leasingu operacyjnego niekonsumenckiego z dnia 21 lutego 2014r. została zarejestrowana w Urzędzie Skarbowym dnia 10 marca 2014r.
3. Umowa leasingu operacyjnego niekonsumenckiego została zawarta dnia 21 lutego 2014r. Po dacie tej nie dokonywano żadnych zmian w treści umowy, jak również nie dokonywano żadnych zmian konstrukcyjnych pojazdu.
4. Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji pojazdu.
5. Wnioskodawca nie poinformował właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego o przyjętym sposobie wykorzystywania pojazdu w informacji VAT-26, gdyż jest to informacja o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej, natomiast Wnioskodawca wykorzystuje przedmiotowy pojazd (co już niejednokrotnie podkreślał) do celów mieszanych.
6. Przedmiotowy pojazd został zarejestrowany jako samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej 3.850 kg - wg dowodu. Taką też masę całkowitą, tj. 3.850 kg określono w protokole sporządzonym na okoliczność przeprowadzenia czynności sprawdzających przez Urząd Skarbowy z 31 marca 2014r. sygn. PP/446-1/14. Wnioskodawca dołączył dane z dowodu rejestracyjnego (ksero dowodu).

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy właściwe jest odliczenie VAT-u od rat leasingowych w 100% oraz 50% VAT-u od reszty wydatków eksploatacyjnych, w tym również od paliwa...

Stanowisko Wnioskodawcy.

Ze względu na spełnienie następujących warunków:

1. umowa leasingu została zawarta przed 1 kwietnia 2014r.
2. dotyczy pojazdu o dopuszczalnej masie całkowitej 3.850 kg i posiadającego homologację samochodu ciężarowego,
3. samochód został wydany podatnikowi przed 1 kwietnia 2014r.
4. umowa została zarejestrowana w Urzędzie Skarbowym do 2 maja 2014r.

właściwe jest odliczenie 100% od rat leasingowych oraz 50% VAT-u od paliwa i innych wydatków eksploatacyjnych, ze względu na mieszany sposób użytkowania samochodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego jest:

• nieprawidłowe - w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących raty leasingowe dotyczące samochodu,
• prawidłowe w zakresie prawa do odliczenia 50% podatku naliczonego z faktur dotyczących wydatków na eksploatację ww. samochodu, w tym również paliwo.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z powyższego, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom VAT oraz tylko w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione podmiotowo lub przedmiotowo, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Podatnik w momencie nabycia towarów lub usług powinien dokonać ich kwalifikacji do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi zakupy te są związane. Najistotniejszym bowiem warunkiem, umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Od dnia 1 kwietnia 2014r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy, w brzmieniu nadanym art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lutego 2014r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014r., poz. 312), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

W art. 2 pkt 34 ustawy, ustawodawca zawarł definicję pojazdów samochodowych prze które zgodnie z ww. przepisem rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

W myśl art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1.wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;

2.należnego z tytułu:

1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;

3.należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;

4.wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

Na podstawie art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

W myśl art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1.w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2.do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Stosownie do treści art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1. sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
2. konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Z art. 86a ust. 5 ustawy wynika, że warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1.przeznaczonych wyłącznie do:

1. odprzedaży,
2. sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,
3. oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

-jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

2.w odniesieniu do których:

1. kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub
2. podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności (art. 86a ust. 6 ustawy).

W myśl ust. 7 ww. artykułu, ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

1.numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;

2.dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;

3.stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;

4.wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:

1. kolejny numer wpisu,
2. datę i cel wyjazdu,
3. opis trasy (skąd dokąd),
4. liczbę przejechanych kilometrów,
5. imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem

-potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem;

5.liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

W świetle ust. 9 powołanego artykułu, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

1.pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

1. klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub
2. z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;

2.pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

3.pojazdy specjalne, które spełniają również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:

1. agregat elektryczny/spawalniczy,
2. do prac wiertniczych,
3. koparka, koparko-spycharka,
4. ładowarka,
5. podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,
6. żuraw samochodowy
7. jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Zgodnie z ust. 10 powołanego artykułu, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9:

1. pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań;
2. pkt 3 stwierdza się na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Na podstawie ust. 12 ww. artykułu, podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

W myśl ust. 13 tegoż artykułu, w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

Stosownie do treści art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

1.samochodów osobowych;

2.innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:

1. 1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,
2. 2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,
3. 3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

Jak stanowi ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej.

W myśl ust. 3 tegoż artykułu, dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 1 pkt 2, są określane na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Pojazdy, które w dokumentach, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub liczby miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1.

W świetle art. 13 ust. 1 ww. ustawy nowelizującej, w przypadku pojazdów samochodowych będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, w stosunku do których na dzień poprzedzający dzień wejścia w życie niniejszej ustawy kwotę podatku naliczonego stanowiła cała kwota podatku od towarów i usług wykazanego na fakturze, nie stosuje się przepisu art. 86a ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w odniesieniu do wydatków, o których mowa w art. 86a ust. 2 pkt 2 tej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Ustęp 2 cyt. artykułu stanowi, że przepis ust. 1 ma zastosowanie w odniesieniu do umów, o których mowa w tym przepisie:

1.bez uwzględnienia zmian umowy dokonywanych od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy oraz

2.pod warunkiem że:

1. pojazdy samochodowe będące przedmiotem tych umów zostały wydane podatnikowi przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy,
2. umowa została zarejestrowana przez podatnika dokonującego odliczenia u właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego najpóźniej w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Z powołanego przepisu art. 13 ust. 1 i 2 ustawy nowelizującej wynika, że w przypadku pojazdów samochodowych użytkowanych przed 1 kwietnia 2014r. na podstawie umowy leasingu, podatnikowi, któremu na podstawie przepisów obowiązujących do 31 marca 2014r. przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego, dla kontynuacji tego uprawnienia od 1 kwietnia 2014r. konieczne jest spełnienie wymogów określonych w art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 7 lutego 2014r. Jednym z warunków określonych w art. 13 ust. 2 pkt 2 lit. b ww. ustawy jest konieczność zarejestrowania umowy leasingu przez podatnika dokonującego odliczenia u właściwego naczelnika urzędu skarbowego najpóźniej w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy nowelizującej. 30 dzień liczony od dnia wejścia ww. ustawy w życie przypada na dzień 1 maja 2014r. (dzień ustawowo wolny od pracy). Zatem umowę leasingu należało zarejestrować do 2 maja 2014r. Przepis art. 13 ust. 2 ustawy nowelizującej nie przewiduje żadnych odstępstw od konieczności zarejestrowania umów leasingu zawartych przed 1 kwietnia 2014r.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zawarł umowę leasingu operacyjnego niekonsumpcyjnego, której przedmiotem jest samochód SKODA YETI. Przedmiot leasingu został zarejestrowany jako samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej 3.850 kg. Umowę leasingu zarejestrowano w Urzędzie Skarbowym dnia 10 marca 2014r. Jednocześnie w uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca w odniesieniu do dopuszczalnej masy całkowitej wskazał na dane z dowodu rejestracyjnego.

W dowodzie rejestracyjnym:

• w poz. F2 określającej dopuszczalną masę całkowitą pojazdu wpisano 2105 kg,
• w poz. F3 określającej dopuszczalną masę całkowitą zespołu pojazdów (w kg) 3850 kg, (gdzie przez zespół pojazdów rozumie się pojazd z przyczepą),
• w poz. S1 wskazującej liczbę miejsc siedzących, włączając siedzenie kierowcy widnieje cyfra 5
• dopuszczalna ładowność wynosi 676 kg.

Natomiast określona przez Wnioskodawcę dopuszczalna masa całkowita 3850 kg jest dopuszczalną masą całkowitą zespołu pojazdów, a więc nie może być uwzględniona przy określeniu prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z użytkowaniem pojazdu na podstawie art. 86a ustawy o VAT.

Przystępując do rozstrzygnięcia należy zatem wskazać, że przedmiotem interpretacji jest ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z użytkowaniem pojazdu o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Rozpatrując najpierw kwestię prawa do odliczenia podatku VAT od rat leasingowych trzeba mieć na uwadze art. 13 ust. 1 ustawy nowelizującej. Jak wskazano wyżej, zgodnie z tym przepisem, w zakresie pojazdów samochodowych będących przedmiotem umowy leasingu zawartej przed dniem wejścia w życie ustawy nowelizującej, w stosunku do których na dzień 31 marca 2014r. podatnikowi przysługiwało nieograniczone prawo do odliczenia (100%), nadal przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku od rat leasingowych pod pewnymi warunkami wynikającymi z art. 13 ust. 2 ustawy nowelizującej.

W analizowanej sprawie warunki określone w ww. przepisie nie zostały spełnione, umowa leasingowa nie została zarejestrowana przez Wnioskodawcę u właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy nowelizującej, a ponadto Wnioskodawca użytkuje pojazd również do celów prywatnych.

Jak wskazał Wnioskodawca, pojazd został zarejestrowany w Urzędzie Skarbowym 10 marca 2014r. Wnioskodawca nie wskazał, że dokonał rejestracji zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy nowelizującej. Nie można też przyjąć, że rejestracja w marcu 2014r. wypełnia warunki wynikające z art. 13 ust. 2 ustawy nowelizującej, bowiem nastąpiła przed zmianą przepisów dotyczących prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi.

W konsekwencji należy stwierdzić, że w stosunku do wskazanego pojazdu, w stanie prawnym obowiązującym od 1 kwietnia 2014r., Wnioskodawcy nie przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego od rat leasingowych, lecz ograniczone wynoszące 50% kwoty podatku naliczonego zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko w tej części jest nieprawidłowe.

Ponadto wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii wskazania, czy właściwe jest odliczenie 50% VAT-u od wydatków eksploatacyjnych, takich jak: paliwo, zakup bagażnika oraz relingów mocujących (niezbędny do przewozu towaru), koszty przeglądu samochodu wraz z wymianą olejów, filtrów i innych części stwierdzonych w trakcie przeglądu, w sytuacji, gdy pojazd jest wykorzystywany do celów mieszanych.

Odnosząc się najpierw do kwestii prawa do odliczenia od wydatków związanych z nabyciem paliwa zauważyć trzeba, że w okresie od 1 kwietnia 2014r. do 30 czerwca 2015r. nie można odliczać VAT od zakupu paliwa do samochodu osobowego oraz pojazdu samochodowego o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w którym liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi 1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg, 2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg, 3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg. Natomiast, jeżeli pojazd samochodowy jest innym niż pojazdy, o których mowa powyżej to podatnik ma prawo do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego w odniesieniu do nabywanych paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do jego napędu zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy o VAT. Przy czym, dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw powinna być określana na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Pojazdy, które nie mają określonej w ww. dokumentach ładowności lub liczby miejsc, uznaje się za samochody osobowe.

Odnosząc zatem przedstawiony stan prawny do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, że skoro przedmiotowy pojazd w dowodzie rejestracyjnym ma określone, że posiada łącznie z miejscem dla kierowcy liczbę miejsc 5 oraz dopuszczalna ładowność przekracza 500 kg (676 kg), to Wnioskodawcy przysługuje − bez prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu i spełnienia innych warunków wskazanych w ww. przepisach − prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego przy nabyciu paliwa wykorzystywanego do jego napędu, pod warunkiem, że nie zachodzą ograniczenia, o których mowa w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Dokonując kolejno analizy prawa do odliczenia od pozostałych wydatków związanych z eksploatacją pojazdu wymienionych we wniosku należy mieć na uwadze sposób użytkowania samochodu ciężarowego, który wskazuje, że jest on wykorzystywany zarówno do działalności gospodarczej jak również do celów innych niż działalność gospodarcza tj. jest wykorzystywany do tzw. celów mieszanych. W konsekwencji powyższego, w sytuacji, gdy ponoszone wydatki związane są z pojazdem samochodowym, o którym mowa we wniosku, który służy czynnościom opodatkowanym oraz czynnościom innym niż działalność gospodarcza, czyli przeznaczonego do użytku mieszanego, to zastosowanie znajdzie art. 86a ust. 1 ustawy o VAT, tj. przepis dający prawo do odliczenia w wysokości 50% kwoty podatku wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z tym pojazdem.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca ma prawo do ograniczonego (50%) obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących ww. wydatki eksploatacyjne do samochodu, o którym mowa we wniosku, w tym również z faktur dokumentujących nabycie paliw silnikowych oraz oleju napędowego wykorzystywanych do napędu tego samochodu.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy jest:

• nieprawidłowe - w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących raty leasingowe dotyczące samochodu,
• prawidłowe w zakresie prawa do odliczenia 50% podatku naliczonego z faktur dotyczących wydatków na eksploatację ww. samochodu, w tym również paliwo.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego od 1 kwietnia 2014r. zgodnie ze wskazaniem we wniosku.

Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących raty leasingowe samochodu oraz prawa do odliczenia 50% podatku naliczonego z faktur dotyczących eksploatacji ww. samochodu, w tym również paliwa. Natomiast wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych zostanie załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Zmiana któregokolwiek elementu przedstawionego opisu stanu faktycznego lub zmiana stanu prawnego powoduje, że interpretacja indywidualna traci swoją ważność.

Zatem ochrona prawna zastosowania się do interpretacji indywidualnej wynikająca z przepisów art. 14k-14m ustawy Ordynacja podatkowa będzie miała zastosowanie tylko gdy opis stanu faktycznego będzie zgodny z rzeczywistością.

Oceny zgodności stanu faktycznego przedstawionego w interpretacji z rzeczywistością dokonać może tylko uprawniony do tego organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej podczas prowadzenia postępowania kontrolnego lub podatkowego. W przypadku wystąpienia rozbieżności pomiędzy stanem faktycznym przedstawionym w interpretacji a rzeczywistością podatnik nie może powoływać się na interpretację indywidualną i korzystać z ochrony prawnej przewidzianej w ww. przepisach ustawy Ordynacja podatkowa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach