Interpretacja indywidualna z dnia 21.11.2008, sygn. ILPP1/443-815/08-5/KG, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji

UZASADNIENIE

W dniu 28 sierpnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca podatnik podatku VAT, wydzierżawił innemu podmiotowi gospodarczemu (również podatnikowi VAT) nieruchomość. Zgodnie z zawartą umową dzierżawy, dzierżawca zobowiązał się zwracać wydzierżawiającemu ciężar podatku od nieruchomości. W związku z powyższym Wnioskodawca wystawia dzierżawcy fakturę VAT z tytułu podatku od nieruchomości, do którego dolicza podatek od towarów i usług wg stawki 22%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca postępuje słusznie opodatkowując podatek od nieruchomości podatkiem od towarów i usług wg stawki 22%...

Zdaniem Wnioskodawcy, dla opodatkowania podatku od nieruchomości należy stosować stawkę podatku VAT w wysokości 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podstawowa stawka podatku VAT wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne: 7%, 3% i 0% oraz zwolnienie od podatku.

Dla szczegółowego określenia zakresu przedmiotowego stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, w tym stawek podatkowych dla świadczonych usług, ustawodawca posłużył się odesłaniem do klasyfikacji statystycznych, poprzez zapis w art. 8 ust. 3 ustawy, zgodnie z którym usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Dzierżawa jako usługa wymieniona w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej wypełnia, określoną w art. 8 ustawy o VAT, definicję usług wobec czego stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Pod pozycją 4 ww. załącznika wymienione zostały wymienione usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, z wyłączeniem wynajmu lokali w budynkach mieszkalnych na cele inne niż mieszkaniowe - PKWiU ex 70.20.11.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca (podatnik podatku VAT) wydzierżawił innemu podmiotowi gospodarczemu (również podatnikowi podatku VAT) nieruchomość. Na podstawie zapisów umowy zawartej na tę okoliczność, Zainteresowany wystawia dzierżawcy faktury VAT z tytułu podatku od nieruchomości doliczając 22% stawkę podatku VAT.

Na podstawie analizy wniosku, w interpretacji indywidualnej nr ILPP1/443-815/08-4/KG z dnia 21 listopada 2008 r. stwierdzono, że w przedmiotowej sprawie podatek od nieruchomości stanowi element uzupełniający, obok należności za dzierżawę i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że dla opodatkowania świadczonej przez Wnioskodawcę usługi dzierżawy, a w konsekwencji również podatku od nieruchomości, zastosowanie znajdzie stawka podstawowa podatku VAT w wysokości 22%.

Podkreślić jednak należy, że jeżeli nieruchomość będąca przedmiotem umowy dzierżawy ma charakter mieszkalny i w celu mieszkalnym jest dzierżawiona na mocy art. 43 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy usługa dzierżawy korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.