Interpretacja indywidualna z dnia 28.03.2008, sygn. ILPP2/443-23/08-4/EN, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana D. C., przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2007 r. (data wpływu 2 styczeń 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 1 marca 2008 r. (data wpływu 4 marzec 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca otrzymał od rodziców w formie darowizny grunt rolny (w studium opracowań): rola 1,4766 ha działka nr 25 i łąka 0,0945 ha działka nr 32.

Akt notarialny na umowę darowizny został spisany dnia 15 marca 2000 r. w Biurze Notarialnym w S. Grunt ten rodzice przekazali Wnioskodawcy jako majątek z gospodarstwa. Ziemia ta to kl. IVa 0,1530 ha oraz kl. V 1,3236 ha.

Zainteresowany ww. gruntu nie wykorzystywał do czynności obciążonych podatkiem od towarów i usług (najem, dzierżawa), ani też do działalności rolniczej, z uwagi na niskie zbiory nie opłacało mu się prowadzić upraw (położenie w sąsiedztwie lasu sprawiało, że dochodziło do dużych zniszczeń przez zwierzynę leśną). Wnioskodawca wystąpił więc z prośbą do Urzędu Gminy o przekształcenie gruntu na działki budowlane. Przekształcenie nastąpiło na podstawie Decyzji Rady Miejskiej S. dnia 26 czerwca 2001 r.

Do tej pory Zainteresowany sprzedał następujące działki budowlane pierwsza działka została sprzedana 13 grudnia 2001 r. za 15.770 zł. Sprzedaż drugiej działki nastąpiła 6 września 2004 r. za 22.000 zł. Sprzedaż kolejnych (pięciu) działek nastąpiła w czerwcu, lipcu i sierpniu 2007 r. odpowiednio za 30.000 zł, 32.000 zł, 32.000 zł, 38.400 zł i 50.000 zł. Należności za sprzedane działki Wnioskodawca przeznaczył na bieżące utrzymanie, należne opłaty w Urzędzie Gminy i Urzędzie Skarbowym, uzbrojenie działek itp. Pozostałą kwotę zamierza przeznaczyć na zakup mieszkania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości będących własnością osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, polegająca na sukcesywnym zbywaniu poszczególnych działek powstałych w wyniku podziału, nie powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu ww. podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na mocy ust. 2 powołanego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Pojęcie częstotliwości należy rozumieć jako zakładające powtarzalność czynności tego samego rodzaju. Przesłanki wskazujące na zamiar wykonywania pewnej czynności w sposób częstotliwy muszą istnieć w chwili wykonania usługi lub sprzedaży towaru.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w odniesieniu do tej transakcji podatnik działał w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca dokonał sprzedaży nieruchomości gruntowych, należących do majątku prywatnego, otrzymanego wcześniej w formie darowizny. Przedmiotowe grunty nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej (w tym w działalności rolniczej).

Nic nie wskazuje na to, że dokonując sprzedaży działek Zainteresowany działał w charakterze handlowca. Pod pojęciem handel należy bowiem rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży. W analizowanej sprawie nie można stwierdzić, że grunt został nabyty w celu odsprzedaży, ponieważ pochodzi z majątku prywatnego, otrzymanego w formie darowizny. Wnioskodawca sprzedając grunt korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Reasumując, jeśli przedmiotowe grunty nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej (w tym również w działalności rolniczej), a Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, należy stwierdzić, że ich sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.