Interpretacja indywidualna z dnia 27.04.2011, sygn. ILPP2/443-180/07/11-S/GZ, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
Temat interpretacji
Dostawa działek wyodrębnionych z gospodarstwa przez zarejestrowanego podatnika podatku VAT.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 29 października 2010 r. sygn. akt I SA/Wr 1053/10 stwierdza, że stanowisko Pana reprezentowanego przez Radcę Prawnego, przedstawione we wniosku z dnia 20 października 2007 r. (data wpływu 23 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości niezabudowanej jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
Wniosek Pana reprezentowanego przez Radcę Prawnego z dnia 20 października 2007 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczy opodatkowania dostawy nieruchomości niezabudowanej.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Od roku 1974 Zainteresowany wraz z żoną są właścicielami gospodarstwa rolnego, nabytego na prośbę rodziców Wnioskodawcy, którzy nie mogli go nabyć ze względu na brak wykształcenia rolniczego (posiadanego przez Zainteresowanego i jego żonę). Wnioskodawca wraz z rodziną mieszka poza gospodarstwem i pracuje w zawodzie cieśli. Od momentu nabycia gospodarstwa nie prowadził i nadal nie prowadzi produkcji rolnej. Przedmiotowe gospodarstwo praktycznie nie istnieje, ostatni kawałek ziemi ornej o pow. 0,5294 ha został przekształcony na działki budowlane. Pozostałe około dwóch hektarów łąki leży odłogiem. Budynki gospodarcze (obora i szopa) w wyniku szkód górniczych zostały rozebrane, na podstawie decyzji wydanej przez Starostę.
W zakresie przebudowy domu mieszkalnego, dobudowy ganku oraz rozbiórki dwóch budynków gospodarczych (w tym jednego częściowo) położonych w m. S., Wnioskodawca wskazał, iż budynek mieszkalny jest w stanie wymagającym remontu, który Zainteresowany prowadzi od dwóch lat. Dla pozyskania środków finansowych, w celu prowadzenia dalszego remontu budynku mieszkalnego Wnioskodawca jest zmuszony do sprzedaży przekształconych działek budowlanych.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy Zainteresowany ma obowiązek odprowadzenia podatku VAT w świetle wyroku NSA (sygn. akt I FPS 3/07) z dnia 29 października 2007 r....
Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma on obowiązku w świetle ww. wyroku odprowadzenia podatku VAT, tym bardziej, że ziemia została nabyta 33 lata temu i Zainteresowany nie prowadził na niej działalności gospodarczej. Interpretacja jest Zainteresowanemu potrzebna do wycofania zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług oraz zwrotu podatku już zapłaconego.
Na tle przedstawionego opisu sprawy oraz własnego stanowiska Zainteresowanego, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając z upoważnienia Ministra Finansów, wydał w dniu 22 lutego 2008 r. interpretację indywidualną nr ILPP2/443-180/07-2/GZ, w której stanowisko Wnioskodawcy uznał za nieprawidłowe.
W ocenie tut. Organu, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), dokonywanie dostaw działek przez zarejestrowanego czynnego podatnika podatku od towarów i usług, który w tym celu dokonał zgłoszenia rejestracyjnego, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
Dokonując rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług Wnioskodawca potwierdził, że będzie prowadził działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Ponadto zbywając odpłatnie działki budowlane zachował się jak podatnik podatku od towarów i usług, odprowadzając do urzędu skarbowego należny podatek.
Pismem z dnia 14 marca 2008 r. Pan reprezentowany przez Radcę Prawnego wezwał Organ podatkowy, do usunięcia naruszenia prawa w ww. interpretacji indywidualnej.
W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia 16 kwietnia 2008 r. nr ILPP2/443/W-21/08-2/SJ Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w wyniku ponownej analizy sprawy, z uwzględnieniem zarzutów przytoczonych w wezwaniu, stwierdził brak podstaw do zmiany interpretacji indywidualnej w przedmiotowej sprawie.
W związku z powyższym, Pan wniósł w dniu 23 maja 2008 r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
Postanowieniem z dnia 23 października 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przekazał sprawę do rozpoznania według właściwości Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu.
Po rozpoznaniu sprawy Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wydał wyrok w dniu 29 października 2010 r., sygn. akt I SA/Wr 1053/10, w którym uchylił zaskarżoną interpretację.
W świetle obowiązującego stanu prawnego biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 29 października 2010 r., sygn. akt I SA/Wr 1053/10 stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:
- odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
- eksport towarów;
- import towarów;
- wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
- wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Towarami, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.
Przepis art. 7 ust. 1 ustawy definiuje pojęcie dostawy towarów. W myśl tego przepisu przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().
Mając na uwadze powyższe, dla rozstrzygnięcia kwestii, czy dokonywana sprzedaż działek budowlanych podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług istotne znaczenie ma, czy czynnościom tym można przypisać znamiona działalności gospodarczej prowadzonej przez podatnika podatku od towarów i usług.
Art. 15 ust. 1 ustawy wskazuje, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Przez działalność gospodarczą, na podstawie zapisu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Ze stanu faktycznego przytoczonego we wniosku wynika, że Wnioskodawca nigdy nie prowadził działalności rolniczej, mieszka poza gospodarstwem rolnym i pracuje w zawodzie cieśli, a ziemię o przeznaczeniu rolnym nabył jedynie na prośbę rodziców, którzy w 1974 r. nie mogli jej nabyć samodzielnie, nie posiadając wykształcenia rolniczego.
W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, iż z opisu stanu faktycznego, zawartego we wniosku, wynika zatem, że skarżący nie tylko nie wykonywał w momencie nabycia gruntów rolnych działalności rolniczej, ale nigdy nie miał też zamiaru wykorzystywać tych gruntów w takiej działalności. Nie można uznać, że skarżący działał w tym przypadku jako rolnik (podmiot wymieniony w art. 15 ust. 2), a sprzedaż nastąpiła w ramach prowadzonej lub planowanej działalności rolniczej, przez co również sprzedaż opisanych we wniosku działek nie może być postrzegana, jako sprzedaż majątku wykorzystywanego w działalności rolniczej. Jak już podkreślono, decydującym jest bowiem stwierdzenie w jakim charakterze działa podmiot w momencie dokonywania czynności. Podobnie nie można, na gruncie opisanego stanu faktycznego, uznać, że skarżący nabył i obecnie sprzedaje wskazane grunty w ramach również innej działalności gospodarczej. W szczególności brak jakichkolwiek podstaw do przyjęcia, że skarżący nabył grunty, z których później wydzielono działki budowlane, z zamiarem ich późniejszej odsprzedaży, a zatem nie można mu przypisać także zamiaru prowadzenia działalności handlowej. Zdaniem Sądu organ nie wykazał więc, by skarżący w chwili nabycia nieruchomości działał jako osoba wykonująca działalność gospodarczą, ani tym bardziej, że w przyszłości sprzedając wydzielone z tej nieruchomości działki będzie występował w takiej roli.
Z powyższego wynika, iż w całym okresie posiadania nieruchomości Zainteresowany wykazywał zamiar wykorzystywania nieruchomości w ramach majątku osobistego.
Także formalny status podmiotu dokonującego czynności jako podatnika, nie może przesądzać, że w odniesieniu do konkretnej transakcji występuje on jako podatnik VAT.
Tym samym Wnioskodawca nie ma obowiązku odprowadzenia podatku VAT od sprzedaży gruntu niezabudowanego w przedmiotowej sprawie.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu