Interpretacja indywidualna z dnia 05.10.2007, sygn. IP-PP2-443-61/07-2/AZ, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko X, przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2007 r. (data wpływu 02 sierpnia 2007 r.), uzupełnione pismem z dnia 10 sierpnia 2007 r. (data wpływu 16 sierpnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02 sierpnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 1991 r. Andrzej R (mąż Wnioskodawcy) nabył wraz z bratem Jerzym R, nieruchomość we wsi W na zasadach współwłasności ułamkowej do majątku prywatnego (nie związanego z działalnością gospodarczą).

Na pokrycie całej sprzedaży w/w nieruchomości nabywcom zaliczono wartość mienia nieruchomego pozostawionego poza granicami Polski (tzw. mienia zabużańskiego).

W 1997 r. nastąpiło zniesienie współwłasności pomiędzy Andrzejem R i Jerzym R.

W 1999 r. Andrzej R nabył wraz z żoną (Ireną R) do majątku wspólnego, nie związanego z działalnością gospodarczą, nieruchomość we wsi P.

Z nieruchomości P wydzielono 15 działek, z nieruchomości W 26 działek. Są to działki rolne (zgodnie z rejestrem gruntów) z możliwością odbudowy siedlisk, płacony jest od nich podatek rolny.

Pozostałe części nieruchomości P i nieruchomości W to grunty rolne bez prawa zabudowy.

W 2002 r. Jerzy R wraz z Ireną R nabyli również do majątku prywatnego grunty rolne w S. Po zmianie planu zagospodarowania przestrzennego część gruntów nabrała charakteru działek budowlanych.

Nieruchomość W weszła w 2003 r. do majątku wspólnego małżonków Andrzeja R i Ireny R (w wyniku rozszerzenia majątku objętego wspólnością ustawową).

W 2006 r. i 2007 r. sprzedano w sumie 8 działek wydzielonych z nieruchomości S. Od sprzedaży tych działek naliczono podatek VAT.

W dniu 3 lipca 2007 r. Andrzej R wraz z Ireną R zbyli 3 działki z nieruchomości W, są to działki o charakterze rolnym z możliwością odbudowy siedlisk.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy, do opodatkowania czynności podatkiem VAT konieczne jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie. Po pierwsze, dana czynność musi być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, a po drugie czynność musi być wykonywana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnik powołuje się na przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Cytuje art. 5 ust. 1 pkt 1, zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów. Z artykułu 2 pkt 6 w/w ustawy wynika, iż grunty są towarem. Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są (...) osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Art. 15 ust. 2 stanowi, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Podatnik odnosi się również do orzeczeń sądów. Zgodnie z wyrokiem NSA z dnia 24 kwietnia 2007 r. uzasadnionym jest wykluczenie osób fizycznych (i instytucji) z grona podatników, nawet jeżeli dokonują dostawy towarów (tym bardziej sporadycznie), jeżeli dokonują sprzedaży majątku osobistego. W przedmiotowej sprawie, Andrzej R i Irena R nabyli nieruchomość W do majątku prywatnego (nie związanego z działalnością gospodarczą). W kwestii zbycia kilku działek budowlanych przez osobę fizyczną z jego majątku prywatnego wypowiedział się również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, który w wyroku 18 stycznia 2006 r. (Sygnatura III SA/WA 3885/06) stwierdził, iż sprzedaży kilku lub więcej działek budowlanych, o ile te działki stanowią majątek osobisty podatnika VAT i nie służą prowadzonej działalności, nie można uznać za działalność gospodarczą.

Tym samym, w przekonaniu Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości nastąpiła z majątku osobistego, nie stanowiła działalności gospodarczej, a co za tym idzie nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 w/w ustawy przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Dostawa gruntu nie rodzi więc obowiązku w podatku od towarów i usług wówczas, gdy dokonywana jest w ramach sprzedaży składników majątku własnego, a okoliczności nie wskazują, że czynności te czynione są z zamiarem ich powtarzania i nie zmierzają do nadania im stałego charakteru, a grunty nie zostały nabyte w celu ich dalszej sprzedaży. Czynności takie nie mieszczą się w definicji działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług., zatem nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jeżeli jednak sprzedaż dotyczy gruntu nabytego w celu dalszej jego odsprzedaży, czynności te należy zakwalifikować jako działalność gospodarczą, a taką osobę uznać za podatnika w rozumieniu art. 15 w/w ustawy.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca 03 lipca 2007 r. dokonał sprzedaży trzech działek wydzielonych z nieruchomości Wysoka Wieś, zakupionej w 1991 r. (od 2003 r. majątek wspólny małżonków), o charakterze rolnym z możliwością odbudowy siedlisk. Wiadomo również, iż w 2006 r. i w 2007 r. sprzedano 8 działek budowlanych wydzielonych z nieruchomości S, zakupionej w 2002 r.

W stanie faktycznym opisanym w przedmiotowym wniosku brak argumentacji, iż zakup nieruchomości powstał dla innych celów aniżeli ich późniejsze zbycie. Nie można bowiem stwierdzić, że nie kwalifikuje się do działalności gospodarczej sprzedaż tylko dlatego, że następuje z majątku osobistego podmiotu. Oznaczałoby to, bowiem, że w każdym przypadku majątek prywatny wyprzedawany nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przyjęcie takiego założenia uniemożliwiłoby opodatkowanie osoby, która np. nabyła nieruchomości, nie rejestruje działalności, a następnie wyprzedaje ten majątek. W takim przypadku należy rozważyć czy okoliczności te nie wskazują na zamiar wykonywania tych czynności w sposób częstotliwy, a tym samym na wykonywanie działalności handlowej.

Sprzedaż powyższych nieruchomości dokonywana jest w warunkach wskazujących na nadanie tej sprzedaży zorganizowanego charakteru działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy zatem uznać, że jej zbycie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako czynność świadcząca o częstotliwości jej wykonania, której dokonanie powoduje uzyskanie statusu podatnika podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę, korzysta ze zwolnienia od opodatkowania.

Kwalifikacji i przeznaczenia terenów na określone cele oraz zasady ich zagospodarowania i zabudowy dokonuje gmina w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, tut. organ podatkowy stwierdza, iż sprzedaż działek wydzielonych z nieruchomości W (o charakterze rolnym z możliwością odbudowy siedlisk) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock