1. Jaką stawką VAT od dnia 1 stycznia 2011 r. opodatkować należy dostawę ślusarki aluminiowej razem z montażem (jedna pozycja łączna na fakturze) w pr... - Interpretacja - ITPP1/443-647/11/JJ

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 01.08.2011, sygn. ITPP1/443-647/11/JJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

1. Jaką stawką VAT od dnia 1 stycznia 2011 r. opodatkować należy dostawę ślusarki aluminiowej razem z montażem (jedna pozycja łączna na fakturze) w przypadku jej montażu w budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym?
2. Czy w przypadku podpisania umowy na roboty budowlane bądź remontowe, które polegają na dostawie, montażu i ewentualnie demontażu ślusarki (jedna pozycja łączna na fakturze) w budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym zastosować należy stawkę obniżoną 8%?
3. Kiedy powstanie obowiązek podatkowy w przypadku umowy podpisanej na dostawę i montaż ślusarki, a kiedy na wymienione roboty budowlane polegające na dostawie, montażu i demontażu ślusarki aluminiowej?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 maja 2011 r. (data wpływu 9 maja 2011 r.), uzupełnionym w dniu 20 czerwca i 28 lipca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla dostawy wraz z montażem i demontażem stolarki aluminiowej oraz momentu powstania obowiązku podatkowego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 maja 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 20 czerwca i 28 lipca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla dostawy wraz z montażem i demontażem stolarki aluminiowej oraz momentu powstania obowiązku podatkowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest producentem ślusarki aluminiowej (okna, drzwi i ścianki działowe) - PKWiU 25.12.10.0 - oraz aluminiowych elementów fasad zewnętrznych - PKWiU 25.11.23.0. Okna, drzwi i ścianki posiadają wypełnienie ze szkła bądź paneli. W zależności od podpisanych warunków realizacji zamówienia Spółka dokonuje dostawy ślusarki razem z jej montażem lub bez montażu. Montaż jest wykonywany przez Spółkę lub przy korzystaniu z usług podwykonawców. Faktury VAT na życzenie klienta zawierają całość zamówienia, czyli dostawę i montaż produktu w jednej pozycji. Spółka podpisuje także umowy na roboty budowlane bądź remontowe, które polegają na świadczeniu usługi montażu dostarczonych przez Spółkę drzwi, okien i ścianek działowych z wcześniejszym demontażem starych ścianek oraz wykonaniem prac pomocniczych takich jak malowanie, uzupełnianie tynków i posadzek. W tym przypadku wystawiona faktura VAT także zawiera całość prac zgodnie z umową, czyli demontaż, dostawę i montaż. Dostawy ślusarki i usługi jej montażu Spółka wykonuje na zlecenia osób prawnych oraz fizycznych, także w budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym. W uzupełnieniu do wniosku Spółka wskazuje, iż całość zamówienia jest wykazana na fakturze VAT w jednej pozycji, tj. ślusarka aluminiowa z montażem i kalkulowana jest w jednej kwocie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

  1. Jaką stawką VAT od dnia 1 stycznia 2011 r. opodatkować należy dostawę ślusarki aluminiowej razem z montażem (jedna pozycja łączna na fakturze) w przypadku jej montażu w budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym...
  2. Czy w przypadku podpisania umowy na roboty budowlane bądź remontowe, które polegają na dostawie, montażu i ewentualnie demontażu ślusarki (jedna pozycja łączna na fakturze) w budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym zastosować należy stawkę obniżoną 8%...
  3. Kiedy powstanie obowiązek podatkowy w przypadku umowy podpisanej na dostawę i montaż ślusarki, a kiedy na wymienione roboty budowlane polegające na dostawie, montażu i demontażu ślusarki aluminiowej...

Zdaniem Spółki, sprecyzowanym ostatecznie w uzupełnieniu do wniosku, dostawa ślusarki aluminiowej wykonanej przez producenta razem z jej montażem, w budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym od dnia 1 stycznia 2011 r. jest opodatkowana stawką 8%, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o VAT. Moment powstania obowiązku podatkowego przy łącznej sprzedaży wyrobu z montażem w budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym, a także w pozostałych budynkach powstanie zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 2d ww. ustawy, z chwilą otrzymania zapłaty, nie później niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania usługi. Jeśli umowa zawarta jest na roboty budowlane lub montażowe (które polegają na dostawie, montażu i ewentualnie demontażu) w budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym dla całości zamówienia należy zastosować stawkę 8% na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o VAT. Obowiązek podatkowy powstanie wówczas, zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 2d ww. ustawy, z chwilą otrzymania zapłaty, nie później niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl przepisu art. 5a ww. ustawy towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust.1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Kwestię obowiązku podatkowego reguluje art. 19 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W myśl art. 19 ust. 4 ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Ustawodawca w art. 19 ust. 13 ustawy, w sposób szczególny uregulował powstanie obowiązku podatkowego dla określonych czynności, wśród których wymienił również usługi budowlane i budowlano-montażowe.

W świetle art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d ustawy, obowiązek podatkowy w przypadku usług budowlanych lub budowlano-montażowych powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania tych usług.

Na mocy art. 19 ust. 14 ustawy, przepis ust. 13 pkt 2 lit. d stosuje się również do usług przyjmowanych częściowo, których odbiór jest dokonywany na podstawie protokołów zdawczo-odbiorczych.

Według art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 6.

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku. I tak w myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie natomiast z art. 146a ustawy, wprowadzonym na mocy art. 19 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238 poz. 1578), zmienionym treścią art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257 poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f

  1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
  2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, stosuje się w myśl ust. 12 wskazanego artykułu do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z ust. 12a tego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

  1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2;
  2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.

W myśl ust. 12c powołanego artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Jak wynika z ww. art. 2 pkt 12, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.).

Zgodnie z ww. rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 - mieszkalnych jednorodzinnych, 112 - o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 - zbiorowego zamieszkania.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć: budowa, remont modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.) przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego. Z kolei zgodnie z art. 3 pkt 7a przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego.

Natomiast definicję remontu zawarto w art. 3 pkt 8 ww. ustawy. Zgodnie z jego brzmieniem przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Modernizacja oznacza unowocześnienie, uwspółcześnienie produktu, trwałe ulepszenie np. istniejącego obiektu budowlanego prowadzące do zwiększenia jego wartości użytkowej (źródło: Wikipedia, wolna encyklopedia).

Odnosząc przedstawiony we wniosku stan faktyczny do obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że o ile zarówno dostawa wraz z montażem, jak i prace polegające na dostawie, montażu i ewentualnie demontażu ślusarki aluminiowej (okna, drzwi, ścianki działowe oraz aluminiowych elementów fasad zewnętrznych) dokonywany jest w ramach budowy, remontu, modernizacji termomodernizacji lub przebudowy i wykonywane są w budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym, świadczenie przez Spółkę opisanych czynności podlega opodatkowaniu 8% stawką podatku zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, iż dla świadczonych przez Spółkę robót budowlanych, obowiązek podatkowy zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d ustawy powstanie z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania usługi.

Dodatkowo wskazać należy, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie reguluje zasad zawierania między stronami umów cywilnoprawnych, natomiast organy podatkowe nie mają prawa ingerować w ich treść, chyba że postanowienia umów naruszają przepisy podatkowe, a to może być stwierdzone jedynie w drodze postępowania podatkowego. Jednakże podkreślić należy, iż określenie właściwej stawki podatku od towarów i usług winno być dokonane wyłącznie w oparciu o przepisy prawa podatkowego, tym samym treść zawieranych umów nie może przesądzać o wysokości stawki VAT dla wykonywanych czynności.

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 roku w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania wyrobów akcyzowych. Biorąc pod uwagę przytoczoną regulację, organ nie dokonywał klasyfikacji wyrobów, przyjmując klasyfikację wskazaną we wniosku przez Spółkę.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-561 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy