Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 05.05.2006, sygn. NV/4406-1-14/04/06/KM, Urząd Skarbowy w Pucku

Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Pucku działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z 2005r. późniejszymi zmianami) po rozpatrzeniu wniosku Pana XXXXX, zam. YYYYYY z dnia 30 stycznia 2006r. data wpływu do tut. organu podatkowego 06.02.2006r.), o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i zastosowania prawa podatkowego w sprawie wystawienia noty obciążeniowej na artykuły spożywcze w celu obciążenia taka notą przedsiębiorcy, który chce sfinansować zakup towarów na paczki świąteczne finansowane z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych

stwierdza, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku nie jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Ze złożonego wniosku wynika, iż Podatnik prowadzi działalność handlową m.in. artykułami spożywczymi. Każda sprzedaż, bez względu na odbiorcę, ewidencjonowana jest za pomocą kasy rejestrującej

W związku z powyższym, Pan XXXXX zapytuje czy ma prawo wystawić notę obciążającą na artykuły spożywcze w celu obciążenia taką notą przedsiębiorcę, który chce dokonywać zakupów towarów na paczki świąteczne finansowane z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych? Na podstawie takiej noty, przedsiębiorca dokonałby zapłaty za towary zakupywane później przez jego pracowników. Nota stanowiłaby dowód księgowy rozliczenia się przez tego przedsiębiorcę z ZFŚS jako wydatek na zakup paczek świątecznych. Natomiast u wystawcy noty towary byłyby opodatkowane w momencie wydania kupującym - pracownikom.

Zdaniem Wnioskodawcy wystawienie noty obciążeniowej na artykuły spożywcze drugiemu przedsiębiorcy nie jest prawidłowe. Podstawę do rozliczenia wydatków z Zakładowego Funduszu Świadczeń

Socjalnych na zakup paczek świątecznych powinna stanowić faktura VAT na zakupione towary, przekazana pracownikowi za pokwitowaniem.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i prawny tut. organ podatkowy stwierdza, iż stanowisko Wnoszącego zapytanie nie jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późniejszymi zamianami) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie zaś, do art. 7 ust. l ustawy przez dosta-wę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towa-rami jak właściciel, natomiast jako świadczenie usług ustawodawca określa każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie sta-nowi dostawy (art. 8 ust. 1).

Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN 1996r.- bon towarowy to dowód uprawniający do otrzymania w oznaczonym terminie pewnych towarów, sum pieniędzy lub korzystania z usług. Bon towarowy nie jest więc towarem, lecz jedynie dokumentem uprawniającym do odbioru towarów. Zastępuje on zatem środki pieniężne, za które zwyczajowo nabywa się towary. Wobec faktu, że bon towarowy stanowi rodzaj znaku legitymacyjnego upoważniającego do odbioru świadczenia- nie mieści się w definicji towaru ani usługi.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy podatku VAT są obowiązani wystawiać fakturę stwierdzającą dokonanie sprzedaży. Jednakże są przypadki, kiedy transakcji między dwoma podmiotami nie można udokumentować fakturą np. gdy przedmiotem transakcji są czynności nie podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (przekazanie bonów towarowych). Wówczas w celu potwierdzenia transakcji powinna zostać wystawiona nota księgowo-obciążeniowa.

Jeżeli zatem, z zawartej między stronami umowy wynika, iż Wnioskodawca wyda kupony, bony za które otrzyma zapłatę, a na podstawie których pracownicy kontrahenta dokonają wyboru i zakupu paczek świątecznych, transakcję można winien udokumentować właśnie notą księgowo obciążeniową.

W związku z tym, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Pucku postanowił jak w sentencji niniejszego postanowienia.