Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż działek budowlanych jako majątku prywatnego - nie powinna być opodatkowana podatkiem VAT, a już zapłacony podatek zwrócony - jako niezgodny z generalną wykładnią, co potwierdzają ukazujące się obecnie interpretacje Izb Skarbowych i orzeczenia sądowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy ruchome jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Z kolei, stosownie do ust. 2 tego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług następuje zatem wówczas, jeżeli zostaną spełnione przesłanki o charakterze przedmiotowym, tj. wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu w oparciu o przepisy art. 5 ustawy i podmiotowym, tj. gdy czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest dokonywana przez osobę będącą podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, działającego w takim charakterze.

Z analizy definicji gospodarczej określonej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT wynika, iż podatnikiem staje się ten, kto dokonuje określonej czynności w ramach tej działalności. W przypadku sprzedaży działek podatnikiem tego podatku będzie więc podmiot, który wykonując taką czynność choćby jednorazowo, działa niezależnie jako handlowiec. Natomiast zgodnie z przyjętym orzecznictwem, handlem jest dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy zwolnieniu od podatku od towarów i usług podlega dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Intencją ustawodawcy jest opodatkowanie dostawy zarówno terenów budowlanych (działka zabudowana, działka budowlana, teren zabudowy) jak też przeznaczonych pod zabudowę.

W myśl art. 113. ust 1. ww. ustawy zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 10.000 euro. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy o VAT podatnik rozpoczynający wykonywanie czynności określonych w art. 5 w trakcie roku podatkowego jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez podatnika wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej sprzedaży, kwoty określonej w ust. 1 lub w ust. 8.

Zgodnie natomiast z art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d ustawy o VAT zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników dokonujących dostaw terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca 07.06.1997 r. nabył działkę rolną do majątku prywatnego. W 2006 r. dokonał przekształcenia części przedmiotowej działki rolnej na działki budowlane z przeznaczeniem na budownictwo mieszkaniowe (podzielił ten teren na 6 działek budowlanych). Działki zostały uzbrojone. W roku 2007 Wnioskodawca sprzedał 5 działek. Umów sprzedaży dokonano w formie aktu notarialnego. Od wartości umownej Wnioskodawca odprowadził 22 % podatek VAT.

Wnioskodawca w celu sprzedaży tych działek zarejestrował się w roku 2006 jako podatnik VAT, biorąc pod uwagę powszechnie funkcjonującą (w tamtym czasie) interpretację przepisów ustawy o VAT. Od października 2006 roku Podatnik składa miesięczne deklaracje VAT-7 i wpłaca należny podatek do Urzędu Skarbowego. Jako czynny podatnik VAT Wnioskodawca odliczył podatek naliczony wykazany w fakturach za uzbrajanie terenu.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz okoliczności przedstawione we wniosku stwierdzić należy, iż przedmiotowe działki uzyskane w wyniku podziału nieruchomości gruntowej, mają charakter budowlany. Wnioskodawca wykonał szereg czynności przygotowując nieruchomość do sprzedaży w celu jej uatrakcyjnienia i uzyskania wyższej ceny działając jak handlowiec: dokonał przekształcenia części przedmiotowej działki rolnej na działki budowlane z przeznaczeniem na budownictwo mieszkaniowe - podzielił ten teren na 6 działek budowlanych i je uzbroił. Ponadto dokonując ich dostawy zaprzestał wykorzystywania tej części nieruchomości nabytej 07.06.1997 r. na własne potrzeby. Wskazuje to na zamiar powtarzalnego dokonywania dostawy gruntów i czerpania z tego tytułu określonego zysku; jest handlowcem działającym w sposób ciągły i w celach zarobkowych. Tym samym spełnia definicję działalności gospodarczej, a przedmiot dostaw działki, są towarem w pojęciu ustawy.

Z uwagi na wyraźny związek dokonywania czynności sprzedaży z działalnością handlową przedmiotowa sprzedaż działek przeznaczonych pod budownictwo mieszkaniowe kwalifikuje te czynności jako działalność gospodarczą podejmowaną w celach zarobkowych, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 22 %, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Z wagi na fakt, iż sprzedaż przedmiotowych działek podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, pytanie zawarte w punkcie 2 dotyczące zwrotu zapłaconego podatku poprzez korektę deklaracji VAT-7 stało się bezprzedmiotowe.

Jednocześnie organ podatkowy zauważa, iż zarówno wyroki jak i interpretacje prawa podatkowego wydane zostały w indywidualnych sprawach osadzonych w konkretnych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie