Temat interpretacji

Ad 1.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku VAT przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Przepis ten, stosownie do art. 9 ust. pkt 1 i 2, stosuje się pod warunkiem, że:
1) nabywcą towarów jest:
a. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika,
b. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a z zastrzeżeniem art. 10;
2) dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Z cytowanego wyżej przepisu wynika, że jednym z elementów transakcji przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów jest przemieszczenie towaru na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki. Jednocześnie ustawodawca nie wyznaczył terminu w jakim przemieszczenie musi zostać dokonane, aby dana transakcja mogła zostać uznana za wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru (istotne jest aby w wyniku transakcji takie przemieszczenie nastąpiło). Powyższe stanowisko potwierdza fakt, że otrzymanie towaru, jako warunek niezbędny do odliczenia podatku naliczonego sformułowane zostało w art. 86 ust. 12 i dotyczy jedynie przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a lub lit. c, a więc nabycia (krajowego) towarów i usług oraz dostawy towarów będących przedmiotem umowy komisu. W przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego towaru prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nie jest uzależnione od fizycznego otrzymania towaru, lecz to że podatek z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego pojawi się w deklaracji VAT jako podatek należny (art. 86 ust. 10 pkt 2 ustawy).

Zgodnie ze stanem faktycznym przedstawionym przez Spółkę towar ostatecznie opuszcza Włochy i trafia na terytorium Polski, więc nie ma przeszkód aby uznać powyższą transakcję za wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru.

Zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia z zastrzeżeniem ust. 6 - 9 tego artykułu. Stosownie do art. 20 ust. 6 w przypadku, gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5 podatnik podatku od wartości dodanej będący dostawcą towarów wystawił fakturę obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Ad 2.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy. W myśl tego przepisu podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju.

Zgodnie z treścią art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) ustawy, w przypadku świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone, z zastrzeżeniem art. 28. Natomiast zgodnie z art. 28 ust. 7 ustawy w przypadku usług, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. c) i d) świadczonych dla nabywcy, który podał świadczącemu te usługi numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od towarów i usług lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi są wykonane, miejscem świadczenia usług jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy usługi ten numer, pod warunkiem, że towary po wykonaniu tych usług zostaną wywiezione z terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi te faktycznie zostały wykonane.

Jednocześnie zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Art. 19 ust. 19 ustawy stanowi, że w/w przepis stosuje się odpowiednio do importu usług.

Wobec powyższego należy uznać, że Spółka dokonuje importu usług, których miejscem wykonania jest (zgodnie z ustawą) terytorium kraju. Usługi te podlegają zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, a obowiązek podatkowy powstaje w momencie wystawienia faktury przez kontrahenta.

Jednocześnie informuję, iż powyższa informacja jest prawidłowa w zakresie stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę oraz wniosek został rozpatrzony w trybie art. 14 a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, w brzmieniu obowiązującym w dacie złożenia przedmiotowego wniosku.