Temat interpretacji

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest twórcą oprogramowania. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą stawki podatku VAT jaką należy zastosować udzielając licencji na użytkowanie programu, którego jest autorem i wyłącznym właścicielem praw autorskich. Wnioskodawca, powołując się na art. 41 ust. 2 i poz. 162 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, stwierdza, że jako wyłączny twórca posiadający prawa autorskie, udzielając licencji na użytkowanie wytworzonego przez siebie oprogramowania może zastosować stawkę VAT w wysokości 7%.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Łęczycy po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz stanu prawnego, stwierdza, co następuje:

W myśl przepisu art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych ( Dz. U. z 2006 r., Nr 90, poz. 631 ze zm. ) przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór ). W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe ). A zatem programy komputerowe są przedmiotem prawa autorskiego.

Domniemywa się, że twórcą w rozumieniu przepisu art. 8 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu. Dopóki twórca nie ujawnił swojego autorstwa, w wykonywaniu prawa autorskiego zastępuje go producent lub wydawca, a w razie ich braku właściwa organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi.

W prawie autorskim mamy do czynienia z dwoma rodzajami praw: autorskimi prawami osobistymi oraz autorskimi prawami majątkowymi.

Zgodnie z przepisem art. 16 cyt. wyżej ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, autorskie prawa osobiste chronią nieograniczoną w czasie i niepodlegającą zrzeczeniu się lub zbyciu więź twórcy z utworem, a w szczególności prawo do:
1) autorstwa utworu; ?
2) oznaczenia utworu swoim nazwiskiem lub pseudonimem albo do udostępniania go anonimowo;
3) nienaruszalności treści i formy utworu oraz jego rzetelnego wykorzystania;
4) decydowania o pierwszym udostępnieniu utworu publiczności;
5) nadzoru na sposobem korzystania z utworu.

Do programów komputerowych, zgodnie z art. 77 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, nie stosuje się ww. przepisu art. 16 ust. 3-5.

Zgodnie zaś z art. 17 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, twórcy przysługuje wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu.

Autor swoje majątkowe prawo autorskie może w formie umowy:1. przenieść na nabywcę, czyniąc to najczęściej odpłatnie ( za wynagrodzeniem, honorarium ),2. udostępnić do korzystania nabywcy, najczęściej również za wynagrodzeniem ( honorarium ), w oparciu o tzw. umowę licencyjną, przy jednoczesnym zachowaniu swojego prawa autorskiego.

Obydwie powyższe czynności znajdują się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. z 2004 r., Nr 54, poz. 535 ze zm. ) przez świadczenie usług , o którym mowa Odnośnie zakresu podmiotowego opodatkowania należy wskazać, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również: przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Odnośnie zakresu podmiotowego opodatkowania należy wskazać, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W tej sytuacji Wnioskodawcę, który przenosi prawa autorskie w formie udzielenia licencji na użytkowanie wytworzonego przez siebie oprogramowania, należy uznać za podatnika podatku od towarów i usług, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie zaś z treścią przepisu art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm. ), dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7% z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. W poz. 162 załącznika nr 3 do ww. ustawy o podatku od towarów i usług wymienione zostały usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielanie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

Dlatego też, mając na uwadze zapis pozycji 162 załącznika nr 3 do ww. ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do zastosowania 7 % stawki podatku na świadczone usługi udzielania licencji na użytkowanie programu komputerowego, którego Wnioskodawca jest autorem i wyłącznym właścicielem praw autorskich.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia na podstawie art. 14b § 1 i 2 ww. ustawy Ordynacja podatkowa.