
Temat interpretacji
Działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) udzielam pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w przedmiocie podatków pośrednich w indywidualnej sprawie przedstawionej we wniosku z dnia 28.12.2004 r.
Podatnik prowadzi działalność gospodarczą jako zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług. Jednocześnie jako artysta plastyk, uzyskuje przychody z działalności wykonywanej osobiście na podstawie umowy o dzieło - czynności te od 01.05.2004 r. podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W terminie powstania obowiązku podatkowego nie opodatkował ww. czynności podatkiem od towarów i usług, a wystawił jedynie rachunki. Z przedstawionego wniosku wynika, że Podatnik sporządził Aneksy do Umów o Dzieło/Rachunków podwyższając kwotę umowną o podatek VAT (w przedmiotowym przypadku 7%), a następnie wystawił faktury korygujące do rachunków.
W przedstawionym stanie faktycznym podatnik ma wątpliwości dotyczące następujących kwestii:
1.Jakie dokumenty księgowe powinny zostać wystawione w następujących sytuacjach:
a) aby naliczyć do rachunku bieżący należny podatek VAT dla kontrahenta nie będącego podatnikiem VAT oraz dla kontrahenta będącego podatnikiem VAT?
b) aby naliczyć do umowy/rachunku zaległy należny podatek VAT dla kontrahenta będącego podatnikiem VAT i skłonnego do dopłacenia, gdy będzie mógł naliczony VAT odliczyć?
c) jakim dokumentem wyspecyfikować z umowy/rachunku podatek VAT dla kontrahenta niebędącego podatnikiem VAT?
2. Czy można wystawić fakturę korygującą do rachunków zwykłych i czy wówczas kontrahent będzie miał prawo odliczyć naliczony w fakturze podatek VAT?
3. Czy podatek należny wynikający z faktur korygujących należy ująć w deklaracji VAT-7 w miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu wykonania usługi czy w miesiącu otrzymania potwierdzenia odbioru faktury?
.
Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr. 54, poz. 535) podatnicy są zobowiązani do wystawiania faktur stwierdzających w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Natomiast § 11 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27.04.2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 97, poz. 971) stanowi, że podatnicy zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni obowiązani są do wystawienia faktury. Przy czym, jak wynika z § 14 ust. 1, faktury wystawiane na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej mogą nie zawierać numeru NIP nabywcy.
Fakturę korygującą wystawia się na podstawie § 19 ust. 1 lub § 20 ust. 1 ww. rozporządzenia w przypadku, gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów albo podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce podatku lub kwocie podatku bądź w jakiekolwiek innej pozycji faktury. W przedstawionym przypadku pierwotnie wystawiono rachunek, a nie fakturę.
Z powyżej powołanych przepisów rozporządzenia wynika, że nie ma podstaw do wystawienia faktur korygujących do rachunków dokumentujących wykonanie usługi.
Jak wynika z wniosku, na skutek wprowadzenia aneksów do umów dokonano jednak podwyższenia ceny o wysokość należnego podatku od towarów i usług.
W przestawionym stanie faktycznym pomimo nie wystawienia faktury w terminie wskazanym w ustawie, obowiązek podatkowy powstał na zasadach ogólnych określonych w art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług tj. z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi. W związku z tym podatnik, który nie wystawił faktury (a z takim przypadkiem mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie), a który na podstawie art. 106 ww. ustawy i § 11 ww. rozporządzenia był do tego zobowiązany, nie może w terminie późniejszym wystawić faktury korygującej. Powinien również skorygować deklarację VAT-7 za miesiące, w których powstał obowiązek podatkowy z tytułu wykonania umów o dzieło i uregulować należności podatkowe (wraz z ewentualnymi odsetkami).
Jeżeli umowa zawierała wskazanie ceny netto, podatnik ma obowiązek doliczyć kwotę podatku do ceny netto. Jeżeli zaś z umowy wynika wyłącznie cena brutto, podatnik określa podstawę opodatkowania zgodnie z art. 29 ust. 1 ww. ustawy. W myśl powołanego przepisu podstawą opodatkowania jest obrót, czyli kwota należna pomniejszona o podatek. Oznacza to, że pobrana cena uwzględnia już podatek od towarów i usług.
Powyższa informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego obowiązuje jedynie w zakresie zadanego przez Stronę pytania i jest zgodna z obowiązującym stanem prawnym tylko w przypadku przedstawienia przez Stronę rzeczywistego stanu faktycznego sprawy. Interpretacji niniejszej udzielono w oparciu o przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące na dzień jej wydania przepisy prawa.
