Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 02.11.2005, sygn. PP/443-207/151490/05/16, Drugi Urząd Skarbowy w Katowicach

Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Katowicach stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 10.10.2005 r., który wpłynął w dniu 11.10.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej: wyłączeniu z zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności polegającej na obciążaniu kontrahenta kosztami delegacji jest nieprawidłowe.

W dniu 11.10.2005 r. do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Katowicach wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, stosownie do swojej właściwości, naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa, na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Uzasadnienie

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka świadczy usługi prawne i zgodnie z zawartymi umowami, kosztami dojazdu prawnika wyliczonymi w oparciu o rozliczone koszty delegacji lub ewidencję przebiegu pojazdu, związanymi ze świadczoną usługą obciąża odrębnie kontrahenta.

Spółka zwróciła się z zapytaniem, czy obciążanie kontrahenta ww. kosztami dojazdu, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zdaniem podatnika, obciążanie kontrahenta kosztami delegacji, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W art. 29 ust. 1 ww. ustawy określono, iż podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5 ustawy, którym jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Z treści tego przepisu wynika jednocześnie, iż kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. W oparciu o powyższą regulację należy stwierdzić, iż na całość świadczenia należnego od nabywcy będącego kwotą należną składają się: wynagrodzenie za świadczoną usługę, wydatki poniesione w związku ze świadczoną usługą, naliczane usługobiorcy przez dostawcę usługi. Zatem podstawa opodatkowania obejmuje również ciążące na usługodawcy koszty delegacji (dojazdu), jeżeli są one bezpośrednio związane z daną usługą i zwracane są przez usługobiorcę. Zasada włączania tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, iż wartości tego rodzaju kosztów, których ciężar przerzucony jest na nabywcę, traktuje sie jako element świadczenia zasadniczego, podlegającego opodatkowaniu podatkiem VAT według zasad określonych dla tego świadczenia zasadniczego. Tak więc w sytuacji, gdy nabywca usługi zobowiązany jest do zwrotu Spółce poniesionych przez nią kosztów delegacji (dojazdu), związanych są ze świadczoną na jego rzecz usługą prawniczą, wartość tych kosztów zwiększa u usługodawcy podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29 ust. 1 ustawy VAT. Wobec powyższego postanawiam jak na wstępie.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.