
Temat interpretacji
P O S T A N O W I E N I E
Działając na podstawie art. 216 §1, art. 14a §1 i §4 ustawy z dnia 29.08.1997r. -Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r., Nr 8 poz.60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Brzegu uznaje za nieprawidłowe stanowisko zawarte w piśmie z dnia 18.10.2005r. nr Fn.III-3160-65/05 (20.10.2005r. - wpływ do tutejszego organu podatkowego) w sprawie opłaty za użytkowanie wieczyste gruntu.
U Z A S A D N I E N I E
W myśl art. 14a §1 ustawy z dnia 29.08.1997r. -Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr8 poz. 60 ze zm.), stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego (...) na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w §1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie - art. 14a §4.
Pismem z dnia 18.10.2005r. (20.10.2005 - wpływ do tutejszego organu podatkowego). Jednostka zwróciła się z zapytaniem, czy "w świetle wyroku WSA w Warszawie Sygn. akt IIISA/WA 1935/05 do opłaty rocznej ustalonej przed 1 maja 2004r. należy doliczyć podatek VAT.".
Zdaniem Jednostki, do ustalonych przed 1 maja 2004r. opłat rocznych pobieranych z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste należy doliczyć podatek od towarów i usług.
Działając na podstawie wyżej cytowanego art.14a §1 ordynacji podatkowej, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Brzegu wyjaśnia co następuje:
Zgodnie z art. 5 ust.1 pkt1 ustawy z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), dalej ustawa o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług nas terytorium kraju. Przepis art.7 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług, stanowi, że przez odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel. Ustanowienie prawa użytkowania wieczystego nie wypełnia dyspozycji przepisu art.7 ustawy o podatku od towarów i usług, nie dochodzi bowiem w takim przypadku do przeniesienia praw do rozporządzenia nieruchomością jak właściciel, w związku z czym kwalifikacji prawnej czynności należy dokonywać w oparciu o przepis art.8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W myśl powołanego przepisu, odpłatnym świadczeniem usług na terytorium kraju jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej. które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art.7 ustawy o podatku od towarów i usług.
W myśl art. 29 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust.2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust.4 i 5. Obrotem zaś jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku, obejmująca całość świadczenia należnego od nabywcy.
Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 ust.1 ustawy z dnia 05.07.2001r. o cenach (Dz.U. Nr 97, poz. 1050 ze zm.), cena jest to wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług .
Z powyższego wynika, iż kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od użytkownika wieczystego z tytułu użytkowania wieczystego, zaś podatek od towarów i usług zawiera się w ustalonej przez oddającego w użytkowanie opłacie.
Mając powyższe na uwadze tutejszy organ podatkowy stwierdza, iż stanowisko przedstawione we wniosku, że do kwoty opłaty za użytkowanie wieczyste ustalonej przed 1 maja 2004r. należy doliczyć podatek od towarów i usług, jest nieprawidłowe.
Odnośnie wskazanego w piśmie, wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Sygn. akt IIISA/WA 1935/05 w sprawie opłat za użytkowanie wieczyste, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Brzegu wyjaśnia, że kwestia skalkulowania wysokości opłat za użytkowanie wieczyste uregulowana jest w przepisach ustawy z dnia 21.08.1997r. o gospodarce nieruchomościami (jedn. tekst: Dz.U. z 2000r. Nr 46, poz. 543 ze zm.). Unormowania dotyczące ustalenia wysokości pobieranych opłat (ceny) nie wynikają z przepisów prawa podatkowego. Zatem możliwość zmiany ceny (opłaty) pobieranej z tytułu użytkowania wieczystego nie należy do kompetencji naczelnika urzędu skarbowego jako organu podatkowego.
Jednocześnie należy wskazać, że niniejsza informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego dokonana została dla konkretnego stanu faktycznego przedstawionego we wniosku na dzień zaistnienia tego zdarzenia.
Stosownie z art.14b§1 Ordynacji podatkowej: interpretacja. o której mowa w art. 14a§1, nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik zastosował się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a §4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. Interpretacja, o której mowa w art. 14a §1, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowych właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w §5(art. 14b §2 Ordynacja podatkowa).
Od niniejszego postanowienia w trybie art. 14a §4 i art. 236 §1 ustawy Ordynacja podatkowa na niniejsze postanowienie przysługuje zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem Naczelnika tutejszego Urzędu w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia - art. 236 §2 pkt1 ustawy Ordynacja podatkowa. Zażalenie, zgodnie z art.222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia.
