Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r ? Ordynacja podatkowa ( Dz.U. z 2005r, Nr 8, poz. 60 z późniejszymi zmianami) po rozpatrzeniu wniosku, z dnia 22.06.2005r (data wpływu do tut. urzędu) uzupełnionego pismem z dnia 20.09.2005r, żądającego udzielenia pisemnej interpretacji przepisów art. 7 ust. 2 i art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późniejszymi zmianami), Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy podane we wniosku jest prawidłowe.

UzasadnieniePodany we wniosku stan faktyczny jest następujący: Spółka przekazuje do zużycia podczas spotkań z gośćmi i kontrahentami w związku z prowadzonym przedsiębiorstwem różne artykuły spożywcze. Przy zakupie artykułów spożywczych dokonuje odliczeń VAT na ogólnych zasadach. Natomiast przy przekazaniu w/w artykułów nie nalicza VAT należnego..

Pytanie Wnioskodawcy:Czy Spółka postępuje prawidłowo, odliczając VAT przy zakupie?

Stanowisko Wnioskodawcy co do oceny tego stanu faktycznego Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT przez odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu rozumie się przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem. Przekazanie towarów na potrzeby reprezentacji i reklamy co do zasady wiąże się z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. W konsekwencji przekazanie towarów na potrzeby reprezentacji i reklamy nie podlega VAT

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym i prawnym:

Z treści przepisu zawartego w art 5 ust. l ustawy z dnia 11 marca 2004r o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 525 z późn. zm.) wnika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie zaś z treścią art 7 ust. 2 w/w ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art 5 ust. l pkt l rozumie się również przekazanie przez podatników towarów - należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1.przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członkówspółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych,członków stowarzyszenia2.wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny,jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnegoo kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub części. Przepis art. 7 zawiera rozróżnienie czynności przekazania od zużycia towarów i poddaje je opodatkowaniu, gdy spożytkowane są na cele wymienionych osób. W celu rozróżnienia pojęć ?przekazanie" i ?zużycie" należy odwołać się do definicji zamieszczonych w słownikach jeżyka polskiego. Na przykład Popularny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. dr-a hab. Bogusława Dunaja, rok wydania 2000, ISBN 83-7156-385-X, pojęcie "przekazywać" definiuje - dawać coś komuś do dalszego dysponowania, a pojęcie "zużywać" definiuje - używając czegoś, doprowadzić do zniszczenia tego lub do wyczerpania się zapasu.

Reasumując z przekazaniem będziemy mieli do czynienia wówczas, gdy odbiorca będzie mógł, w następstwie przekazania, dysponować towarem jak właściciel, a ze zużyciem towarów wówczas, gdy towary zostaną zużytkowane, zniszczone, spalone, zjedzone itp., np podczas spotkań i kontrahentami w związku z prowadzonym przedsiębiorstwem.
Naczelnik tut. Urzędu stwierdza, iż zużycie artykułów spożywczych (kawa, herbata, słodycze) w ramach spotkań z kontrahentami i klientami nie wypełnia hipotezy przepisu art. 7 ust. 2 pkt. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zatem czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Tak więc, nieodpłatna czynność zużycia towarów w ramach reprezentacji i reklamy wiąże się z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem, tym samym jak wynika z cytowanych powyżej przepisów, znajduje się poza zakresem czynności opodatkowanych na mocy art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W odpowiedzi na zagadnienia będące przedmiotem pytania Spółki, tzn. możliwości obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z zakupami towarów, o których mowa wyżej, należy zwrócić uwagę na brzmienie przepisu art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.). Przepis ten stanowi, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4 -art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy. Natomiast prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje ? w myśl art. 86 ust. 10 pkt 1 w/w ustawy ? w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-4 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. W świetle powyższego Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, iz podatek naliczony od zakupu artykułów spożywczych, przeznaczonych następnie do zużycia podczas spotkań z kontrahentami Spółki, podlega odliczeniu na zasadach ogólnych, określonych w ustawie o podatku od towarów i usług. Pouczenie1.Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.2.Interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej ? do czasu zmiany lub uchylenia.3.Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, wniesione, za pośrednictwem organu wydającego postanowienie, w terminie 7-miu dni, licząc od daty jego doręczenia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej)4.Stosownie do art. 1 ust. 1 pkt l lit. a ustawy z dnia 09 września 2000r o opłacie skarbowej (tekst jednolity Dz. U. z 2004r., Nr 253, poz. 2532) zażalenie podlega opłacie skarbowej w kwocie 5zł oraz 50 groszy od załącznika do odwołania uiszczonej w formie naklejenia znaków opłaty skarbowej na zażaleniu.