Temat interpretacji

Przekazanie Zorganizowanej Części Przedsiębiorstwa.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana reprezentowanego przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2010 r. (data wpływu 18 października 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 grudnia 2010 r. (data wpływu 17 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• uznania przekazywanego majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest nieprawidłowe,
• opodatkowania podatkiem VAT tego przekazania jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania przekazywanego majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa i opodatkowania tego przekazania. Dnia 17 grudnia 2010 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Małżonkowie Pan (dalej: Wnioskodawca) i Pani (dalej: małżonka), dalej zwani również łącznie Małżonkami, zamieszkali w W., pozostają w małżeńskiej majątkowej wspólności ustawowej. Każde z małżonków prowadzi działalność gospodarczą na własne imię. Przeważający rodzaj działalności Wnioskodawcy to Obiekty noclegowe i turystyczne i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania, oznaczona symbolem 5520Z w klasyfikacji PKD 2007.

Zainteresowany prowadzi swoją działalność w budynku mieszkalnym jednorodzinnym, zwanym Y,. Wnioskodawca rozlicza podatek dochodowy na zasadach ogólnych i jest czynnym podatnikiem VAT, w związku z czym prowadzi stosowne księgi podatkowe, a w szczególności: Podatkową Księgę Przychodów i Rozchodów, ewidencję środków trwałych oraz ewidencje sprzedaży i zakupów dla potrzeb VAT.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest wynajem pokoi (usługi krótkotrwałego zakwaterowania) znajdujących się w ww. budynku turystom i kuracjuszom. Przedmiotowy budynek w całości jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej Wnioskodawcy, i jako taki, dnia 31 grudnia 2009 r. został wraz z całym wyposażeniem wprowadzony do ewidencji środków trwałych. w celu zapewnienia właściwego funkcjonowania budynku, Wnioskodawca zawarł stosowne umowy na dostawę następujących mediów: woda i ścieki z Gminą Miejską Ś., energia elektryczna z Sp. z o. o., gaz z S.A, radio i telewizja z Sp. z o.o., Internet z S.A., wywóz śmieci z Przedsiębiorstwem (...).

Od roku 2008 Wnioskodawca ponosił nakłady na remont i wyposażenie budynku i jako czynny podatnik VAT, korzystał z prawa do odliczenia podatku zawartego w fakturach dokumentujących te nakłady, w szczególności uzyskał zwrot bezpośredni podatku na rachunek bankowy w kwocie ok. 136.000,00 zł.

Przeważający rodzaj działalności małżonki to Sprzedaż detaliczna mięsa i wyrobów z mięsa prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach, oznaczona symbolem 4722Z w klasyfikacji PKD 2007. Działalność tę małżonka prowadzi w W., i jest czynnym podatnikiem VAT. Relacje osobiste między małżonkami powodują, iż zamierzają oni znieść wspólność majątkową i dokonać podziału majątku, co zostanie potwierdzone aktem notarialnym. w wyniku podziału majątku małżonka otrzyma budynek mieszkalny (Y) wraz z wyposażeniem, w którym dotychczas Wnioskodawca prowadził działalność wynajmu pokoi. Małżonka będzie tę działalność kontynuować, a przejęty budynek zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych, związanych z działalnością gospodarczą małżonki. Wnioskodawca będzie nadal prowadził działalność gospodarczą na swoje imię, której przedmiot nie będzie związany z budynkiem Y.

Dnia 17 grudnia 2010 r. Zainteresowany uzupełnił wniosek o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego wskazując, iż przekazanie działalności nastąpi na podstawie małżeńskiej umowy majątkowej, o której mowa w art. 47 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. u. Nr 9, poz. 59 ze zm.). Umowa ta będzie miała formę aktu notarialnego, a na jej podstawie cały majątek wspólny małżonków zostanie przeniesiony na małżonkę.

Ponadto, jak wyjaśnił Zainteresowany przedmiotowa działalność to cały zakres działalności gospodarczej jaką prowadzi Wnioskodawca. Ponieważ wszystkie materialne i niematerialne składniki związane z działalnością gospodarczą Zainteresowanego związane są z Y, stanowi ona przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. u. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Wnioskodawca wskazał jednocześnie, iż nie zatrudnia pracowników.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie

Czy opisany budynek wraz z wyposażeniem oraz ze związanymi z nim prawami i obowiązkami stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa i w związku z tym do czynności wydania tego budynku (wraz z przeniesieniem odpowiednich praw i obowiązków) jednemu ze współmałżonków w wyniku zniesienia wspólności majątkowej nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, opisany budynek wraz z wyposażeniem oraz związanymi z nim prawami i obowiązkami stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.) i w związku z tym, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, do czynności wydania tego budynku w opisanym przyszłym stanie sprawy nie stosuje się przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zorganizowana część przedsiębiorstwa to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Opisany wcześniej budynek położony w miejscowości uzdrowiskowej, stanowiący wraz z wyposażeniem środek trwały przedsiębiorcy, jest używany w całości i wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, polegającej na wynajmie pokoi turystom i kuracjuszom. z budynkiem związane są umowy zawarte przez przedsiębiorcę z dostawcami mediów, zapewniające wypełnianie funkcji, dla jakich budynek jest przeznaczony w prowadzonej działalności gospodarczej, co dowodzi, że mamy do czynienia ze zintegrowanym zespołem składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań przeznaczonych do realizacji określonych jednorodnych celów gospodarczych. Zespół ten jest wyodrębniony organizacyjnie i finansowo w przedsiębiorstwie osoby fizycznej, prowadzącej działalność gospodarczą, z uwagi na to, iż stanowi całość funkcjonalną, z którą związane są koszty i przychody, wykazywane w księgach podatkowych przedsiębiorcy oraz zobowiązania, wynikające z zawieranych umów. Jednocześnie nie ulega wątpliwości, że opisywany obiekt może stanowić samodzielne przedsiębiorstwo, realizujące dotychczasowe działania niezależnie od obecnego przedsiębiorcy. Przepis art. 6 pkt 1 ustawy wyłącza spod zakresu ustawy transakcje zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, jednakże w ustawie nie zdefiniowano terminu transakcja zbycia. Zdaniem Wnioskodawcy termin ten obejmuje wszelkie formy przekazania zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania nimi jak właściciel, w tym również wydanie zorganizowanej części przedsiębiorstwa współmałżonkowi w wyniku zniesienia wspólności majątkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• nieprawidłowe w zakresie uznania przekazywanego majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa,
• prawidłowe w zakresie opodatkowania podatkiem VAT tego przekazania.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Jak stanowi ust. 2 powołanego przepisu, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

   - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Przez towary w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, obowiązującego w powołanej treści od dnia 1 stycznia 2011 r. rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy bowiem art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie transakcji zbycia należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu dostawy towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy tzn. zbycie obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że nie podlegają opodatkowaniu transakcje zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa w tym np. sprzedaż, darowizna czy wniesienie aportem.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia przedsiębiorstwa. Przedmiotową definicję zawiera art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. u. Nr 16, poz. 93 ze zm.), który stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zatem składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 55² k.c., czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. w praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Wyłączenie więc ze zbycia istotnych elementów przedsiębiorstwa, powoduje, że mamy do czynienia ze sprzedażą sumy składników majątkowych, a nie ze sprzedażą przedsiębiorstwa.

Jeśli natomiast wyłączone ze zbycia składniki przedsiębiorstwa nie mają istotnego znaczenia dla funkcjonowania przedsiębiorstwa jako takiego, wówczas czynność taka na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług uznana będzie za sprzedaż przedsiębiorstwa, chociaż nie obejmuje ona wszystkich jego składników.

Ponadto zbycie tak rozumianego przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów. Jednakże swoboda, jaką ustawodawca dał stronom w zakresie kształtowania treści umowy zbycia nie jest nieograniczona.

Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Natomiast, według art. 2 pkt 27e ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, iż najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, iż zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona obiektywnie oceniając posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Podsumowując, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. u. Nr 9, poz. 59 ze zm.), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Stosownie do treści § 2 cyt. przepisu, do majątku wspólnego należą w szczególności:

1. pobrane wynagrodzenie za pracę i dochody z innej działalności zarobkowej każdego z małżonków,
2. dochody z majątku wspólnego, jak również z majątku osobistego każdego z małżonków,
3. środki zgromadzone na rachunku otwartego lub pracowniczego funduszu emerytalnego każdego z małżonków.

W myśl natomiast art. 47 § 1 cyt. Kodeksu, małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa. Umowa majątkowa małżeńska jak stanowi § 2 powołanego przepisu może być zmieniona albo rozwiązana. w razie jej rozwiązania w czasie trwania małżeństwa, powstaje między małżonkami wspólność ustawowa, chyba że strony postanowiły inaczej.

Jak wynika z powyższych przepisów małżonkowie mogą wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków. Każda z tych czynności nastąpić jednak może na podstawie zawartej przez małżonków umowy cywilnoprawnej mającej formę aktu notarialnego.

Zatem przekazanie posiadanego przedsiębiorstwa, dokonane na podstawie umowy o ustanowieniu rozdzielności majątkowej pomiędzy małżonkami będącymi dwoma odrębnymi podmiotami na gruncie podatku od towarów i usług, które to podmioty łączyła wspólność majątkowa wyłącznie na gruncie prawa rodzinnego, winno być traktowane na równi z innymi umowami dokonującymi zbycia określonych składników majątkowych.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług noclegowych, turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania, z tytułu których jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Usługi wykonywane są w działalności Y w budynku mieszkalnym jednorodzinnym. Przedmiotowy budynek w całości wykorzystywany jest wyłącznie do działalności gospodarczej Wnioskodawcy i wraz z wyposażeniem jest ujęty w ewidencji środków trwałych. Małżonka Wnioskodawcy także prowadzi działalność gospodarczą w innym niż opisany zakresie i także jest podatnikiem podatku VAT. Przekazanie działalności nastąpi na podstawie małżeńskiej umowy majątkowej, o której mowa w art. 47 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Umowa ta będzie miała formę aktu notarialnego, a na jej podstawie cały majątek wspólny małżonków zostanie przeniesiony na małżonkę. Ponadto, jak wyjaśnił Zainteresowany przedmiotowa działalność to cały zakres działalności gospodarczej jaką prowadzi Wnioskodawca. Ponieważ wszystkie materialne i niematerialne składniki związane z działalnością gospodarczą Zainteresowanego związane są z Y stanowi ona przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy Kodeks cywilny. Wnioskodawca nie zatrudnia pracowników.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż majątek przekazywany małżonce, na podstawie umowy o ustanowieniu rozdzielności majątkowej obejmujący wszystkie składniki materialne i niematerialne związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Zainteresowanego (wszystkie te składniki związane są bowiem z Y.) stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ k.c. w konsekwencji czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, iż przekazanie ww. działalności nastąpi na podstawie umowy cywilnoprawnej zawartej w formie aktu notarialnego, przenoszącej prawo własności składników stanowiących przedsiębiorstwo, co wypełnia zastosowanie art. 6 pkt 1 ustawy.

Należy zauważyć, iż w przedmiotowej sprawie stanowisko Wnioskodawcy uznano częściowo za nieprawidłowe, ze względu na fakt, iż będący przedmiotem niniejszej interpretacji majątek nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy, lecz przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Podkreślić jednak należy, że analiza przedmiotu umów cywilnoprawnych nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego.

Zatem, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny zapisów małżeńskiej umowy majątkowej, którą Wnioskodawca wraz z małżonką planują zawrzeć.

Ponadto wskazać należy, iż zgodnie z ww. art. 14b § 1 cyt. ustawy, udzielona interpretacja indywidualna jest wiążąca tylko dla Wnioskodawcy, a nie dla małżonki.

Niniejszą interpretacją został załatwiony wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania przekazywanego majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa i opodatkowana tego przekazania. Rozstrzygnięcie w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku VAT, zostało zawarte w interpretacji nr ILPP1/443-1131/10-5/MK z dnia 14 stycznia 2011 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Referencje

ILPP1/443-1131/10-5/MK, interpretacja indywidualna

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu