Temat interpretacji

Opodatkowanie sprzedaży działek.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2012 r. (data wpływu 6 listopada 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15 stycznia 2013 r. (data wpływu 16 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży dziełek. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 15 stycznia 2013 r. o doprecyzowanie opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w roku 1992 otrzymał w drodze spadku gospodarstwo rolne, które prowadzi do dnia dzisiejszego, w skład tego gospodarstwa wchodziły m. in. grunty orne o powierzchni 6,6080 ha, położone na działce nr 334, które służyły do działalności rolniczej. W wyniku zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w lutym 2010 r., działka nr 334 zmieniła swój status, stając się gruntem pod budownictwo mieszkaniowe. W związku z tym, że są to grunty klas IV i V a produkcja rolna stała się mało rentowna, Wnioskodawca skorzystał z możliwości jakie dała zmiana kategorii gruntu rolnego na grunt pod zabudowę mieszkaniową i w dniu 6 grudnia 2010 r., na podstawie aktów notarialnych zbył 4 działki nie naliczając od tej transakcji podatku VAT. Zainteresowany planuje sprzedaż kolejnych działek w przyszłości.

W piśmie z dnia 15 stycznia 2013 r., stanowiącym uzupełnienie do wniosku, Zainteresowany wskazał co następuje:

1. Wnioskodawca nie uzbrajał i nie zamierza uzbrajać działek w przyszłości w przyłącza do sieci energetycznej, gazu, wody lub wytyczyć dostępu do drogi publicznej w uzasadnieniu do uchwały z dnia 16 lutego 2010 r., w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu zabudowy mieszkaniowej (), działka o numerze ewidencyjnym 334: Pkt 2 - Teren objęty planem miejscowym położony jest na użytkowanych rolniczo gruntach klas IV i V, przy drodze gminnej. W drodze zlokalizowano sieć wodociągową, energetyczną, telekomunikacyjną oraz kolektory kanalizacji sanitarnej i deszczowej. Zgodnie z opracowanym wcześniej miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, po przeciwnej stronie drogi gminnej wyznaczono również tereny zabudowy mieszkaniowej;
2. były osoby zainteresowane zakupem działek budowlanych i zwróciły się do Zainteresowanego o możliwość nabycia od niego działek i dlatego Wnioskodawca wystąpił jako właściciel o przekwalifikowanie działki nr 334 w planie zagospodarowania przestrzennego na teren zabudowy mieszkaniowej. Jak wskazano w planie zagospodarowania przestrzennego po przeciwnej stronie drogi już wcześniej wyznaczono tereny zabudowy mieszkaniowej;
3. aby dokonać sprzedaży działek Wnioskodawca musiał najpierw dokonać podziału na mniejsze działki i Gmina na wniosek Zainteresowanego zatwierdziła podział działki 334 na mniejsze działki;
4. Wnioskodawca nigdy nie występował i nie będzie występował o decyzje w sprawie warunków zabudowy przedmiotowych działek, to jego zdaniem należy do nabywców finalnych przedmiotowych działek;
5. w celu sprzedaży działek Zainteresowany nie umieszczał żadnych ogłoszeń, ofert na ich zbycie, w okolicy brak działek budowlanych, stąd wiadomość o fakcie, że są działki do sprzedaży rozeszła się pocztą pantoflową i w tej chwili jest większa ilość chętnych niż ilość działek do sprzedaży;
6. Wnioskodawca nie ponosił i nie ma zamiaru ponosić żadnych innych nakładów w celu przygotowania działek do sprzedaży, poza już poniesionym jakim był koszt podziału działki nr 334 na mniejsze działki;
7. po zakończeniu sprzedaży Zainteresowany ma zamiar zainwestować otrzymane pieniądze w zakup innych terenów rolnych, na których będzie miał możliwość dalszego prowadzenia działalności rolniczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy należy opodatkować podatkiem VAT pierwsze transakcje sprzedaży i uregulować należność wraz z odsetkami oraz czy opodatkowana będzie sprzedaż kolejnych dziełek...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik działając w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy dostawa działek, podlegać będzie opodatkowaniu 23% stawką podatku. Dostawa działek, które zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczone są pod zabudowę nie może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ponieważ zwolnieniem tym objęta jest tylko dostawa terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane i przeznaczone pod zabudowę.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opis sprawy wskazać należy, iż grunty spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, jednak w przedmiotowej sprawie Wnioskodawcy nie można uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ustawy.

Nic nie wskazuje na to, aby dokonując sprzedaży 4 działek gruntu Zainteresowany działał w charakterze handlowca. Pod pojęciem handel należy bowiem rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży. W analizowanej sprawie nie można stwierdzić, że grunt został nabyty w celu odsprzedaży, ponieważ pochodzi z majątku nabytego dla celów prywatnych. Wnioskodawca sprzedając przedmiotowe działki korzysta z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zatem, zbycie przez Wnioskodawcę działek będących majątkiem własnym nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem. W konsekwencji Zainteresowany w związku z dostawą nieruchomości nie wypełnia przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 ustawy i nie wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Z uwagi na powyższe uregulowania, sprzedaż gruntu jest dostawą towarów.

Zauważyć należy, iż samo stwierdzenie, że podmiot dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu nie jest wystarczającą przesłanką, aby daną czynność opodatkować podatkiem od towarów i usług. Istotnym jest, aby podmiot działał w charakterze podatnika, a więc osoby prowadzącej działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza mocą art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania jego za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej Dz. U. UE L 347.1 ze zm. (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Przy spełnieniu powyższych warunków nie ma znaczenia fakt, iż podmiot dokonujący dostawy jest rolnikiem ryczałtowym.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że w roku 1992 Wnioskodawca otrzymał w drodze spadku gospodarstwo rolne, które prowadzi do dnia dzisiejszego. W skład tego gospodarstwa wchodziły m. in. grunty orne o powierzchni 6,6080 ha, położone na działce nr 334, które służyły do działalności rolniczej. W wyniku zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w lutym 2010 r., działka nr 334 zmieniła swój status, stając się gruntem pod budownictwo mieszkaniowe. W związku z tym, że są to grunty klas IV i V a produkcja rolna stała się mało rentowna, Wnioskodawca skorzystał z możliwości jakie dała zmiana kategorii gruntu rolnego na grunt pod zabudowę mieszkaniową i w dniu 6 grudnia 2010 r., na podstawie aktów notarialnych zbył 4 działki nie naliczając od tej transakcji podatku VAT. Zainteresowany planuje sprzedaż kolejnych działek w przyszłości. Wnioskodawca nie uzbrajał i nie zamierza uzbrajać działek w przyszłości w przyłącza do sieci energetycznej, gazu, wody lub wytyczyć dostępu do drogi publicznej. Ponieważ do Zainteresowanego zwróciły się osoby zainteresowane zakupem działek, Wnioskodawca wystąpił jako właściciel o przekwalifikowanie działki nr 334 w planie zagospodarowania przestrzennego na teren zabudowy mieszkaniowej. W planie zagospodarowania przestrzennego po przeciwnej stronie drogi już wcześniej wyznaczono tereny zabudowy mieszkaniowej. Aby dokonać sprzedaży działek Wnioskodawca musiał najpierw dokonać podziału na mniejsze działki i Gmina na Jego wniosek zatwierdziła podział działki 334 na mniejsze działki. Wnioskodawca nigdy nie występował i nie będzie występował o decyzje w sprawie warunków zabudowy przedmiotowych działek. W celu sprzedaży działek Zainteresowany nie umieszczał żadnych ogłoszeń, ofert na ich zbycie, w okolicy brak działek budowlanych, stąd wiadomość o fakcie, że są działki do sprzedaży rozeszła się pocztą pantoflową i w tej chwili jest większa ilość chętnych niż ilość działek do sprzedaży. Wnioskodawca nie ponosił i nie ma zamiaru ponosić żadnych innych nakładów w celu przygotowania działek do sprzedaży, poza już poniesionym, jakim był koszt podziału działki nr 334 na mniejsze działki. Po zakończeniu sprzedaży Zainteresowany ma zamiar zainwestować otrzymane pieniądze w zakup innych terenów rolnych, na których będzie miał możliwość dalszego prowadzenia działalności rolniczej.

Z zawartego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego nie wynika taka aktywność Zainteresowanego, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W niniejszej sprawie Wnioskodawca nie podjął i nie zamierza podjąć ciągu działań (takich jak: uzbrojenie terenu, ogrodzenie działek, ogłoszenie w prasie w poszukiwaniu nabywców itd.), które wskazywałyby na Jego aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami.

A zatem, w analizowanej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać Zainteresowanego za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takich przesłanek brak.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku uznać zatem należy, iż Zainteresowany zarówno dokonując w roku 2010 sprzedaży 4 działek, jak i planując w przyszłości sprzedaż następnych działek nie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie stanowiła i nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, iż sprzedaż przez Wnioskodawcę opisanej we wniosku nieruchomości gruntowej, stanowi zwykłe wykonywanie prawa własności. Tym samym, w przedmiotowej sprawie Zainteresowany, zbywając nieruchomość stanowiącą jego majątek prywatny, korzysta z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Skutkiem powyższego stosownie do zapisów orzecznictwa transakcja zbycia nieruchomości gruntowych w analizowanym przypadku nie podlegała i nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, Wnioskodawca nie jest zobowiązany opodatkować podatkiem od towarów i usług pierwszych transakcji sprzedaży działek i uregulować z tego tytułu należności wraz z odsetkami oraz nie będzie zobowiązany opodatkować sprzedaży kolejnych działek.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 557 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu