Temat interpretacji

Opodatkowanie sprzedaży działek

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z 7 lipca 2013 r. (data wpływu 10 lipca 2013 r.) uzupełnionym pismem z 14 września 2013 r. (data wpływu 18 września 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek. Wniosek został uzupełniony pismem z 14 września 2013 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Na podstawie umowy darowizny, w dniu 19 listopada 2008 r. aktem notarialnym Wnioskodawcy zostały przekazane działki, w odniesieniu do których Wójt Gminy K. 30 maja 2008 r. wydał decyzję o warunkach zabudowy. Decyzją o warunkach zabudowy zgodnie z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ww. działki są przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. W grudniu 2013 r. lub później Zainteresowany ma zamiar dokonać sprzedaży ww. działek.

Od dnia 1 czerwca 2009 r. Wnioskodawca jest płatnikiem podatku od towarów i usług w związku z prowadzeniem gospodarstwa.

W piśmie z 14 września 2013 r., stanowiącym uzupełnienie do wniosku, Zainteresowany wskazał co następuje:

1. W momencie otrzymania darowizną działki, o której mowa we wniosku Wnioskodawca nie był czynnym zarejestrowanym płatnikiem podatku, jest nim od 1 czerwca 2009 r.
2. Przedmiotowe nieruchomości nie były i nie są wykorzystywane w prowadzonej przez Zainteresowanego działalności gospodarczej.
3. Wnioskodawca nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży i wynajmu nieruchomości.
4. Zainteresowany nie udostępniał przedmiotowych nieruchomości osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych.
5. Wnioskodawca nie występował o decyzję o warunkach zabudowy dla przedmiotowych działek, działki o których mowa posiadały decyzję o warunkach zabudowy w momencie przekazania ich umową darowizny.
6. Zainteresowany nie ponosił żadnych nakładów w celu przygotowania tych działek do sprzedaży, nie ogłaszał zamiaru sprzedaży działek w środkach masowego przekazu, jednak jeżeli nie znajdzie się nabywca działek poprzez przekaz ludzki nie wyklucza ogłoszenia sprzedaży w środkach masowego przekazu.
7. Na początku Wnioskodawca zamierza sprzedać jedną działkę, choć w przyszłości nie wyklucza dalszej sprzedaży pozostałych działek - będzie to uzależnione od nabywcy i ceny.
8. Zainteresowany nie dokonywał wcześniej dostaw nieruchomości gruntowych, zarówno o charakterze rolnym jak i przeznaczonych pod zabudowę.
9. Działki opisane we wniosku nie są zabudowane żadnymi budynkami ani budowlami - są to grunty niezabudowane.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedając działki Wnioskodawca ma obowiązek naliczyć podatek od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, powinien on być zwolniony z naliczenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem, z powyższych przepisów wynika, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

• po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
• po drugie - czynność wykonywana jest przez podmiot, który w jej ramach działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął lub podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz.U. UE L 347.1 ze zm. - (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że 19 listopada 2008 r., na podstawie umowy darowizny, Wnioskodawcy zostały przekazane działki. Dla tychże działek Wójt Gminy 30 maja 2008 r. wydał decyzję o warunkach zabudowy. Zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy oraz zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ww. działki są przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. W grudniu 2013 r. lub później Zainteresowany ma zamiar dokonać sprzedaży ww. działek. W momencie otrzymania darowizną przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca nie był czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, jest nim od 1 czerwca 2009 r. w związku z prowadzeniem gospodarstwa. Nieruchomości opisane we wniosku nie były i nie są wykorzystywane w prowadzonej przez Zainteresowanego działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży i wynajmu nieruchomości. Nie udostępniał ww. nieruchomości osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych. Wnioskodawca nie występował o decyzję o warunkach zabudowy dla przedmiotowych działek (działki o których mowa posiadały decyzję o warunkach zabudowy w momencie przekazania ich umową darowizny). Zainteresowany nie ponosił żadnych nakładów w celu przygotowania tych działek do sprzedaży, nie ogłaszał zamiaru sprzedaży działek w środkach masowego przekazu, jednak jeżeli nie znajdzie się nabywca działek nie wyklucza ogłoszenia sprzedaży w środkach masowego przekazu. Na początek Wnioskodawca zamierza sprzedać jedną działkę, choć w przyszłości nie wyklucza dalszej sprzedaży pozostałych działek - będzie to uzależnione od nabywcy i ceny. Zainteresowany nie dokonywał wcześniej dostaw nieruchomości gruntowych, zarówno o charakterze rolnym jak i przeznaczonych pod zabudowę. Działki opisane we wniosku nie są zabudowane żadnymi budynkami ani budowlami - są to grunty niezabudowane.

Biorąc pod uwagę powyższy opis sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, że w tym konkretnym przypadku Wnioskodawca w momencie sprzedaży działek opisanych we wniosku nie będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Z informacji przedstawionych we wniosku nie wynika bowiem taka aktywność Zainteresowanego, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W niniejszej sprawie nie został podjęty bowiem ciąg działań, który wskazywałby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Wnioskodawca jest co prawda zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w związku z prowadzeniem gospodarstwa jednakże nieruchomości, o których mowa we wniosku nie były i nie są przez niego wykorzystywane do wykonywania tejże działalności.

Jak wynika z wniosku, Zainteresowany nie ogłaszał zamiaru sprzedaży działek w środkach masowego przekazu, jednakże nie wyklucza, że w sytuacji braku nabywców, takie kroki poczyni. W ocenie tut. Organu działania te (stanowiące pojedynczą okoliczność z przykładowo wskazanych w orzeczeniu w sprawach C-180/10 i C-181/10) nie mogą być uznane za środki zbliżone do tych jakie podejmują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami lecz za zwykły zarząd prywatną nieruchomością.

Zatem, w tej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać Zainteresowanego za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takich przesłanek brak.

Wnioskodawca dokonując sprzedaży działek wydzielonych z nieruchomości nabytej w formie darowizny w 2008 r. nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosić znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, że planowana sprzedaż przez Zainteresowanego nieruchomości gruntowej, stanowi zwykłe wykonywanie prawa własności. Tym samym Wnioskodawca zbywając nieruchomość stanowiącą jego majątek prywatny, będzie korzystać z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Skutkiem powyższego stosownie do zapisów orzecznictwa - transakcja zbycia nieruchomości gruntowej nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, w związku z dostawą działek Wnioskodawca będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełni przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy i nie wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług. W konsekwencji, w tym konkretnym przypadku, w momencie sprzedaży opisanych we wniosku działek, Zainteresowany nie będzie miał obowiązku naliczenia podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 5 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu