Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 19.04.2005, sygn. US.IV-443/28/54/05, Urząd Skarbowy w Suwałkach

Temat interpretacji

Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. nr 8, poz. 60), po rozpatrzeniu wniosku wniesionego w dniu 1 marca 2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów o podatku od towarów i usług
Naczelnik Urzędu Skarbowego w Suwałkach postanawia stanowisko Spółki, dotyczące sposobu ustalenia proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3-7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535 z późn. zm.) uznać za nieprawidłowe
Pismem wniesionym w dniu 1 marca 2005 r. Spółka wystąpiła do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Suwałkach z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, przedstawiając następujący stan faktyczny: Podatnik prowadzi sprzedaż opodatkowaną (usługi najmu, dzierżawy, specyfikacje istotnych warunków rokowań, sprzedaż gruntów, sprzedaż infrastruktury technicznej w trybie art. 66 Ordynacji podatkowej). Spółka w 2004 r. dokonała również sprzedaży objętej zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, z tytułu organizacji kursu dla kandydatów na członków rad nadzorczych.
Na podstawie ustawy z dnia 20 października 1994 r. o Specjalnych Strefach Ekonomicznych (Dz.U. nr 123, poz. 600, z późn. zm.), do zadań zarządzającego należy m.in. gospodarowanie w sposób ułatwiający prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy urządzeniami infrastruktury gospodarczej i technicznej oraz innymi składnikami mienia. Zgodnie ze Statutem Spółki, przedmiotem działalności jest m.in. zagospodarowanie i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (70.11.Z).
Tereny należące do Podatnika w większości nie posiadały żadnej infrastruktury gospodarczej. Realizując zadania statutowe, Spółka wybudowała drogi, kanalizację wodociągową i sanitarną. Wybudowaną infrastrukturę przyjęła do ewidencji środków trwałych, amortyzuje ją oraz płaci podatek od nieruchomości. >br>Dokonując zakupów bezpośrednio związanych z organizowanym kursem Spółka nie odliczyła podatku VAT. Natomiast od zakupów dokonanych za miesiąc listopad i grudzień 2004 r., takich, jak energia elektryczna, cieplna oraz woda i ścieki, od których nie było możliwe wyodrębnienie całości lub części, o których mowa w art. 90 ust. 1 ustawy, zastosowano strukturę z roku poprzedniego, tj. 2003. W styczniu 2005 r. dokonano korekty, uwzględniając strukturę sprzedaży w okresie od maja do grudnia 2004 r.
Spółka zwróciła się z zapytaniem, czy do ustalenia proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3-7 ustawy o podatku od towarów i usług powinna przyjąć obrót ze sprzedaży gruntów oraz infrastruktury technicznej.
Spółka sformułowała też własne stanowisko w sprawie stwierdzając, że do obrotu, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja, należy zaliczyć obrót z tytułu sprzedaży środków trwałych niepodlegających amortyzacji, w przypadku Spółki będą to grunty. Budzi to wątpliwość, gdyż, zdaniem Spółki, taka regulacja jest niezgodna z VI Dyrektywą UE, z której wynika, że sprzedaż środków trwałych zawsze jest wyłączona przy ustalaniu proporcji do rozliczenia VAT naliczonego. Podatnik uważa również, że zgodnie z art. 90 ust. 5 ustawy, w proporcji nie uwzględnia się sprzedaży środków trwałych podlegających amortyzacji, tj. infrastruktury wodno-kanalizacyjnej oraz drogowej (w latach 2003 i 2004 Spółka dokonała sprzedaży tej infrastruktury w trybie art. 66 Ordynacja podatkowa).
Naczelnik Urzędu Skarbowego w Suwałkach, mając na uwadze stan faktyczny i prawny obowiązujący w dacie zaistnienia powyższego zdarzenia, postanawia udzielić następującej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego:
Zgodnie z przepisem art. 90 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.
Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części tych kwot, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (art. 90 ust. 2 ustawy).
Proporcję tę ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (art. 90 ust. 3 ustawy).
Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana (art. 90 ust. 4 ustawy).W świetle regulacji prawnej zawartej w art. 90 ust. 5 ustawy, do obrotu, o którym mowa w art. 90 ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów, zaliczanych przez podatnika na podstawie przepisów o podatku dochodowym do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.Do obrotu, o którym mowa w art. 90 ust. 3, nie wlicza się również obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości w zakresie, w jakim czynności te dokonywane są sporadycznie (art. 90 ust. 6).
Zgodnie z przepisem art. 16 c pkt. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r., nr 54, poz. 654 z późn. zm.), grunty nie podlegają amortyzacji. W świetle powołanych przepisów, obrót z tytułu sprzedaży gruntów, stanowiących środki trwałe niepodlegające amortyzacji, podlega zaliczeniu do całkowitego obrotu uzyskanego z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo. W przypadku, gdy przedmiotem działalności jest sprzedaż nieruchomości, nie ma zastosowania przepis art. 90 ust. 6 ustawy, gdyż nie można uznać powyższej czynności za dokonywaną sporadycznie.
Przy ustalaniu proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy, zastosowanie przepisu ust. 5 ustawy uzależnione jest od jednoczesnego spełnienia dwóch warunków:
. towary, będące przedmiotem dostawy, muszą być zaliczone przez podatnika na podstawie przepisów o podatku dochodowym do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji,
. muszą być używane przez podatnika na potrzeby jego działalności.
Pomimo, że przedmiotem działalności Spółki zgodnie ze statutem jest m.in. zagospodarowanie i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek, a infrastruktura techniczna, o której mowa w zapytaniu Spółki została wytworzona przez Spółkę w ramach realizacji jej zadań statutowych (zagospodarowanie i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek), zaliczona do majątku Podatnika oraz amortyzowana, nie można uznać, że była ona wykorzystywana na potrzeby działalności Spółki.Wobec powyższego, obrót uzyskany ze sprzedaży tej infrastruktury nie może być traktowany jako obrót uzyskany z dostawy towarów, które były przez podatnika używane na potrzeby jego działalności w rozumieniu art. 90 ust. 5 cytowanej ustawy.
Zatem wymieniony wyżej obrót nie podlega wyłączeniu z łącznego obrotu przy ustalaniu proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3-7 ustawy o podatku od towarów i usług.