Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporząd... - Interpretacja - IPPP1-443-625/08-2/JB

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 02.07.2008, sygn. IPPP1-443-625/08-2/JB, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2008r. (data wpływu 2 kwietnia 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazywania, w ramach prowadzonej działalności, materiałów reklamowych i towarów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 kwietnia 2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazywania, w ramach prowadzonej działalności, materiałów reklamowych i towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

Podstawowa działalność Wnioskodawcy polega na produkcji i sprzedaży słodyczy.

W ramach prowadzonej działalności Spółka podejmuje szereg działań, o charakterze promocyjno-marketingowym, mających na celu wsparcie sprzedaży produktów oferowanych przez Spółkę. Działania te wiążą się m.in. z nieodpłatnym przekazywaniem, w ramach prowadzonej działalności, różnego rodzaju towarów.

W ramach ww. działalności Wnioskodawca przekazuje przede wszystkim słodycze (wyroby produkowane lub sprzedawane przez Spółkę). Nieodpłatnie przekazuje również prezenty (np. koszulki, bombki świąteczne, perfumy, albumy, sprzęt elektroniczny taki jak odtwarzacze mp3, pamięć przenośna), jak również materiały reklamowe (np. gadżety oznaczone logo Spółki lub marką oferowanych przez nią produktów, takie jak kubki, torby, parasolki, długopisy, smycze, koszulki z nadrukowanym logo).

Wskazane wyżej towary przekazywane są m.in. następującym podmiotom:

  • bezpośrednim kontrahentom Spółki oraz innym podmiotom zajmującym się w ramach prowadzonej działalności sprzedażą oferowanych przez Spółkę towarów;
  • pracownikom ww. podmiotów, w celu zmotywowania ich do aktywności w oferowaniu klientom (konsumentom) produktów Spółki, zachęceniu do dbania o estetyczną ekspozycję tych produktów;
  • agencjom reklamowym, w celu dalszego nieodpłatnego przekazania tych towarów konsumentom w ramach akcji promocyjnych obsługiwanych przez te agencje na zlecenie Spółki;
  • bezpośrednio klientom finalnym lub innym osobom fizycznym.

Ponadto, Spółka przekazuje sponsorowanej przez nią drużynie kolarskiej stroje sportowe z logo dystrybuowanych przez Spółkę cukierków, natomiast pracownikom uczestniczącym w maratonie, meczach piłkarskich lub innych zawodach sportowych - stroje sportowe z logo Spółki, w których pracownicy uczestniczą w tych zawodach.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowym wypadku rozważenia wymaga, czy opisane w stanie faktycznym nieodpłatne przekazania towarów stanowią dostawę towarów w rozumieniu przepisów o VAT. Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu tym podatkiem podlega min. odpłatna dostawa towarów. Zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT niektóre nieodpłatne dostawy towarów traktowane są jako odpłatne dostawy towarów, podlegające opodatkowaniu VAT. Z przepisu tego wynika, iż jako dostawa towarów podlegająca opodatkowaniu traktowane jest "przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części".

Zdaniem Spółki, aby takie nieodpłatne przekazanie towarów podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, spełnione muszą być łącznie dwa warunki:

  1. po pierwsze, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów i usług służących takiej czynności,
  2. po drugie, przekazanie musi zostać dokonane na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem.

W przypadku, opisanych przez Spółkę w stanie faktycznym, nieodpłatnych przekazań, spełniona jest, w ocenie Wnioskodawcy, pierwsza z tych przesłanek (tj. Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego).

Nie jest jednak spełniona druga przesłanka, zgodnie z którą nieodpłatne przekazanie towarów powinno zostać dokonane na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Zdaniem Spółki, brak spełnienia tej przesłanki oznacza, że nieodpłatne przekazania towarów opisane w stanie faktycznym nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Wnioskodawca podkreślił, że przekazywanie towarów w okolicznościach opisanych w stanie faktycznym, w ramach akcji promocyjno-marketingowych wspierających sprzedaż produktów Spółki, jest czynnością ukierunkowaną na zwiększenie lub zachowanie źródła przychodów z tytułu sprzedaży przez Spółkę słodyczy. Celem tej działalności jest premiowanie kontrahentów i inne podmioty nabywające w celu odsprzedaży produkty Spółki, zachęcanie do efektywnej sprzedaży tych produktów, wreszcie nakłanianie konsumentów do nabywania produktów Spółki. W rezultacie nie budzi wątpliwości, zdaniem Wnioskodawcy, że przekazania towarów, opisane w stanie faktycznym, stanowią czynności związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa Spółki.

Wnioskodawca zauważył, iż na gruncie ówczesnego brzmienia art. 7 podnoszone były wątpliwości co do konieczności opodatkowywania nieodpłatnych przekazań towarów związanych z prowadzoną działalnością. Jednak, z uwagi na brzmienie ust. 3, w oparciu o zasadę racjonalności ustawodawcy w ostateczności przyjęło się uważać, czego dowodem jest uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego w sprawie o sygn. akt I FPS 5/06, że tego typu przekazania co do zasady podlegały opodatkowaniu (w przeciwnym razie, zastrzeżenie, że nieodpłatne przekazanie prezentów o małej wartości i próbek nie podlega opodatkowaniu wyłącznie jeśli związek z przedsiębiorstwem istnieje, nie miałoby sensu).

Wnioskodawca zauważył, że z dniem 1 czerwca 2005r. nastąpiła bardzo istotna zmiana brzmienia ustępu 3 art. 7 ustawy o VAT. Obecnie brzmi on następująco: przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek". Tak więc, w wyniku nowelizacji ustawy o VAT usunięty został zapis, który uprzednio umożliwiał wyinterpretowanie z brzmienia art. 7 ust. 2 i 3 konieczność opodatkowywania nieodpłatnych przekazań towarów także wówczas, gdy wiązały się z prowadzoną przez podatnika działalnością. Z kolei brzmienie art. 7 ust. 2 jest jednoznaczne, i wskazuje ono, iż wyłącznie przekazania towarów na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem mogą podlegać opodatkowaniu. Jasne i jednoznaczne brzmienie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT nie zezwala na wyinterpretowanie konieczności opodatkowania przekazań związanych z prowadzonym przedsiębiorstwem np. w drodze wykładni celowościowej. Wykładnia taka prowadziłaby do rozszerzenia zakresu opodatkowania poza czynności wskazane wprost w ustawie (wykraczałaby poza literalne brzmienie przepisu). Wykładnia taka jest niedopuszczalna w polskim systemie prawnym. Należy w tym miejscu przytoczyć stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, który stwierdził: Brzmienie literalne art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o VAT od 1 czerwca 2005r. nie daje żadnych możliwości wywiedzenia z niego, że nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem podlega opodatkowaniu VAT, jak zrównane z odpłatną dostawą towarów" (wyrok z dnia 3 kwietnia 2007 r. sygn. akt. I SA/Wr 152/07).

W tym samym wyroku Sąd określił nowelizację art. 7 ust. 3 w kontekście spornej kwestii jako istotną", czy wręcz radykalną". Podobne stanowisko zajął również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 23 maja 2007r. (sygn. III SA/Wa 2752/06). Zgodnie z tym wyrokiem, w stanie prawnym obowiązującym od 1 czerwca 2005r. nie podlega opodatkowaniu przekazanie towarów na cele związane z przedsiębiorstwem podatnika.

Wnioskodawca ponadto zaznaczył, że w związku z jednoznacznym brzmieniem art. 7 ust. 2 i 3 bez znaczenia z punktu widzenia opodatkowania opisanych przez Spółkę nieodpłatnych przekazań pozostaje kwestia zgodności tych przepisów ustawy o VAT z regulacjami wspólnotowymi (w szczególności art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej). Skoro przepisy te są (co potwierdza powołane wyżej orzecznictwo sądowe) dostatecznie jasne i precyzyjne, nie uprawniają one organu podatkowego do wywodzenia obowiązku opodatkowania przedmiotowych nieodpłatnych przekazań w drodze wykładni prowspólnotowej (tj. wykładni przepisów krajowych w zgodzie z przepisami Dyrektywy), w przypadku, gdy na gruncie literalnego brzmienia przepisu możliwe są co najmniej dwie konkurencyjne interpretacje). W takim przypadku podatnik może powoływać się na korzystny dla niego przepis krajowy, pomimo jego niezgodności z przepisami prawa wspólnotowego. Stanowisko takie zostało jednoznacznie potwierdzone w orzecznictwie ETS, w szczególności w orzeczeniu 80/86 (KolpinguisNijmegen): (...) władze krajowe nie mogą powoływać się przeciwko jednostkom na przepis dyrektywy, którego obowiązkowa implementacja w prawie krajowym nie została jeszcze dokonana".

Analogiczne stanowisko, zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do nieodpłatnych przekazań towarów na cele związane z prowadzoną działalnością zajmują też przedstawiciele doktryny prawa podatkowego, m.in. J. Zubrzycki (Leksykon VAT, Oficyna Wydawnicza Unimex, 2006) czy T. Michalik (VAT. Komentarz, wyd. CR Beck, 2007).

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, iż w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 czerwca 2005r. nieodpłatne przekazanie towarów opisanych w stanie faktycznym wniosku na cele związane z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem nie podlega opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 cyt. ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Ustawodawca dla celów podatku od towarów i usług zrównał z odpłatną dostawą towarów niektóre nieodpłatne czynności. I tak, zgodnie z treścią art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

  • przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
  • wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny
    - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Jak stanowi art. 7 ust. 3 cyt. ustawy o VAT przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Zauważyć jednocześnie należy, iż stosownie do przepisu art. 7 ust. 4 ustawy o VAT przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

  • łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176, ze. zm.), jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
  • których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli wartość rynkowa przekazanego towaru nie przekracza 5 zł.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega zatem przekazanie klientom towarów, których wartość rynkowa nie przekracza 5 zł. Nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których wartość mieści się w przedziale od 5,01 zł do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. Jeżeli wartość przekazanego towaru przekracza 100 zł podatnik ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

Z kolei przez próbkę, w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Z cytowanych wyżej przepisów (art. 7 ust. 2 i art. 7 ust. 3) wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nie tylko nieodpłatne przekazanie towarów na cele niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem, ale także nieodpłatne przekazanie wszelkich towarów związanych bezpośrednio z prowadzonym przedsiębiorstwem, niestanowiących jednak próbek, prezentów o małej wartości, czy też drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych. Dla opodatkowania danej czynności nieodpłatnego przekazania istotne jest jednak to, czy podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub w części.

Odnosząc zatem przedstawiony stan prawny do stanu faktycznego sprawy (zdarzenia przyszłego) stwierdzić należy, iż nieodpłatne przekazanie zakupionych towarów oraz wyrobów własnych na cele związane z promocją i marketingiem, jak ma to miejsce w przedmiotowej sprawie, co do zasady, traktowane będzie jako związane z prowadzonym przedsiębiorstwem i podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeżeli podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu tych towarów. Należy zauważyć, iż nie dotyczy to nieodpłatnego przekazania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek, które to czynności zostały wyłączone z zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W związku z tym przekazywane nieodpłatnie niewielkie ilości towarów mogą zostać zaliczone do prezentów o małej wartości, pod warunkiem spełnienia przesłanek wynikających z przepisu art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, tj. że wartość przekazywanych nieodpłatnie towarów dla jednej osoby nie przekroczy w roku podatkowym 100 zł jeżeli podatnik prowadził stosowną ewidencję albo towarów, których wartość rynkowa nie przekracza 5 zł (brak obowiązku prowadzenia ewidencji). Wówczas przekazanie takie nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast wszelkie inne przekazania towarów (o wartościach przekraczających ww. kwoty) będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, pod warunkiem jednak, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub w części.

Z przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) nie wynika, iż przekazywane przez Wnioskodawcę towary i wyroby własne są prezentami o małej wartości. Z wniosku nie wynika również, iż Wnioskodawca prowadzi ewidencję, o której mowa w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT.

W ramach prowadzonej działalności Spółka podejmuje działania o charakterze promocyjno-marketingowym, mające na celu wsparcie sprzedaży produktów oferowanych przez Spółkę. Działania te wiążą się m.in. z nieodpłatnym przekazywaniem, w ramach prowadzonej działalności, różnego rodzaju towarów takich jak słodycze (wyroby produkowane lub sprzedawane przez Spółkę), prezenty (np. koszulki, bombki świąteczne, perfumy, albumy, sprzęt elektroniczny taki jak odtwarzacze mp3, pamięć przenośna), jak również materiały reklamowe (np. gadżety oznaczone logo Spółki lub marką oferowanych przez nią produktów, takie jak kubki, torby, parasolki, długopisy, smycze, koszulki z nadrukowanym logo).

Nieodpłatne przekazanie ww. towarów (wyrobów własnych) następuje w ramach akcji promocyjno-marketingowych. Zatem w przypadku nieodpłatnego przekazywania ww. towarów i wyrobów, w sytuacji gdy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy zakupie ww. towarów, niebędących prezentami o małej wartości, oraz gdy Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji o której mowa w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponieważ interpretacja przepisu art. 7 ust. 2 ww. ustawy w oparciu o wykładnię wyłącznie gramatyczną budzi pewne wątpliwości, zatem nie można opierać się tylko na niej. Dla wyjaśnienia zakresu przedmiotowego opodatkowania podatkiem od towarów i usług wynikającego z tej normy, koniecznym jest sięgnięcie do wykładni o charakterze kompleksowym.

W celu dokonania wykładni ww. przepisów ustawy należy wziąć pod uwagę zasadę racjonalności ustawodawcy oraz interpretować przepis art. 7 ust. 2 w zestawieniu z art. 7 ust. 3 ustawy. Przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek - niewątpliwie jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, wobec tego w przypadku nieobjęcia regulacją art. 7 ust. 2 ww. ustawy, przekazania lub zużycia towarów przez podatnika na cele związane z jego przedsiębiorstwem, przepis art. 7 ust. 3 byłby zbędny. Skoro zatem z zakresu opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania towarów, na cele inne niż bezpośrednio związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, wyłączono na podstawie art. 7 ust. 3 ww. ustawy, jedynie przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek, to należy uznać, iż opodatkowaniu podlegają wszelkie inne przekazania towarów pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od tych czynności w całości lub w części. Gdyby przyjąć, iż opodatkowaniu na mocy ust. 2 podlegają wyłącznie czynności w ogóle nie związane z przedsiębiorstwem, zbędne byłoby wyłączanie z opodatkowania czynności, które i tak nie podlegałyby opodatkowaniu jako związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Unormowanie zawarte w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT nawiązuje do treści art. 5 ust. 6 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG) (Dz. U. UE. L. Nr 145, poz. 1 ze zm.), zgodnie z którym wykorzystanie przez podatnika dóbr tworzących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych jego lub jego pracowników, lub też nieodpłatne ich przekazanie, albo, ogólnie rzecz biorąc, użycie ich dla celów innych niż prowadzona przez niego działalność, jeśli podatek od wartości dodanej od powyższych dóbr lub ich części podlegałby w całości lub części odliczeniu, będzie traktowane jako dostawa za wynagrodzeniem. Postanowienie to nie obejmuje jednakże powyższych czynności zrealizowanych dla celów działalności przedsiębiorstwa, stanowiących prezenty o małej wartości i próbki.

Z regulacji tej wynika, że za dostawę towarów uważa się również wykorzystanie towarów stanowiących majątek przedsiębiorstwa:

  1. do celów prywatnych podatnika,
  2. do celów prywatnych pracowników podatnika,
  3. nieodpłatne ich zbycie,
  4. użycie ich do celów innych niż prowadzona przez podatnika działalność.

Wskazane czynności tylko wówczas są uznawane za odpłatną dostawę towarów, jeśli podatnikowi przysługiwało przy ich nabyciu prawo do całkowitego lub częściowego odliczenia podatku naliczonego.

Z powyższego przepisu nie wynika zatem, aby warunkiem uznania nieodpłatnego przekazania towarów za dostawę było przeznaczenie ich na cele całkowicie nie związane z przedsiębiorstwem. Także nieodpłatne przekazanie (zbycie) towarów na cele wiążące się z prowadzoną działalnością gospodarczą będzie uznane za odpłatną dostawę towarów.

Również w świetle regulacji obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. Nr 347, poz. 1 ze zm.), które zastąpiły Szóstą Dyrektywę, tego rodzaju nieodpłatne przekazania towarów podlegają opodatkowaniu.

Z treści art. 16 ww. Dyrektywy 2006/112/WE Rady Unii Europejskiej, będącego odpowiednikiem art. 5 (6) Szóstej Dyrektywy Rady wynika, że wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, gdy VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu, jest uznawane za odpłatną dostawę towarów. Za odpłatną dostawę towarów nie uznaje się jednakże wykorzystania do celów działalności przedsiębiorstwa podatnika towarów stanowiących prezenty o niskiej wartości i próbki.

Analiza powołanych wyżej przepisów (art. 5 ust. 6 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. oraz art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r.) pozwala stwierdzić, że swoją dyspozycją obejmują one każde nieodpłatne zbycie towarów, zarówno do celów innych niż prowadzona działalność gospodarcza, jak i do celów tej działalności.

W związku z powyższym, aby zachować prowspólnotową wykładnię przepisów krajowych, należy przyjąć za właściwą interpretację, która jest zgodna z celami ww. Dyrektyw.

Przy interpretacji art. 7 ust. 2 ustawy o VAT należy odróżnić cel czynności przekazania towarów przedsiębiorstwa od związku tej czynności z jego funkcjonowaniem. Celem bezpośrednim każdego nieodpłatnego przekazania towaru przedsiębiorstwa osobie trzeciej jest przede wszystkim zaspokojenie jej potrzeb konsumenckich (cel niezwiązany z przedsiębiorstwem - ust. 2), lecz z punktu widzenia funkcjonowania i interesu przedsiębiorstwa podatnika zaspokojenie potrzeb osoby trzeciej może być obojętne, jako w ogóle niewiążące się z jego działalnością (np. przekazanie towarów na cele osobiste podatnika, pracowników, itd.) lub też realizowane jest w związku z jego funkcjonowaniem i rozwojem działalności (np. w związku z czynnościami reprezentacji i reklamy, sponsoringu, czy tzw. sprzedaży premiowej). To właśnie wskazuje, że celu przekazania towarów przedsiębiorstwa podatnika nie można utożsamiać ze związkiem tej czynności z jego działalnością, z którą może w ogóle nie być związana lub pozostawać w bezpośrednim związku, stanowiąc realizację zadań przedsiębiorstwa.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż nieodpłatne przekazanie drużynie kolarskiej strojów sportowych z logo towaru Spółki oraz przekazanie pracownikom strojów sportowych z logo Spółki również stanowi odpłatną dostawę towarów jeśli Wnioskodawca miał prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie tych strojów.

Reasumując, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub części, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, iż w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 czerwca 2005r. nieodpłatne przekazanie towarów opisanych w stanie faktycznym wniosku na cele związane z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem nie podlega opodatkowaniu VAT, należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto należy zauważyć, iż powołane przez Wnioskodawcę wyroki Sądów zapadły w indywidualnych sprawach podatników i nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie informuje, że zostanie wydana odrębna pisemna interpretacja w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia materiałów reklamowych i towarów przekazywanych nieodpłatnie, o których mowa we wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie