Ustalenie momentu przekroczenia kwoty 150.000 zł uprawniającej do zwolnienia podmiotowego od podatku VAT - Interpretacja - IBPP1/443-1461/11/KW

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 10.10.2011, sygn. IBPP1/443-1461/11/KW, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

Ustalenie momentu przekroczenia kwoty 150.000 zł uprawniającej do zwolnienia podmiotowego od podatku VAT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 czerwca 2011r. (data wpływu 29 czerwca 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 września 2011r. (data wpływu 4 października 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia momentu przekroczenia kwoty 150.000 zł uprawniającej do zwolnienia podmiotowego od podatku VAT jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 września 2011r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia momentu przekroczenia kwoty 150.000 tys. zł uprawniającej do zwolnienia podmiotowego od podatku VAT.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 września 2011r. (data wpływu 4 października 2011r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 23 września 2011r. znak: IBPP1/443-1097/11/KW.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Z dniem 10 czerwca 2011r. Firma Wnioskodawcy uzyskała od Kuratora Oświaty akredytację. W ramach działalności Wnioskodawca prowadzi również badania psychologiczne kierowców. Do maja 2011r. usługi szkolenia kierowców kat. A oraz badania psychologiczne kierowców nie przekroczyły kwoty 150.000 zł powyżej której Wnioskodawca musiałby obligatoryjnie zostać czynnym podatnikiem podatku VAT. Na koniec maja kwota za powyższe usługi wyniosła 56.671 zł.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 29 września 2011r. Wnioskodawca wskazał, iż w 2010r. firma Wnioskodawcy świadczyła jedynie usługi przedmiotowo zwolnione z VAT (w 2010r. usługi szkolenia kierowców były zwolnione z VAT, badania psychologiczne kierowców Wnioskodawca prowadzi dopiero od kwietnia 2011r.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie

(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z dnia 29 września 2011r.):
Jak ustalić moment przekroczenia kwoty 150.000 zł...

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko przedstawione w uzupełnieniu z dnia 28 września 2011r.), w 2010 r. usługi szkolenia kierowców były zwolnione z tyt. podatku VAT. 10-ego czerwca 2011r. Wnioskodawca otrzymał akredytację od Kuratora Oświaty. Od stycznia do 10 czerwca 2011r. Wnioskodawca sumuje przychód otrzymany z tyt. usług szkolenia kierowców w zakresie kursów kat. A1, A oraz z tyt. badań psychologicznych kierowców. Następnie od 10 czerwca 2011r. do wyżej uzyskanej kwoty przychodu Wnioskodawca dodaje przychód uzyskany jedynie z badań psychologicznych kierowców. W momencie przekroczenia kwoty 150.000 zł staje się czynnym podatnikiem podatku VAT. Jeśli w 2011r. kwota przychodu z tyt. usług objętych podatkiem VAT nie przekroczy kwoty 150.000 zł wówczas w 2012r. ponownie oblicza moment przekroczenia kwoty 150.000 zł. Z tym że Wnioskodawca uwzględnia jedynie przychód otrzymany z tyt. badań psychologicznych kierowców.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 2 grudnia 2009r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 215, poz. 1666), kwotę, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, dla 2010r. przyjmuje się w wysokości 100.000 zł.

W myśl art. 113 ust. 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010r.), zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Należy zauważyć, że art. 113 ust. 1 od dnia 1 stycznia 2011r. na podstawie art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 2 grudnia 2009r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług otrzymał brzmienie: zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy o VAT, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie kursów prawa jazdy (do końca 2010r. zwolnione przedmiotowo od VAT) oraz badań psychologicznych kierowców (usługi wykonywane od miesiąca kwietnia 2011r.). Do maja 2011r. usługi szkolenia kierowców kat. A oraz badania psychologiczne kierowców nie przekroczyły kwoty 150.000 zł powyżej której Wnioskodawca musiałby obligatoryjnie zostać czynnym podatnikiem podatku VAT. Na koniec maja kwota za powyższe usługi wyniosła 56.671 zł.

Mając na uwadze powyższy stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów z zakresu podatku od towarów i usług stwierdzić należy, iż przy obliczaniu limitu wartości sprzedaży obligującej do bycia podatnikiem podatku od towarów i usług nie uwzględnia się obrotu osiągniętego z tytułu wykonywania czynności zwolnionych od podatku.

Należy jednak pamiętać, że zgodnie z art. 113 ust. 5 ustawy o VAT, jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę.

Z interpretacji indywidualnej z dnia 10 października 2011r. znak: IBPP1/443- 1097/11/KW wydanej dla Wnioskodawcy wynika, iż Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT dla świadczonych przez siebie usług szkolenia kierowców objętych akredytacją w części dotyczącej kursów prawa jazdy kategorii B, B+E, C, C+E, D. Natomiast świadczone przez Wnioskodawcę usługi kursów prawa jazdy kategorii A oraz A1 objęte akredytacją, co do zasady nie korzystają ze zwolnienia od podatku VAT (z wyjątkiem sytuacji gdy spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, czyli np. uczestnicy szkoleń zostali skierowani na te szkolenia przez pracodawców w celu wykonywania zawodu kierowcy).

W przedmiotowej sprawie wyliczając obrót uprawniający w 2011r. do zwolnienia podmiotowego, Wnioskodawca wlicza obrót ze szkoleń, które nie były prowadzone na podstawie akredytacji, czyli szkoleń prawa jazdy kat. A i A1 w okresie, kiedy nie miał akredytacji, oraz innych usług świadczonych przez niego, które podlegały opodatkowaniu (badań psychologicznych kierowców). Natomiast szkolenia prawa jady kat. A i A1, prowadzone na podstawie akredytacji, Wnioskodawca wlicza do limitu obrotów uprawniającego do zwolnienia od podatku VAT (po uzyskaniu akredytacji) tylko w przypadku, gdy nie można ich uznać za szkolenia zawodowe.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe, gdyż Wnioskodawca uważa, iż do obliczenia limitu kwoty od dnia 10 czerwca 2011r. wlicza jedynie przychód z tytułu badań psychologicznych kierowców. Wnioskodawca do obliczenia limitu kwoty obligującej do dokonania rejestracji do podatku VAT winien wliczyć również inny obrót opodatkowany podatkiem od towarów i usług, w tym przypadku obrót z tytułu świadczenia usług szkolenia osób ubiegających się o uzyskanie prawa jazdy kategorii A i A1 w części, w której nie są to usługi kształcenia zawodowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach