Interpretacja indywidualna z dnia 21.10.2008, sygn. ILPP2/443-672/08-2/SJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 17 lipca 2008 r. (data wpływu 21 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lipca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i jest podatnikiem VAT. W roku 2007 nabył od Gminy na własność nieruchomość niezabudowaną. Akt notarialny został wystawiony na Zainteresowanego oraz na jego małżonkę nieprowadzącą działalności gospodarczej. Zapis w planie zagospodarowania przestrzennego określa przedmiotową nieruchomość, jako działkę posiadającą funkcję mieszkaniową z dopuszczeniem funkcji usługowej. Zgodnie z zatwierdzonym przez Starostwo projektem budowlanym, na ww. nieruchomości zostanie wybudowany pawilon handlowy z częścią mieszkalną o powierzchni:

• powierzchnia użytkowa pawilonu handlowego      268,86 m², tj. 71,98%
• powierzchnia użytkowa mieszkalna      104,66 m², tj. 28,02%
• ogółem powierzchnia użytkowa      373,52 m², tj.100 %

Po wybudowaniu, pawilon będzie wykorzystany do prowadzenia działalności gospodarczej z przeznaczeniem na handel materiałami budowlanymi (hurtownia), tj. do wykonywania czynności opodatkowanych. Budowa pawilonu rozpoczęła się w 2008 r. Dotychczas Wnioskodawca nie korzystał z prawa do odliczenia podatku VAT zawartego w fakturach związanych z zakupem działki i w fakturach związanych z budową pawilonu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w takim zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych. Z tej zasady wynika, że nie można odliczyć podatku naliczonego od towarów i usług związanych z czynnościami zwolnionymi lub czynnościami, które nie podlegają podatkowi VAT. Z zasady tej można wywnioskować, że odliczenie może być częściowe, tj. tej części, która wykorzystywana będzie do wykonywania czynności opodatkowanych. W powyższej sprawie, częścią będzie pawilon handlowy o powierzchni użytkowej 268,86 m² która stanowi 71,98% powierzchni użytkowej ogółem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami w myśl art. 2 pkt 6 ustawy są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Art. 86 ust. 1 ustawy stanowi, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy.

Z brzmienia art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy wynika, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem wypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Jednak w myśl art. 88 ust. 3 pkt 1 i pkt 2 ustawy, przepis art. 88 ust. 1 pkt 2 nie dotyczy wydatków związanych z nabyciem towarów i usług, o których mowa w art. 87 ust. 3, oraz z nabyciem gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów jak i wydatków związanych z nabyciem towarów i usług zaliczanych u podatnika do środków trwałych niepodlegających amortyzacji, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, jeżeli fakt ten pozostaje w ścisłym związku ze zwolnieniem od tego podatku.

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni (...) art. 88 ust. 4 ustawy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione warunki: odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych oraz co do zasady są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym bądź są zaliczane do środków trwałych, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zgodnie z podanym stanem faktycznym, Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i jest podatnikiem VAT. W 2007 r. wraz z małżonką (nieprowadzącą działalności gospodarczej) nabyli na własność nieruchomość niezabudowaną. Na przedmiotowej nieruchomości zostanie wybudowany budynek mieszkalno-usługowy: pawilon handlowy i część mieszkalna. Zainteresowany w 2008 r. rozpoczął budowę pawilonu, który po zakończeniu budowy będzie wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej (czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług).

Biorąc pod uwagę przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz stan faktyczny opisany we wniosku stwierdzić należy, iż w przypadku gdy Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług prowadzącym działalność gospodarczą, a nabyta nieruchomość niezabudowana, na której zostanie wybudowany pawilon handlowy z częścią mieszkalną, służyć będzie prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, to Zainteresowanemu przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesione wydatki w zakresie, w jakim wydatki nimi udokumentowane wykorzystywane są (będą) do wykonywania czynności opodatkowanych.

Wobec powyższego Zainteresowanemu przysługuje prawo do:

1. odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wyodrębnione wydatki inwestycyjne poniesione na budowę pawilonu handlowego (np.: zakup okien, płytek podłogowych),
2. odliczenia podatku VAT z faktury dokumentującej zakup działki niezabudowanej w części przypadającej na prowadzoną działalność gospodarczą,
3. obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w wydatkach poniesionych na budowę pawilonu, w części wykorzystywanej do prowadzenia działalności gospodarczej

   - pod warunkiem, iż nie występują przesłanki ograniczające to prawo wynikające z art. 88 ustawy o podatku VAT.

Dodatkowo, tut. Organ podatkowy informuje, że ciężar rzetelnego rozliczenia wydatków związanych z budową budynku, w części przeznaczonej na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej i w części wykorzystywanej dla potrzeb osobistych osoby fizycznej prowadzącej działalność i jej rodziny, jak również wybór metody umożliwiający prawidłowe określenie tych proporcji spoczywa zawsze na podatniku.

Wskazać ponadto należy, iż w przypadku gdyby część mieszkalna wybudowanego budynku była przedmiotem umowy najmu lub dzierżawy na cele mieszkaniowe (tzn. służyłaby wykonywaniu czynności podlegających opodatkowaniu zwolnionych od podatku, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy), wówczas do wyliczenia kwoty podatku naliczonego, uprawniającej do obniżenia kwoty podatku należnego, można posłużyć się zasadą określoną w art. 90 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W myśl tego uregulowania, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1 (tj. w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwot podatku należnego), podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (...).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.