Interpretacja indywidualna z dnia 19.01.2011, sygn. ILPP1/443-1137/10-7/NS, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
Temat interpretacji
Prawo do zastosowania zwolnienia od podatku dla dostawy ruchomości.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2010 r. (data wpływu 19 października 2010 r.), uzupełnionym pismami z dnia: 9 grudnia 2010 r. (data wpływu 13 grudnia 2010 r.), 22 grudnia 2010 r. (data wpływu 23 grudnia 2010 r.) oraz 12 stycznia 2011 r. (data wpływu 17 stycznia 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania zwolnienia od podatku dla dostawy ruchomości jest:
- prawidłowe w części dotyczącej uzbrojenia, które było używane przez dostawcę powyżej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania nim jak właściciel,
- nieprawidłowe w części dotyczącej uzbrojenia, które było używane przez dostawcę krócej niż pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania nim jak właściciel.
UZASADNIENIE
W dniu 19 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania zwolnienia od podatku dla dostawy ruchomości. Wniosek uzupełniono pismami z dnia: 9 grudnia 2010 r. (data wpływu 13 grudnia 2010 r.), 22 grudnia 2010 r. (data wpływu 23 grudnia 2010 r.) oraz 12 stycznia 2011 r. (data wpływu 17 stycznia 2011r.) o informacje doprecyzowujące opisane zdarzenie przyszłe oraz określające je jako stan faktyczny.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (jak określił Wnioskodawca w piśmie z dnia 12 stycznia 2011 r.).
Wnioskodawca jest jednostką budżetową określoną w art. 11 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.) i jednocześnie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
W miesiącu listopadzie 2010 r., opierając się na rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 21 maja 2010 r. w sprawie sposobu i trybu gospodarowania składnikami rzeczowymi majątku ruchomego, w który wyposażone są jednostki budżetowe (Dz. U. Nr 114, poz. 761), Zainteresowany planuje dokonać sprzedaży zbędnych składników tegoż majątku uzbrojenia. Uzbrojenie to zostało zakupione przed rokiem 1999 przez X i na podstawie protokołów przekazania dostarczone zostało do jednostek organizacyjnych więziennictwa.
W okresie od września do listopada 2010 r. jednostki te (zakłady karne i areszty śledcze) przekazały na podstawie protokołów zbędne uzbrojenie na stan jednostki Wnioskodawcy, po czym Zainteresowany uruchomi procedury związane z jego sprzedażą.
Ze złożonego w dniu 13 grudnia 2010 r. uzupełnienia do wniosku wynika, iż:
- W momencie nabycia przedmiotowego uzbrojenia Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Uzbrojenie to, jako zbędne, było przekazywane przez inne jednostki budżetowe (zakłady karne i areszty śledcze) Zainteresowanemu na podstawie protokołów zdawczo-odbiorczych, zgodnie z § 38 ust. 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 maja 2010 r. w sprawie sposobu i trybu gospodarowania składnikami rzeczowymi majątku ruchomego, w który wyposażone są jednostki budżetowe (Dz. U. Nr 114, poz. 761).
- Część sprzedawanego uzbrojenia znajdowało się na stanie Wnioskodawcy przez
okres od kilku do kilkunastu lat, pozostała część została przekazana Zainteresowanemu w okresie od września do listopada 2010 r. Sprzedaż całości nastąpiła w miesiącu listopadzie 2010 r.
Jak wskazał Wnioskodawca, uzbrojenie zarówno przed przekazaniem do jego jednostki, jak i w chwili jego sprzedaży pozostawało własnością Skarbu Państwa. Zakłady karne, areszty śledcze i Wnioskodawca są jedynie dysponentami majątku Skarbu Państwa. Powyższa okoliczność stanowi przeszkodę w zawieraniu prawnie skutecznych umów pomiędzy tymi jednostkami.
Ponadto, w złożonym w dniu 23 grudnia 2010 r. uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, iż:
- Sformułowanie znajdowało się na stanie oznacza bycie w ewidencji jednostki. Broń i uzbrojenie znajdujące się przez okres dłuższy niż 6 miesięcy w ewidencji Wnioskodawcy, pozostawało w dyspozycji oraz była możliwość w każdym momencie przydziału tegoż uzbrojenia i broni funkcjonariuszowi lub słuchaczowi. Broń i uzbrojenie w jednostce Zainteresowanego używane jest na co dzień do ochrony obiektu, a także do realizacji zajęć z przedmiotu szkolenie strzeleckie. Służba Więzienna zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 79, poz. 523) jest formacją uzbrojoną.
- Wnioskodawca otrzymał broń i uzbrojenie od innych jednostek na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 maja 2010 r. w sprawie sposobu i trybu gospodarowania składnikami rzeczowymi majątku ruchomego, w który wyposażone są jednostki budżetowe (Dz. U. Nr 114, poz. 761). Kierownicy jednostek stwierdzając o zbędności części przestarzałego uzbrojenia będącego na ich wyposażeniu, przekazali je Zainteresowanemu.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) Wnioskodawca może traktować sprzedaż zbędnego uzbrojenia jako dostawę towarów używanych, a co za tym idzie transakcja taka będzie zwolniona od podatku od towarów i usług...
Zdaniem Wnioskodawcy, planowane do zbycia w miesiącu listopadzie zbędne uzbrojenie spełnia wymogi określone w art. 41 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 cytowanej wyżej ustawy i stanowiąc towar używany sprzedaż jego powinna być zwolniona od podatku.
Uzasadnienie:
- W momencie zakupu uzbrojenia X nie był podatnikiem podatku od towarów i usług (został nim od dnia 19 lipca 1999 r. NIP: Y), a co za tym idzie nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
- Zbędne na dzień dzisiejszy i przeznaczone do sprzedaży uzbrojenie było na wyposażeniu zakładów karnych i aresztów śledczych przez okres dłuższy niż pół roku. Od momentu jego nabycia właścicielem był Skarb Państwa, a nieodpłatne przekazywanie na podstawie protokołów pomiędzy jednostkami organizacyjnymi więziennictwa (jednostkami budżetowymi) odbywało się i odbywa w ramach tego samego podmiotu. Stąd nie powinien mieć znaczenia okres jaki upłynął pomiędzy otrzymaniem zużytego majątku, a jego sprzedażą przez Zainteresowanego.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:
- prawidłowe w części dotyczącej uzbrojenia, które było używane przez dostawcę powyżej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania nim jak właściciel,
- nieprawidłowe w części dotyczącej uzbrojenia, które było używane przez dostawcę krócej niż pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania nim jak właściciel.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przez towary, w myśl. art. 2 pkt 6 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., nadanym ustawą z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().
Natomiast w świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().
Podstawowa stawka podatku do końca 2010 r. w oparciu o art. 41 ust. 1 ustawy wynosiła 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.
Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel (art. 43 ust. 2 ustawy).
Wyrażony w cytowanym wyżej przepisie art. 43 ust. 2 ustawy, wymóg używania ruchomości odnosi się bezpośrednio do zbywcy i dotyczy faktycznego używania towaru. Przez używanie, w myśl Słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN SA, strona internetowa www.sjp.pwn.pl), należy rozumieć posługiwanie się, wykorzystywanie czegoś w charakterze narzędzia. Nie jest zatem wystarczające samo tylko posiadanie danego towaru, czy też prawa własności do towaru, przez wskazany przepisem czas, jeśli posiadaniu nie będzie towarzyszyć faktyczne wykorzystywanie towaru.
Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca w miesiącu listopadzie 2010 r. dokonał sprzedaży zbędnych składników swojego majątku uzbrojenia. Uzbrojenie to zostało zakupione przed rokiem 1999 przez X i na podstawie protokołów przekazania dostarczone zostało do jednostek organizacyjnych więziennictwa. W okresie od września do listopada 2010 r. jednostki te (zakłady karne i areszty śledcze) przekazały na podstawie protokołów zbędne uzbrojenie na stan jednostki Wnioskodawcy, po czym Zainteresowany uruchomi procedury związane z jego sprzedażą. W momencie nabycia przedmiotowego uzbrojenia Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Uzbrojenie to, jako zbędne, było przekazywane przez inne jednostki budżetowe (zakłady karne i areszty śledcze) Zainteresowanemu na podstawie protokołów zdawczo-odbiorczych. Część sprzedawanego uzbrojenia znajdowało się na stanie Wnioskodawcy (było w ewidencji jednostki) przez okres od kilku do kilkunastu lat, pozostała część została przekazana Zainteresowanemu w okresie od września do listopada 2010 r. Broń i uzbrojenie znajdujące się przez okres dłuższy niż 6 miesięcy w ewidencji Wnioskodawcy, pozostawało w dyspozycji oraz była możliwość w każdym momencie przydziału tegoż uzbrojenia i broni funkcjonariuszowi lub słuchaczowi. Broń i uzbrojenie Zainteresowanego używane jest na co dzień do ochrony obiektu, a także do realizacji zajęć z przedmiotu szkolenie strzeleckie. Wnioskodawca otrzymał broń i uzbrojenie od innych jednostek na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 maja 2010 r. w sprawie sposobu i trybu gospodarowania składnikami rzeczowymi majątku ruchomego, w który wyposażone są jednostki budżetowe. Kierownicy jednostek stwierdzając o zbędności części przestarzałego uzbrojenia będącego na ich wyposażeniu, przekazali je Zainteresowanemu.
Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że prawo do zastosowania zwolnienia od podatku w przedmiotowej sytuacji będzie możliwe, jedynie w odniesieniu do tej części uzbrojenia, która była używana przez Wnioskodawcę przez co najmniej pół roku od nabycia przez tą jednostkę prawa do rozporządzania danym uzbrojeniem jak właściciel. Powyższe wynika z faktu, iż tylko tą część uzbrojenia można uznać za towar używany w rozumieniu przepisu art. 43 ust. 2 ustawy.
Reasumując, sprzedaż części zbędnego uzbrojenia, które było używane przez Zainteresowanego przez co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tym uzbrojeniem jak właściciel, jest traktowana jako dostawa towarów używanych, o których mowa w art. 43 ust. 2 ustawy. Tym samym transakcja ta korzysta ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Natomiast, sprzedaż pozostałej części uzbrojenia (tj. przekazanego Wnioskodawcy w okresie od września do listopada 2010 r.) podlega opodatkowaniu 22% stawką podatku.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu