Interpretacja indywidualna z dnia 13.08.2008, sygn. ILPP1/443-495/08-2/MK, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2008 r. (data wpływu 15 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy prawa użytkowania wieczystego nieruchomości niezabudowanej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy prawa użytkowania wieczystego nieruchomości niezabudowanej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca sprzedał aktem notarialnym (...) z dnia 30 kwietnia 2008 r. prawo wieczystego użytkowania gruntu niezabudowanego (dostawa towaru), tj. dokonał przeniesienia władztwa nad gruntem.

Urząd Miasta na prośbę Spółki wydał zaświadczenie, że działka znajduje się w strefie gospodarczej G II o przeznaczeniu nieuciążliwa produkcja, handel hurtowy, giełdowy i transportowy oraz G IV tereny o różnej działalności gospodarczej oraz biura, handel detaliczny.

Jednocześnie ww. Urząd zawarł informację, w myśl której dla przedmiotowej działki brak jest ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Wnioskodawca kierując się postanowieniami aktu notarialnego, wystawił fakturę VAT sprzedaży dla podmiotu nabywającego naliczając 22% podatku VAT. Należność podatkową następnie rozliczył z właściwym Urzędem Skarbowym, w deklaracji podatkowej za kwiecień 2008 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym wyżej stanie faktycznym sprzedaż prawa wieczystego użytkowania działki (przeniesienie prawa na kupującego) należy opodatkować podatkiem VAT 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Prawo użytkowania wieczystego uznaje się za prawo rzeczowe o charakterze zbliżonym do prawa własności. Mimo, iż nie zostało ono wymienione odrębnie w art. 7 ust. 1 ustawy, jego zbycie należy traktować jako dostawę towarów.

Z treści powyższych przepisów wynika, iż grunty traktowane są jak towar, a ich sprzedaż jak dostawa towarów (a więc czynność podlegająca opodatkowaniu).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku wynosi 22%. Jednakże zarówno w treści ustawy o VAT jak i w przepisach wykonawczych do ustawy przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi. I tak art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, stanowi, iż zwalnia się od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Wolą ustawodawcy dostawa gruntów o charakterze budowlanym bądź przeznaczonych pod zabudowę wiąże się z obowiązkiem opodatkowania podatkiem VAT.

Z zawartego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca sprzedał prawo wieczystego użytkowania gruntu niezabudowanego. Grunt ten przeznaczony jest pod nieuciążliwą produkcję, handel hurtowy, giełdowy i transportowy oraz tereny o różnej działalności gospodarczej, a także biura i handel detaliczny. Przedmiotowa działka nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Zainteresowany wystawił fakturę VAT sprzedaży dla podmiotu nabywającego naliczając 22% podatku VAT. Należność podatkową następnie rozliczył z właściwym Urzędem Skarbowym, w deklaracji podatkowej za kwiecień 2008 r.

By dokonać kompleksowej oceny przedmiotowej sprawy wskazać należy, iż charakter gruntu nie definiuje jedynie przeznaczenie określone w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W myśl bowiem art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.) w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

Jednakże zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy w celu określenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego, rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzania studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Studium sporządza się dla obszaru w granicach administracyjnych gminy, a ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych (art. 9 ust. 3 i 4).

Mając na względzie treść przepisów powołanych w sprawie oraz przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, iż zbycie prawa użytkowania wieczystego działki przeznaczonej pod różne formy działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Sprzedaż prawa użytkowania wieczystego jest na gruncie ustawy o VAT dostawą towarów i podlega opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Ponadto jeżeli z decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu albo studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego lub - w przypadku braku takich aktów - z innej istniejącej dokumentacji wynika, iż grunt może być wykorzystany jako budowlany lub przeznaczony pod zabudowę, Wnioskodawca dokonując dostawy prawa wieczystego użytkowania przedmiotowego gruntu nie może skorzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 9 cyt. ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Dodać również należy, iż w takim przypadku zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu opodatkowane jest 22% stawką podatku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.