Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 27.11.2007 r. (data wpływu 29.11.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie przepisu art. 127 ust. 4 pkt 4 ustawy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27.11.2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie przepisu art. 127 ust. 4 pkt 4 ustawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Podmiot gospodarczy jest uprawniony od 2005 roku do samodzielnego zwrotu VAT na podstawie dokumentów TAX FREE. W kwietniu 2007 roku podmiot zmienił siedzibę, o czym Urząd Skarbowy w ... został poinformowany zgłoszeniem aktualizacyjnym NIP-2 z dnia 14 kwietnia 2007 roku. W dniu 24 kwietnia 2007 r. w nowej siedzibie rozpoczęto sprzedaż podróżnym na podstawie dokumentów TAX FREE, dokonując pierwszego zwrotu podatku w dniu 27 kwietnia 2007 roku. Urząd Skarbowy w ......, dokonując kontroli zasadności zwrotu VAT, na podstawie dokumentów TAX FREE, za miesiąc sierpień 2007 roku, podważa zastosowanie stawki 0 w wyniku naruszenia przepisów art. 127 ust. 4 pkt 4 ustawy o VAT, w powiązaniu z art. 129 ust. 1 pkt 1. Urząd Skarbowy stoi na stanowisku, że art. 127 ust. 4 pkt 4 dotyczy wszystkich podmiotów gospodarczych, zarówno uprawnionych do samodzielnego zwrotu, jak i nie uprawnionych do samodzielnego zwrotu VAT na podstawie dokumentów TAX FREE, a dokonujących zwrotu przy udziale wyspecjalizowanych podmiotów gospodarczych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy, omawiany przepis prawa (art. 127 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług), dotyczy podmiotów nie uprawnionych do samodzielnego zwrotu podatku. W tym przepisie chodzi o podanie Urzędowi Skarbowemu adresów, gdzie zlokalizowane są punkty zwrotu podatku VAT prowadzone przez wyspecjalizowane firmy. Wnioskodawca uważa, że podmiot gospodarczy samodzielnie dokonujący zwrotu podatku, przy zmianie siedziby, nie musi informować Urzędu Skarbowego o dokonanej zmianie adresu w związku z tym przepisem prawa. Wystarczy, że dokonał tego w wyniku złożenia zgłoszenia aktualizacyjnego - w konkretnym przypadku NIP-2.

Potwierdzeniem zaprezentowanego stanowiska jest komentarz do powyższego przepisu prawa zawarty w Komentarz VAT autorzy Adam Bartosiewicz, Ryszard Kubacki Wydawnictwo Wolters Kluwer Polska Sp. z o.o. str. 138, oraz w VAT Komentarz autor Tomasz Michalik Wydawnictwo Podatkowe Komentarze Backa rok 2006 str. 850.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 127 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą, zwrot podatku, o którym mowa w art. 126 ust. 1, przysługuje w przypadku zakupu towarów u podatników, zwanych dalej "sprzedawcami", którzy:

1. są zarejestrowani jako podatnicy podatku oraz
2. prowadzą ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, oraz
3. zawarli umowy w sprawie zwrotu podatku przynajmniej z jednym z podmiotów, o których mowa w ust. 8.

Przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się w przypadku, gdy sprzedawca dokonuje zwrotu podatku podróżnemu.

Zgodnie z art. 127 ust. 4 pkt 1 do pkt 4 ustawy, sprzedawcy są obowiązani:

1. poinformować naczelnika urzędu skarbowego na piśmie, że są sprzedawcami;
2. zapewnić podróżnym pisemną informację o zasadach zwrotu podatku w czterech językach: polskim, angielskim, niemieckim i rosyjskim;
3. oznaczyć punkty sprzedaży znakiem informującym podróżnych o możliwości zakupu w tych punktach towarów, od których przysługuje zwrot podatku;
4. poinformować naczelnika urzędu skarbowego o miejscu, gdzie podróżny dokonujący u nich zakupu towarów może odebrać podatek, oraz z kim mają zawarte umowy o zwrot podatku, i przedłożyć kopie tych umów.

Z treści ww. przepisu art. 127 wynika, iż ustawodawca przez sprzedawców rozumie zarówno podmioty, które dokonują sprzedaży podróżnym i jednocześnie uprawnione są do dokonywania zwrotu podatku oraz podmioty gospodarcze, które same nie zajmują się dokonywaniem zwrotu podatku podróżnym.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest podmiotem gospodarczym dokonującym sprzedaży podróżnym i jednocześnie uprawniony jest do dokonywania zwrotu podatku, czyli jest sprzedawcą, o którym mowa w art. 127.

Zgodnie z art. 129 ust. 1 pkt 1 ustawy, do dostawy towarów, od których dokonano zwrotu podatku podróżnemu, sprzedawca stosuje stawkę podatku 0 %, pod warunkiem że: spełnił warunki, o których mowa w art. 127 ust. 4 pkt 1 i 4. W przepisie tym, ustawodawca nie dokonał rozróżnienia sprzedawców tj. podmiotów dokonujących sprzedaży i zajmujących się zwrotem podatku podróżnym od podmiotów, które same nie zajmują się dokonywaniem zwrotu podatku podróżnym. Zatem, przepis art. 127 ust. 4 pkt 4 ustawy, ma zastosowanie do podmiotów gospodarczych uprawnionych do samodzielnego zwrotu jak i nie uprawnionych do samodzielnego zwrotu podatku, w związku z czym Wnioskodawca musi spełnić przesłanki wynikające z art. 129 ust. 1 pkt 1 ustawy, by mógł zastosować stawkę 0%.

W stanie faktycznym, Wnioskodawca wskazał, iż zmienił siedzibę prowadzonej działalności, o czym poinformował właściwy urząd zgłoszeniem NIP-2 i w nowej siedzibie rozpoczął sprzedaż podróżnym oraz dokonał pierwszego zwrotu podatku. Zatem, zdaniem Wnioskodawcy wystarczające jest, że dokonał on zmiany adresu w wyniku zgłoszenia NIP-2, by zostały spełnione przesłanki wynikające z art. 127 ust. 4 pkt 4 ustawy.

Zgłoszenie identyfikacyjne (zgłoszenie aktualizacyjne) NIP-2,reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 14 listopada 2003 r. w sprawie wzorów formularzy zgłoszeń identyfikacyjnych (Dz.U. nr 202, poz. 1959 ze zm.), które zostało wydane w oparciu o art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz.U. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681 ze zm.). Druk ten, nie przewiduje miejsca na poinformowanie naczelnika urzędu skarbowego o miejscu, gdzie podróżny dokonujący u sprzedawcy zakupu towarów, może odebrać podatek.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca powinien poinformować naczelnika urzędu skarbowego stosownym pismem o miejscu, gdzie podróżny dokonujący u niego zakupu towarów, może odebrać podatek.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.