Interpretacja indywidualna z dnia 08.07.2011, sygn. ILPP1/443-550/11-4/NS, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji

Podatek od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku w części dotyczącej usług udostępniania posiadanych zbiorów w formie papierowej kserokopia oraz udzielania licencji i praw autorskich na wykorzystywanie zbiorów będących w posiadaniu Muzeum oraz w części dotyczącej usług udostępniania posiadanych zbiorów w formie elektronicznej na nośniku informacji.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Muzeum, przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2011 r. (data wpływu 29 marca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 czerwca 2011 r. (data wpływu 7 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku jest:

• prawidłowe w części dotyczącej usług udostępniania posiadanych zbiorów w formie papierowej kserokopia oraz udzielania licencji i praw autorskich na wykorzystywanie zbiorów będących w posiadaniu Muzeum,
• nieprawidłowe w części dotyczącej usług udostępniania posiadanych zbiorów w formie elektronicznej na nośniku informacji.

UZASADNIENIE

W dniu 29 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 3 czerwca 2011 r. (data wpływu 7 czerwca 2011 r.) o informacje doprecyzowujące przedstawiony stan faktyczny.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Muzeum, instytucja kultury, jednostka samorządu terytorialnego, prowadzi działalność statutową zgodnie z art. 1 ustawy z 21 listopada 1996 r. o muzeach (Dz. U. z 1997 r. Nr 5, poz. 24 ze zm.). W skład struktury organizacyjnej Muzeum wchodzi oddział muzeum pod nazwą archiwum budowlane. W archiwum budowlanym zgromadzone są bezcenne plany, mapy, fotografie.

Jednym z elementów działalności statutowej jest udostępnianie zbiorów dla celów naukowych i edukacyjnych. W ramach tego działania archiwum budowlane bezpłatnie udostępnia posiadane zbiory na miejscu w Muzeum lub archiwum, oraz pobiera opłaty za:

1. udostępnienie w formie elektronicznej na nośniku informacji,
2. udostępnienie w formie papierowej kserokopia,
3. udzielenie licencji i praw autorskich na wykorzystywanie zbiorów będących w posiadaniu Muzeum.

Z pisma z dnia 3 czerwca 2011 r., stanowiącego uzupełnienie do wniosku wynika, iż:

1. Przedmiotowe czynności wyżej wymienione wykonywane przez Muzeum są usługami kulturalnymi.
2. Muzeum osiąga w sposób systematyczny zyski z tytułu tej działalności, które w całości przeznaczone są na działalność kulturalną prowadzoną przez instytucję.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, Zainteresowanemu przysługuje prawo do stosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.)...

Zdaniem Wnioskodawcy, w tym stanie faktycznym Muzeum przysługuje prawo do stosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ww. ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Udostępnianie zbiorów Muzeum polegające m. in. na: wykonywaniu odpłatnych odbitek kserograficznych ze zbiorów archiwum, odpłatnej dygitalizacji posiadanych zbiorów i przekazywaniu ich na nośniku informacji CD, udzielaniu praw autorskich do wykorzystywania materiałów będących własnością Muzeum, mieści się na podstawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu PKWiU 92.52.11-00.00 usługi świadczone przez muzea, co zostało potwierdzone przez Urząd Statystyczny pismem z dnia 19 marca 2009 r. na wniosek Muzeum.

Udostępnianie w przedstawiony powyżej sposób zbiorów Muzeum niewątpliwie jest jednym z elementów działalności statutowej Wnioskodawcy, a co za tym idzie jest świadczeniem usługi kulturalnej w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 33 cyt. wyżej ustawy i podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• prawidłowe w części dotyczącej usług udostępniania posiadanych zbiorów w formie papierowej kserokopia oraz udzielania licencji i praw autorskich na wykorzystywanie zbiorów będących w posiadaniu Muzeum,
• nieprawidłowe w części dotyczącej usług udostępniania posiadanych zbiorów w formie elektronicznej na nośniku informacji.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Natomiast przez świadczenie usług w świetle art. 8 ust. 1 ustawy rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Na podstawie obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie natomiast do treści obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, wprowadzonego art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578) i zmienionego art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 11 wymieniał jako zwolnione od podatku m. in. usługi związane z kulturą (ex 92) i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ust. 1 ustawy punktu 33, regulującego zwolnienia od podatku usług kulturalnych.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów. Powyższe jest konsekwencją wprowadzenia do ustawy cyt. wyżej art. 5a, zgodnie z którym od dnia 1 stycznia 2011 r., jeżeli przepisy ustawy nie powołują symbolu statystycznego dla danego towaru bądź usługi, nie identyfikuje się ich za pomocą klasyfikacji statystycznych.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.).

Dyrektywa w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, z brzmieniem której zgodne muszą być przepisy polskiej ustawy o VAT, przewiduje zwolnienia dla usług kulturalnych, stwierdzając w art. 132 ust. 1 lit. n), że zwolnieniu od podatku podlega świadczenie niektórych usług kulturalnych, a także dostawa towarów ściśle z nimi związanych, przez podmioty prawa publicznego lub inne instytucje kulturalne uznane przez dane państwo członkowskie.

Wynika zatem z tego, że ustawodawca europejski dał państwom członkowskim możliwość określenia, które podmioty niebędące podmiotami prawa publicznego, świadczące usługi kulturalne, będą mogły korzystać ze zwolnienia od podatku VAT.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy, zwolnieniu od podatku podlegają usługi kulturalne świadczone przez: podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną.

Stosownie do treści art. 43 ust. 18 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Analizując powołane wyżej regulacje należy zauważyć, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku jest nie tylko spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, który musi być podmiotem prawa publicznego lub innym podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym lub wpisanym do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Ponadto, podmioty te nie powinny osiągać w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia powinny je przeznaczać w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług. Nie spełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania.

Ustawa nie definiuje pojęcia usług kulturalnych. Jego znaczenie należy zatem ustalić w oparciu o dostępne metody wykładni. W prawie podatkowym pierwszorzędne znaczenie ma wykładnia językowa. Zatem zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu usługi kulturalne w języku potocznym, możemy stwierdzić, iż pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury itp. Natomiast kultura to całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości, zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową - ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp. (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtműller Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999). Encyklopedia Popularna w haśle kultura podaje, że jest to całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982). Zgodnie z internetowym Słownikiem języka polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN (http://sjp.pwn.pl/), kultura oznacza materialną i umysłową działalność społeczeństw oraz jej wytwory. Przez potoczne rozumienie pojęcia kultura możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności. Takie rozumienie pojęcia kultura, ma jednak niewielkie znaczenie praktyczne, a już w szczególności nie spełni swojej funkcji w procesie interpretacji prawa podatkowego.

W związku z powyższym, zgodnie z regułami wykładni prawa, w sytuacji gdy wykładnia językowa nie przynosi oczekiwanych rezultatów, wskazanym jest sięgniecie do wykładni systemowej oraz funkcjonalnej. Wykładnia systemowa pozwala nam na ustalenie zakresu rozumienia pojęcia w znaczeniu w jakim posługują się nim inne akty prawne należące do systemu prawa (wykładnia systemowa zewnętrzna). W tym celu należy sięgnąć do ustaw wprost lub pośrednio odnoszących się do działalności prowadzonej w sferze kulturalnej, tj. ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 13, poz. 123 ze zm.) oraz ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach (Dz. U. z 1997 r. Nr 5, poz. 24 ze zm.). Co prawda definicja działalności kulturalnej w języku prawnym, skonstruowana w oparciu o powyższe akty prawne nie będzie pełna, jednak pozwoli na sprecyzowanie terminów kultura oraz usługi kulturalne na potrzeby niniejszej interpretacji.

W świetle art. 1 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

W myśl art. 3 ust. 2 ww. ustawy, działalność kulturalna określona w art. 1 ust. 1 nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu odrębnych przepisów.

Z kolei w oparciu o art. 1 ustawy o muzeach, muzeum jest jednostką organizacyjną nienastawioną na osiąganie zysku, której celem jest gromadzenie i trwała ochrona dóbr naturalnego i kulturalnego dziedzictwa ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, informowanie o wartościach i treściach gromadzonych zbiorów, upowszechnianie podstawowych wartości historii, nauki i kultury polskiej oraz światowej, kształtowanie wrażliwości poznawczej i estetycznej oraz umożliwianie korzystania ze zgromadzonych zbiorów.

Według art. 2 ustawy o muzeach, muzeum realizuje cele określone w art. 1, w szczególności przez:

1. gromadzenie zabytków w statutowo określonym zakresie,
2. katalogowanie i naukowe opracowywanie zgromadzonych zbiorów,
3. przechowywanie gromadzonych zabytków, w warunkach zapewniających im właściwy stan zachowania i bezpieczeństwo, oraz magazynowanie ich w sposób dostępny do celów naukowych,
4. zabezpieczanie i konserwację zbiorów oraz, w miarę możliwości, zabezpieczanie zabytków archeologicznych nieruchomych oraz innych nieruchomych obiektów kultury materialnej i przyrody,
5. urządzanie wystaw stałych i czasowych,
6. organizowanie badań i ekspedycji naukowych, w tym archeologicznych,
7. prowadzenie działalności edukacyjnej,

   7a)popieranie i prowadzenie działalności artystycznej i upowszechniającej kulturę,

2. udostępnianie zbiorów do celów edukacyjnych i naukowych,
3. zapewnianie właściwych warunków zwiedzania oraz korzystania ze zbiorów i zgromadzonych informacji,
4. prowadzenie działalności wydawniczej.

Zatem, za usługi kulturalne świadczone przez muzeum można uznać usługi nie wchodzące w zakres działalności gospodarczej w rozumieniu innych przepisów, polegające na upowszechnianiu i ochronie kultury, przez którą należy rozumieć naturalne i kulturalne dziedzictwo ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, w szczególności w zakresie historii, nauki i sztuki.

Dodatkowo, jak wynika z art. 25 ust. 1 ustawy o muzeach, muzeum pobiera opłaty za przygotowanie i udostępnianie zbiorów do celów innych niż zwiedzanie, w szczególności za kopiowanie, sporządzanie reprodukcji lub fotografii, przygotowywanie zbiorów do wypożyczenia oraz ich wypożyczenie.

Wysokość opłat, o których mowa w ust. 1, ustala dyrektor muzeum. W uzasadnionych przypadkach dyrektor muzeum może ustalić opłatę ulgową lub zwolnić z opłaty, o czym stanowi ust. 2 ww. przepisu.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca, będący instytucją kultury, prowadzi działalność statutową zgodnie z art. 1 ustawy z 21 listopada 1996 r. o muzeach. W skład struktury organizacyjnej Muzeum wchodzi oddział muzeum pod nazwą archiwum budowlane. W archiwum budowlanym zgromadzone są bezcenne plany, mapy, fotografie. Jednym z elementów działalności statutowej jest udostępnianie zbiorów dla celów naukowych i edukacyjnych. W ramach tego działania archiwum budowlane bezpłatnie udostępnia posiadane zbiory na miejscu w Muzeum lub archiwum, oraz pobiera opłaty za:

1. udostępnienie w formie elektronicznej na nośniku informacji,
2. udostępnienie w formie papierowej kserokopia,
3. udzielenie licencji i praw autorskich na wykorzystywanie zbiorów będących w posiadaniu Muzeum.

Ponadto, Zainteresowany wskazał, iż przedmiotowe czynności wykonywane przez Muzeum są usługami kulturalnymi. Muzeum osiąga w sposób systematyczny zyski z tytułu tej działalności, które w całości przeznaczone są na działalność kulturalną prowadzoną przez instytucję.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest instytucją kultury, zatem spełniona zostaje podmiotowa przesłanka umożliwiająca skorzystanie ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy.

Ponadto, opierając się na ustawie o muzeach, która wymienia podstawowe ich zadania oraz przedmiot i formy działalności kulturalnej oraz na ustawie o organizowaniu działalności kulturalnej stwierdzić należy, że świadczone przez Zainteresowanego usługi można zaliczyć do usług kulturalnych.

Powyższe usługi są związane z udostępnianiem zbiorów do celów edukacyjnych i naukowych, co mieści się w pojęciu działalności kulturalnej, polegającej na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury. Jednakże nie wszystkie usługi kulturalne wykonywane przez podmioty określone w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy korzystają ze zwolnienia od podatku. Ze zwolnienia na podstawie ww. przepisu jako usługi kulturalne będą korzystać usługi:

• udostępniania posiadanych zbiorów w formie papierowej kserokopia,
• udzielania licencji i praw autorskich na wykorzystywanie zbiorów będących w posiadaniu Muzeum.

Jak wynika z opisu sprawy, Muzeum osiąga w sposób systematyczny zyski z tytułu tej działalności, które jednak w całości przeznaczone są na działalność kulturalną prowadzoną przez instytucję, tym samym służą wyłącznie finansowaniu działalności podstawowej (statutowej) określonej w art. 2 ustawy o muzeach. Są tym samym w całości przeznaczane na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług. Potwierdza to fakt, iż działalność statutowa Muzeum pokrywa się przedmiotowo z działalnością, o której jest mowa w cyt. art. 2 ustawy o muzeach. Zatem, w przedmiotowej sprawie nie występuje wyłączenie, o którym mowa w art. 43 ust. 18 ustawy.

Zwolnieniu nie będą podlegały natomiast usługi odpłatnego udostępniania posiadanych zbiorów w formie elektronicznej na nośniku informacji, w związku z przepisem art. 43 ust. 19 ustawy.

Zgodnie bowiem z art. 43 ust. 19 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:

1. usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach;
2. wstępu:
1. na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego,
2. do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych,
3. do parków rekreacyjnych, na plaże i do innych miejsc o charakterze kulturalnym;
3. wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą;
4. usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach;
5. działalności agencji informacyjnych;
6. usług wydawniczych;
7. usług radia i telewizji, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 34;
8. usług ochrony praw.

Za usługę związaną z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach, o której mowa w pkt 1 cyt. przepisu uznać należy usługi odpłatnego udostępniania posiadanych zbiorów w formie elektronicznej na nośniku informacji. Zatem, świadczenie tych usług kulturalnych odpłatnie podlega opodatkowaniu stawką podstawową 23%.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa oraz stan faktyczny przedstawiony we wniosku należy stwierdzić, iż świadczone przez Muzeum usługi udostępniania posiadanych zbiorów w formie papierowej kserokopia oraz udzielania licencji i praw autorskich na wykorzystywanie zbiorów będących w posiadaniu Muzeum, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy, jako usługi kulturalne świadczone przez instytucję kultury w ramach jej działalności statutowej. Natomiast ww. zwolnieniu nie podlegają usługi odpłatnego udostępniania posiadanych zbiorów w formie elektronicznej na nośniku informacji, zatem usługi te są opodatkowane według obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011 r. stawki w wysokości 23%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu