Temat interpretacji
POSTANOWIENIE
Na podstawie art.14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku ? Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U. Nr 8 z 2005r., poz.60 z późn.zm.) po rozpatrzeniu wniosku Spółki z o.o. ?A?, z siedzibą w G. przy ul. M., z dnia 16 maja 2005 roku (data wpływu 26-08-2005r.), uzupełnionego pismem z dnia 08 września 2005 roku (data wpływu 12-09-2005r.), o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie opodatkowania dostawy gruntu niezabudowanego,
stwierdzam, że
stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.
UZASADNIENIE
Wnioskiem z dnia 16 maja 2005 roku (data wpływu do tut. urzędu 26 sierpnia 2005r.), uzupełnionym pismem z dnia 08 września 2005 roku, Spółka z o.o. ?A?, zwróciła się o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w jej indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe i kontrola podatkowa, oraz postępowanie przed sądem administracyjnym. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług zamierzającym sprzedać grunt. W 2000 roku podatnik kupił na własność od osoby fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej grunt położony w G. działki nr. Plan zagospodarowania przestrzennego, przewidujący dla terenów na których znajdują się działki nr przeznaczenie pod składy, bazy, usługi rzemiosła utracił ważność z dniem 01 stycznia 2003 roku na mocy ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Obecnie brak jest aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego dla tego terenu. Aktualny wypis z rejestru gruntów Urzędu Miejskiego oraz odpis z ksiąg wieczystych wskazują, iż działki nr stanowią teren niezabudowany ? rolę (grunty kat.). Spółka w 2002 roku uzyskała decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu ww. terenu obiektem handlowo-usługowym ? decyzja jest ważna do dnia 31 grudnia 2006 roku dla Spółki z o.o., bez możliwości przepisania decyzji na kupującego, który powinien wystąpić o nową decyzję. Ponadto z zaświadczenia nr z dnia wydanego przez Urząd Miejski wynika, że przedmiotowe nieruchomości w nieobowiązującym planie zagospodarowania przestrzennego znajdowały się na terenach o przeznaczeniu nierolnym i nieleśnym.
Wnioskodawca zwraca się z zapytaniem, czy sprzedaż gruntu niezabudowanego, który nie jest objęty planem zagospodarowania przestrzennego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
Na tle takich okoliczności faktycznych podatnik formułuje stanowisko, że dostawę przedmiotowej nieruchomości należy opodatkować stawką 22% podatku VAT, gdyż nie może ona korzystać ze zwolnienia określonego w art.43 ust.1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 roku (Dz.U. Nr 54, poz.535 z późn.zm.), ponieważ na grunt ten została wydana ważna do 31 grudnia 2006 roku zgoda U.M. na zabudowę obiektami komercyjnymi.
Zgodnie z art.5 ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz.535 z późn.zm.) zwanej dalej ustawą PTU, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. Towarami w rozumieniu ustawy ? w myśl art.2 pkt 6 ? są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Stawka podatku od towarów i usług przy dostawie terenów niezabudowanych, na podstawie art.41 ust.1 ustawy, wynosi 22%. W art.43 ust.1 pkt 9 ustawy PTU zwolniono od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.
W przepisach podatkowych brak jest definicji pojęcia ?grunt przeznaczony pod zabudowę?. Posługując się więc definicjami z innych gałęzi prawa, przez ?grunt przeznaczony pod zabudowę? rozumieć należy zarówno te grunty, które widnieją w planie zagospodarowania przestrzennego jako przeznaczone pod zabudowę, jak i te, w stosunku do których właściciel w sposób dający się udowodnić uzewnętrznił zamiar ich przeznaczenia pod zabudowę.
W myśl natomiast art.3 ust.1 ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz.717) kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego należy do zadań własnych gminy. Plan zagospodarowania przestrzennego danego obszaru jako dokument prawa miejscowego rozstrzyga o kwalifikacji gruntu. W przypadku braku planu zagospodarowania przestrzennego należy odwołać się do prawa geodezyjnego i kartograficznego i wynikającej z tych przepisów ewidencji gruntów. Gdy dane z ewidencji gruntów zawierają planistyczne przeznaczenie danego terenu, dokumenty te stanowić będą podstawę kwalifikacji statusu przedmiotowej nieruchomości. W przypadku, gdy opis w ewidencji gruntu oddaje jedynie sposób aktualnego zagospodarowania a nie planistyczne przeznaczenie danego gruntu, należy uzyskać na mocy art.59 ust.1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania danej działki. Decyzja o warunkach zabudowy określa przeznaczenie danego gruntu, a podstawowymi kryteriami branymi pod uwagę przy jej wydaniu jest ciągłość charakteru używania gruntu na podstawie wykorzystania gruntów sąsiednich.
Z przedstawionego przez Stronę stanu faktycznego wynika, iż Spółka w 2002 roku uzyskała decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu obiektem handlowo-usługowym. Zatem dostawa przedmiotowej nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu stawką podstawową 22%.
Mając powyższe na uwadze postanowiono jak w sentencji.