Temat interpretacji

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Piszu postanawia uznać stanowisko strony zawarte we wniosku wniesionym w dniu 08.03.2006r. za nieprawidłowe.

W dniu 08.03.2006r. wpłynął do tutejszego organu podatkowego wniosek Nadleśnictwa o udzielenie pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Nadleśnictwa jako jednostki organizacyjne Lasów Państwowych, są upoważnione, a w niektórych przypadkach zobowiązane, na mocy Zarządzenia Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych nr .../.... z dnia 26 października 1999r. w sprawie szczegółowego sposoby postępowania przy przekazywaniu pomiędzy jednostkami organizacyjnymi Lasów Państwowych mienia i przedmiotów mienia, znajdującego się w zarządzie Państwowego Gospodarstwa Leśnego oraz § 10 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 grudnia 1994r. w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej w Państwowym Gospodarstwie Leśnym Lasy Państwowe (Dz. U. nr 134, poz. 692), do przekazywania pomiędzy sobą mienia znajdującego się w zarządzie PGL Lasy Państwowe, w tym między innymi środków trwałych w postaci ruchomości i nieruchomości. Najczęściej przekazywany jest pomiędzy Nadleśnictwami sprzęt służący do prowadzenia gospodarki leśnej, który stał się zbędny w jednej jednostce, a może być wykorzystany w gospodarce leśnej innego Nadleśnictwa lub może być wykorzystany w działalności operacyjnej Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych. Zgodnie z § 6 ust. 2 Zarządzenia nr 85/1999, przekazywanie mienia pomiędzy jednostkami organizacyjnymi Lasów Państwowych następuje nieodpłatnie. Przekazanie następuje na podstawie następujących dokumentów: pierwotnym dokumentem jest wniosek-porozumienie, następnym protokół zdawczo-odbiorczy i kolejnymi protokół przekazania środka trwałego (w jednostce przekazującej) oraz protokół przyjęcia środka trwałego (w jednostce przyjmującej). Na podstawie protokołów jednostki dokonują odpowiednich zmian w swoich ewidencjach środków trwałych oraz odpowiednich księgowań w ewidencji księgowej. Nadleśnictwo nie wystawiało faktur VAT dla jednostek odbierających. Przekazaniom tym nie towarzyszyły również rozliczenia pieniężne między stronami. Jak wynika z wniosku strony część środków trwałych podlegających przekazaniu została zakupiona przez Nadleśnictwo, zaś część otrzymana w formie opisanego ?przekazania?. Strona podnosi także, iż zgodnie ze stanowiskiem Ministra Finansów, wyrażonym w piśmie znak: PO3/AS/722-867/92 z dnia 10.11.1992r., rozliczeń z Budżetem Państwa z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych dokonuje Dyrekcja Generalna Lasów Państwowych, a nie poszczególne jednostki.

Zdaniem Nadleśnictwa, nie występuje obowiązek naliczenia i odprowadzenia podatku VAT od wartości początkowej środków trwałych przekazywanych pomiędzy jednostkami organizacyjnymi Lasów Państwowych, na potrzeby zadań statutowych ? czyli prowadzonej gospodarki leśnej lub innej działalności operacyjnej, jeśli przekazanie to odbywa się na mocy wyżej wymienionych przepisów, a także w związku z postanowieniami ustawy z dnia 28 września 1991r. o lasach (t. j. Dz. U z 2005r. nr 45, poz. 435 z późn. zm.). Ponadto Nadleśnictwo podnosi również, że nieodpłatne przekazanie środków trwałych nie mieści się w ustawowym katalogu czynności, skutkujących powstaniem obowiązku podatkowego. Środki trwałe zostały przekazane co prawda nieodpłatnie, ale na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą ? gospodarką leśną prowadzoną w Lasach Państwowych jako całości.

Ustosunkowując się do powyższego, organ podatkowy stwierdza, iż zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:
- odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
- eksport towarów;
- import towarów;
- wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
- wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Wyżej wskazany przepis określa zasadę, że warunkiem opodatkowania dostawy towarów lub świadczenia usług jest odpłatność tych czynności. Wobec tego nieodpłatna dostawa towarów i nieodpłatne świadczenie usług, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, za wyjątkiem jednak określonych sytuacji, wskazanych w art. 7 ust. 2 cytowanej ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:
1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2) wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny
- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

W świetle zaś art. 29 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów, a gdy cena nabycia nie istnieje, koszt wytworzenia określony w momencie dostawy tych towarów.

Wobec tego w przypadku nieodpłatnego przekazania innemu podmiotowi środków trwałych, od których w momencie nabycia podatnik obniżył podatek należny o podatek naliczony, powstaje obowiązek naliczenia i odprowadzenia podatku od towarów i usług. Podstawą opodatkowania w takiej sytuacji jest cena nabycia towarów, a gdy cena nabycia nie istnieje, koszt wytworzenia określony w momencie dostawy tych towarów. W sytuacji zaś, gdy podatnikowi nie przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego, nieodpłatne przekazanie towarów nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 wystawiane są faktury wewnętrzne i rozliczenia pomiędzy poszczególnymi jednostkami mogą odbywać się na podstawie tych faktur. W związku z powyższym postanowiono jak w sentencji.

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej ? do czasu jej zmiany lub uchylenia.Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego.

Na niniejsze postanowienie, zgodnie z art. 14a § 4 i art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, służy stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie za pośrednictwem tutejszego organu w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. W świetle art. 239 w związku z art. 222 Ordynacji podatkowej zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie. Wniesienie zażalenia podlega opłacie skarbowej w wysokości 5,00 zł. (0,50 zł od załącznika).